७. (क) माळी, द्राक्षवेल आणि फांद्या कोणाला सूचित करतात? (ख) आपल्याला कोणत्या प्रश्‍नाचं उत्तर शोधायचं आहे?

^७ योहान १५:१-५, ८ वाचा. येशूने आपल्या प्रेषितांना सांगितलं: “तुम्ही भरपूर फळ देता आणि माझे शिष्य असल्याचं सिद्ध करता, तेव्हा माझ्या पित्याचा गौरव होतो.” येशूने या दृष्टान्तात यहोवाला “माळी” आणि स्वतःला “खरा द्राक्षवेल” असं संबोधलं. तसंच, त्याने शिष्यांना “फांद्या” असं म्हटलं.b तर मग ख्रिस्ताच्या शिष्यांना जे फळ उत्पन्‍न करायचं आहे ते कशाला सूचित करतं? या दृष्टान्तात फळ काय आहे हे येशूने स्पष्टपणे सांगितलं नाही. पण फळ कशाला सूचित करतं हे ओळखण्यासाठी येशूने एका विशेष गोष्टीकडे लक्ष वेधलं.

८. (क) येशूने दिलेल्या दृष्टान्तात फळ देणं हे नवीन शिष्य बनवण्याला सूचित करत नाही असं का म्हणता येईल? (ख) आपल्याकडून अपेक्षा करताना यहोवा नेहमी कोणती गोष्ट लक्षात ठेवतो?

^८ येशूने आपल्या पित्याबद्दल म्हटलं: “फळ न देणारी माझ्यातली प्रत्येक फांदी तो कापून टाकतो.” याचाच अर्थ आपण जर फळ उत्पन्‍न केले तरच आपण यहोवाचे सेवक बनू शकतो. (मत्त. १३:२३; २१:४३) म्हणून मग या दृष्टान्तात, फळ उत्पन्‍न करण्याचा अर्थ नवीन शिष्य बनवणं असा होऊ शकत नाही. (मत्त. २८:१९) कारण जर असं असेल तर मग जिथे लोक आपला संदेश ऐकत नाही, अशा ठिकाणी सेवा करणारे विश्‍वासू सेवक त्या फांद्यांसारखे ठरतील जे काहीच फळ देत नाहीत. पण यहोवा नक्कीच असा विचार करत नाही. आपण लोकांवर येशूचे शिष्य बनण्यासाठी दबाव टाकू शकत नाही. तसंच, यहोवा हा प्रेमळ देव आहे. आपल्याला अशक्य असणाऱ्‍या कोणत्याही गोष्टीची अपेक्षा तो आपल्याकडून कधीच करणार नाही. आपल्याला जे शक्य आहे त्याचीच तो अपेक्षा करतो.—अनु. ३०:११-१४.

९. (क) काय केल्याने आपण फळ उत्पन्‍न करतो? (ख) आता आपण कोणत्या दृष्टान्तावर चर्चा करणार आहोत?

^९ तर मग फळ उत्पन्‍न करण्याचा नेमका अर्थ काय होतो? ही एक अशी गोष्ट असली पाहिजे जी करणं आपल्या सर्वांनाच शक्य होईल. यहोवाने आपल्या सर्व सेवकांना कोणतं काम दिलं आहे? इतरांना त्याच्या राज्याची सुवार्ता सांगण्याचं काम.c (मत्त. २४:१४) येशूने बी पेरणाऱ्‍याचा जो दृष्टान्त सांगितला त्यातून ही गोष्ट स्पष्ट होते. आता आपण त्या दृष्टान्तावर चर्चा करू या.