Kapitlu 71

Il-​Fariżej Ma Jridux Jemmnu

IL-​ĠENITURI taʼ dak li darba kien tallab agħma huma beżgħana meta jiġu msejħin quddiem il-​Fariżej. Huma jafu li ġie ddeterminat li kulmin jesprimi fidi f’Ġesù jiġi mkeċċi mis-​sinagoga. Dan il-​qtugħ taʼ sħubija minn maʼ oħrajn fil-​komunità jistaʼ jkun taʼ tbatija tremenda, speċjalment għal familja fqira. Mela l-​ġenituri huma attenti ħafna.

“Huwa dan binkom li intom tgħidu twieled agħma?” jistaqsu l-​Fariżej. “Kif, mela, inhu li jara fil-​preżent?”

“Aħna nafu li dan huwa l-​iben tagħna u li twieled agħma,” jikkonfermaw il-​ġenituri. “Imma kif inhu li issa jara ma nafux, jew min fetaħlu għajnejh ma nafux.” Żgur li binhom bil-​fors li qalilhom dak kollu li ġara, imma l-​ġenituri jgħidu bil-​għaqal: “Staqsu lilu. Għandu l-​età. Irid jitkellem għalih innifsu.”

Għalhekk, il-​Fariżej jerġgħu jsejħu lir-​raġel. Din id-​darba huma jippruvaw jintimidawh billi jindikaw li ġabru xi evidenza li tinkrimina lil Ġesù. “Agħti glorja lil Alla,” huma jesiġu. “Aħna nafu li dan ir-​raġel huwa midneb.”

Ir-raġel li darba kien agħma ma jiċħadx l-​akkuża tagħhom, billi josserva: “Jekk hux midneb jien ma nafx.” Imma hu jżid: “Ħaġa waħda naf, li, fil-​waqt li kont agħma, jien nara fil-​preżent.”

Biex jippruvaw isibu difett fix-​xiehda tiegħu, il-​Fariżej jerġgħu jistaqsu: “X’għamillek hu? Kif fetaħlek għajnejk?”

“Għidtilkom diġà,” jilmenta r-​raġel, “u madankollu intom ma smajtux. Għala tridu terġgħu tisimgħuh dan?” B’mod sarkastiku, hu jistaqsi: “Ma tridux issiru d-​dixxipli tiegħu wkoll, hux?”

Din it-​tweġiba tirrabja lill-​Fariżej. “Inti dixxiplu taʼ dak ir-​raġel,” huma jakkużaw, “imma aħna dixxipli taʼ Mosè. Aħna nafu li Alla kellem lil Mosè; imma inkwantu għal dan ir-​raġel, ma nafux minfejn hu.”

Waqt li jesprimi sorpriża, it-​tallab umli jwieġeb: “Din żgur li hi ħaġa tal-​għaġeb, li ma tafux minfejn hu, u madankollu hu fetaħli għajnejja.” Liema konklużjoni għandha tittieħed minn dan? It-​tallab jiġbed l-​attenzjoni lejn l-​argument aċċettat: “Aħna nafu li Alla ma jismax lill-​midinbin, imma jekk xi ħadd jibżaʼ minn Alla u jagħmel ir-​rieda tiegħu, hu jismaʼ lil dan il-​wieħed. Mill-​qedem qatt ma nstemaʼ li xi ħadd fetaħ il-​għajnejn taʼ wieħed imwieled agħma.” B’hekk, il-​konklużjoni għandha tkun ovvja: “Kieku dan ir-​raġel ma kienx mingħand Alla, hu ma setaʼ jagħmel xejn affattu.”

Il-Fariżej m’għandhom ebda tweġiba għal loġika ċara u onesta bħal din. Ma jistgħux jiffaċċjaw il-​verità, u għalhekk huma jgħajru lir-​raġel: “Inti kont imwieled għalkollox fid-​dnubiet, u madankollu qiegħed tgħallem lilna?” Għal dan, huma jitfgħu lir-​raġel ’il barra, billi mid-​dehra jkeċċuh mis-​sinagoga.

Meta Ġesù jsir jaf b’dak li huma għamlu, hu jsib lir-​raġel u jgħid: “Qiegħed int tpoġġi fidi f’Bin il-​bniedem?”

Bi tweġiba, it-​tallab li darba kien agħma jistaqsi: “Min hu, sinjur, biex inkun nistaʼ npoġġi fidi fih?”

“Dak li qiegħed jitkellem miegħek huwa dak il-​wieħed,” iwieġeb Ġesù.

Minnufih, ir-​raġel jitbaxxa quddiem Ġesù u jgħid: “Jien tabilħaqq inpoġġi fidi fih, Mulej.”

Ġesù mbagħad jispjega: “Għal dan il-​ġudizzju jien ġejt f’din id-​dinja: biex dawk li mhux qed jaraw jistgħu jaraw u dawk li qed jaraw jistgħu jsiru għomja.”

Għal dan, xi Fariżej li qegħdin jisimgħu jistaqsu: “M’aħniex għomja aħna wkoll, hux?” Kieku kellhom jirrikonoxxu li huma kienu għomja mentalment, kien ikun hemm skuża għall-​oppożizzjoni tagħhom lejn Ġesù. Bħalma jgħidilhom Ġesù: “Kieku kontu għomja, ma kien ikollkom ebda dnub.” Iżda, huma, b’qalb iebsa, jinsistu li m’humiex għomja u ma jeħtieġu ebda tidwil spiritwali. Mela Ġesù josserva: “Issa tgħidu, ‘Aħna naraw.’ Dnubkom jibqaʼ.” Ġwann 9:​19-41.

▪ Il-​ġenituri tat-​tallab li darba kien agħma għala huma beżgħana meta jiġu msejħin quddiem il-​Fariżej, u għalhekk kif iwieġbu b’attenzjoni kbira?

▪ Il-​Fariżej kif jippruvaw jintimidaw lir-​raġel li darba kien agħma?

▪ Liema argument loġiku tar-​raġel jimla bil-​korla lill-​Fariżej?

▪ Il-​Fariżej għala huma bla skuża għall-​oppożizzjoni tagħhom lejn Ġesù?