शलमोन पुढे आपल्याला सांगतो: “तो तत्काळ तिच्या मागे चालला, जसा बैल कापला जाण्यास जातो, जसा बेडी घातलेला मूर्ख शिक्षा भोगण्यास जातो, जसा पक्षी, पाश आपला जीव घेण्याकरिता आहे हे न जाणून त्याकडे धाव घेतो, तसा तो जातो; पण अखेरिस तीर त्याचे काळीज भेदून जातो.”—नीतिसूत्रे ७:२२, २३.

चालून आलेली ही संधी हा तरुण घालवू इच्छित नाही. बुद्धी गहाण ठेवलेल्या व्यक्‍तीप्रमाणे तो तिच्या मागे चालू लागतो. ‘बैल जसा कापला जाण्यासाठी’ चालतो, तसा तो तिच्या मागे मुकाट्याने चालू लागतो. बेड्या घातलेला कैदी जसा त्याला मिळणाऱ्‍या शिक्षेपासून पळून जाऊ शकत नाही तसेच हा तरुणही आपल्या पापाचे फळ भोगल्याशिवाय राहणार नाही. त्याच्या डोळ्यांवरील या क्षणभंगुर सुखाच्या पडद्यामुळे त्याला समोरील धोका दिसत नाही. पण अखेरीस, एक ‘तीर त्याचे काळीज [यकृत] भेदून जातो’ म्हणजे, त्याला अशी इजा होते जी त्याला मृत्यूच्या खाईतही लोटू शकते. हा मृत्यू शारीरिक असू शकतो कारण त्याला लैंगिकरीत्या संक्रमित आजार होण्याची शक्यता असते.b किंवा या इजेमुळे तो आध्यात्मिकरीत्या मरण पावू शकतो; हा “पाश आपला जीव घेण्याकरता आहे हे” तो जाणत नाही. त्याचे संपूर्ण आयुष्य धुळीस मिळते. त्याने देवाविरुद्ध घोर पाप केले आहे. पक्षी जसा पाशात सहज अडकतो तसा हा तरुण मृत्यूच्या विळख्यात सहज अडकतो.