Kapitlu 91

Meta Lażżru Jiġi Rxoxtat

ĠESÙ, flimkien maʼ dawk li qed jakkumpanjawh, issa jasal ħdejn il-​qabar tal-​mafkar taʼ Lażżru. Fil-​fatt, huwa għar b’ġebla mpoġġija fid-​daħla. “Neħħu l-​ġebla,” igħid Ġesù.

Marta toġġezzjona, billi għadha ma tifhimx x’bi ħsiebu jagħmel Ġesù. “Mulej,” tgħid hi, “s’issa niten, għax ilu erbat ijiem.”

Imma Ġesù jistaqsi: “Ma għedtlekx illi li kieku temmen kieku tara l-​glorja t’Alla?”

Mela l-​ġebla titneħħa min-​nofs. Imbagħad Ġesù jgħolli għajnejh ’il fuq u jitlob: “Missier, nirringrazzjak li smajtni. Veru, kont naf li int dejjem tismagħni; imma minħabba fil-​folla li hawn madwari tkellimt, sabiex huma jistgħu jemmnu li int bgħattni.” Ġesù jitlob pubblikament sabiex in-​nies ikunu jafu li dak li se jagħmel issa se jiġi mwettaq bil-​qawwa li tah Alla. Imbagħad hu jgħajjat b’leħen għoli: “Lażżru, oħroġ!”

Minnufih, Lażżru joħroġ. Idejh u saqajh għadhom marbutin bit-​tkeffin tad-​difna, u wiċċu huwa mgħotti b’ċarruta. “Ħolluh u ħalluh imur,” igħid Ġesù.

Malli jaraw il-​miraklu, ħafna mil-​Lhud li kienu ġew biex ifarrġu lil Marija u lil Marta jpoġġu fidi f’Ġesù. Oħrajn, madankollu, imorru ’l hemm biex igħidu lill-​Fariżej x’ġara. Huma u l-​qassisin ewlenin immedjatament jirranġaw għal laqgħa tal-​qorti għolja tal-​Lhud, is-​Sinedriju.

Is-Sinedriju jinkludi lill-​qassis il-​kbir t’issa, Qajfa, kif ukoll lil Fariżej u Sadduċej, qassisin ewlenin, u qassisin il-​kbar taʼ qabel. Dawn jilmentaw: “X’se nagħmlu, għaliex dan ir-​raġel iwettaq ħafna sinjali? Jekk inħalluh waħdu b’dan il-​mod, huma kollha se jpoġġu fidi fih, u r-​Rumani se jiġu u jeħdulna kemm lil postna u kemm lil ġensna.”

Għalkemm il-​mexxejja reliġjużi jammettu li Ġesù “iwettaq ħafna sinjali,” l-​unika ħaġa li huma kkonċernati dwarha hija l-​pożizzjoni u l-​awtorità tagħhom stess. Il-​qawmien taʼ Lażżru huwa daqqa qawwija b’mod speċjali għas-​Sadduċej, ladarba huma ma jemmnux fl-​irxoxt.

Qajfa, li forsi huwa wieħed mis-​Sadduċej, issa jqum jitkellem, billi jgħid: “Intom ma tafu assolutament xejn, u ma tirraġunawx li hu taʼ ġid għalikom li raġel wieħed imut għan-​nom tan-​nies u mhux li l-​ġens kollu jiġi meqrud.”

Alla influwenza lil Qajfa biex igħid dan, għax l-​appostlu Ġwanni iktar tard kiteb: “Dan, iżda, [Qajfa] ma qalux minn rajh.” Dak li Qajfa ried fil-​fatt ifisser kien li Ġesù għandu jiġi maqtul biex iżommuH milli jkompli jhedded il-​pożizzjonijiet tagħhom taʼ awtorità u influwenza. Madankollu, skond Ġwanni, ‘Qajfa pprofetizza li Ġesù kien iddestinat li jmut mhux għall-​ġens biss, imma sabiex it-​tfal t’Alla jistgħu jiġu miġburin flimkien.’ U, tabilħaqq, huwa l-​għan t’Alla li Ibnu jmut bħala rahan għal kulħadd.

Qajfa issa jirnexxilu jinfluwenza lis-​Sinedriju biex jagħmlu pjanijiet biex joqtlu lil Ġesù. Imma Ġesù, forsi billi jsir jaf b’dawn il-​pjanijiet mingħand Nikodemu, membru tas-​Sinedriju li huwa ħabib tiegħu, jitlaq minn hemm. Ġwann 11:​38-54.

▪ Ġesù għala jitlob pubblikament qabel ma jirxoxta lil Lażżru?

▪ Dawk li raw dan l-​irxoxt kif iwieġbu għalih?

▪ Liema ħaġa tirrivela kemm il-​membri tas-​Sinedriju huma mill-​agħar?

▪ X’kienet l-​intenzjoni taʼ Qajfa, imma Alla wżah biex jipprofetizza liema ħaġa?