आपण आध्यात्मिक युद्धात—ज्यात एखाद्या ख्रिश्‍चनाच्या मनावर आणि अंतःकरणावर नियंत्रण केले जाते अशा युद्धात सामील असल्यामुळे आपण आपल्या अवयवांचे होईल तितके संरक्षण केले पाहिजे. आपल्या आध्यात्मिक शस्त्रसामग्रीत आपल्या अंतःकरणाचे संरक्षण करणारे “नीतिमत्त्वाचे उरस्त्राण” आणि आपल्या मनाचे संरक्षण करणारे “तारणाचे शिरस्त्राण” आहे हे आठवा. या साधनांचा प्रभावशालीपणे उपयोग करण्यास शिकणे हा यश आणि अपयश यांतील फरक होऊ शकतो.—इफिसकर ६:१४-१७; नीतिसूत्रे ४:२३; रोमकर १२:२.

“तारणाचे शिरस्त्राण” घालण्यामध्ये, भवितव्यातील अद्‌भुत आशीर्वाद मनात स्पष्टपणे ठेवणे, जगाची आकर्षकता आणि मोहकता पाहून भरकटत न जाणे हे समाविष्ट आहे. (इब्री लोकांस १२:२, ३; १ योहान २:१६) असा दृष्टिकोन बाळगल्यास, आपण भौतिक प्राप्ती किंवा व्यक्‍तिगत फायदा यांच्याऐवजी आध्यात्मिक गोष्टींना प्रथम स्थान देऊ. (मत्तय ६:३३) अशाप्रकारे, ही शस्त्रसामग्री नीट धारण केली आहे की नाही याची खात्री करण्यासाठी आपण प्रांजळपणे स्वतःला विचारले पाहिजे: जीवनात मी कशाच्या मागे लागलो आहे? माझी विशिष्ट आध्यात्मिक ध्येय आहेत का? ते साध्य करण्याकरता मी काय करत आहे? आपण शेष अभिषिक्‍त ख्रिश्‍चनांपैकी असलो किंवा ‘मोठ्या लोकसमुदायातील’ असलो तरी पौलाचे अनुकरण केले पाहिजे ज्याने म्हटले, “मी अद्यापि ते आपल्या कह्‍यात घेतले असे मानीत नाही; तर मागील गोष्टींकडे दुर्लक्ष करून व पुढील गोष्टींकडे लक्ष लावून, . . . बक्षिस मिळवण्यासाठी मर्यादेवरील खुणेकडे मी धावतो.”—प्रकटीकरण ७:९; फिलिप्पैकर ३:१३, १४.