၂၃ ယေရှုက တရားဇရပ်မှူးရဲ့ အိမ်ထဲ ဝင်လာတဲ့အခါ ပလွေမှုတ်သူတွေ၊ လူတွေ အုတ်အုတ်ကျက်ကျက် ဖြစ်နေတာကို မြင်တော့၊+ ၂၄ “ဒီကနေ ထွက်သွားကြ။ ဒီမိန်းကလေး သေတာမှ မဟုတ်ပဲ။ အိပ်ပျော်နေတာ”+ လို့ ပြောတော့ လူတွေ လှောင်ရယ်ကြတယ်။ ၂၅ ယေရှုက လူတွေကို အပြင်ထွက်ခိုင်းပြီးနောက် အိမ်ထဲ ဝင်ပြီး မိန်းကလေးရဲ့ လက်ကို ကိုင်လိုက်တဲ့အခါ+ မိန်းကလေး ထလာတယ်။+ ၂၆ ဒီသတင်းဟာ အဲဒီဒေသတစ်ခုလုံး ပျံ့သွားတယ်။

၅၁ အိမ်ကိုရောက်တဲ့အခါ ယေရှုက သမီးလေးရဲ့ မိဘနှစ်ပါးနဲ့ ပေတရု၊ ယောဟန်၊ ယာကုပ်တို့ကလွဲလို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ အထဲပေးမဝင်ဘူး။ ၅၂ လူတွေက သမီးလေး ဆုံးသွားလို့ ရင်ဘတ်ထုပြီး ငိုနေကြတယ်။ ယေရှုက “မငိုကြနဲ့တော့။+ ဒီမိန်းကလေး သေတာမှ မဟုတ်ပဲ။ အိပ်ပျော်နေတာ”+ လို့ပြောတော့၊ ၅၃ လူတွေ လှောင်ရယ်ကြတယ်။ မိန်းကလေး သေဆုံးသွားမှန်း သူတို့သိထားကြလို့ပဲ။ ၅၄ ယေရှုက သူ့လက်ကိုကိုင်ပြီး “သမီးလေး၊ ထပါ” လို့ပြောတော့၊+ ၅၅ မိန်းကလေးအသက်*+ ပြန်ရှင်လာပြီး ချက်ချင်းပဲထလာတယ်။+ အဲဒီနောက် မိန်းကလေးကို စားစရာတစ်ခုခု ကျွေးလိုက်ပါလို့ ပြောတယ်။ ၅၆ မိဘတွေက ဝမ်းသာလုံးဆို့သွားကြတယ်။ ယေရှုက ဒီအကြောင်း ဘယ်သူ့ကိုမှ မပြောဖို့ မှာတယ်။+