ကမ္ဘာဦး

၃၀ ရာခေလက ယာကုပ်အတွက် သားသမီး မမွေးပေးနိုင်မှန်း သိတဲ့အခါ အစ်မကို မနာလိုဖြစ်လာတယ်။ ဒါကြောင့် “ကျွန်မကို သားသမီးပေးပါ။ ဒီလိုမှမဟုတ်ရင် သေရပါတော့မယ်” ဆိုပြီး ယာကုပ်ကို ပြောတယ်။ ၂ ယာကုပ်လည်း အရမ်းစိတ်ဆိုးပြီး “ငါက ဘုရားမှ မဟုတ်တာ။ မင်းကို သားသမီးမွေးဖွားခွင့် မပေးတာ ဘုရားသခင်ပဲ” လို့ပြန်ပြောတယ်။ ၃ ဒါနဲ့ ရာခေလက “ကျွန်မိန်းမဗိလဟာ+ ရှိသားပဲ။ သူနဲ့အတူ အိပ်ပါလား။ သူသာ ကလေးမွေးခဲ့ရင် ကျွန်မ သားသမီးရနိုင်ကောင်းပါရဲ့” လို့ပြောပြီး၊ ၄ ဗိလဟာကို အပ်လိုက်တော့ ယာကုပ်က သူနဲ့အိပ်တယ်။+ ၅ ဗိလဟာမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိလာပြီး ယာကုပ်အတွက် သားလေးမွေးတယ်။ ၆ ရာခေလက “ဘုရားသခင်ဟာ ငါ့ရဲ့တရားသူကြီးပဲ။ ငါ့အသံကိုကြားလို့ သားတစ်ယောက် ပေးသနားပြီ” ဆိုပြီး ကလေးကို ဒန်*+ လို့နာမည်ပေးတယ်။ ၇ ဗိလဟာမှာ ကိုယ်ဝန်ထပ်ရှိလာပြီး ဒုတိယသားကို မွေးတယ်။ ၈ ရာခေလက “အစ်မနဲ့နပန်းလုံးတာ ငါနိုင်ပြီ” ဆိုပြီး ကလေးကို နဿလိ*+ လို့နာမည်ပေးတယ်။

၉ လေအာက သားသမီး မထွန်းကားတော့မှန်း သိတဲ့အခါ ကျွန်မိန်းမ ဇိလပကို ယာကုပ်လက်ထဲ အပ်လိုက်တယ်။+ ၁၀ ဇိလပက ယာကုပ်အတွက် သားလေး မွေးပေးတယ်။ ၁၁ လေအာက “အလားအလာကောင်းပြီ” ဆိုပြီး ကလေးကို ဂဒ်*+ လို့နာမည်ပေးတယ်။ ၁၂ ဇိလပက ဒုတိယသားကို မွေးတဲ့အခါ၊ ၁၃ လေအာက “ပျော်လိုက်တာ။ အမျိုးသမီးတွေက  ငါ့ကို ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့တဲ့ သူလို့ ခေါ်ကြမှာ သေချာတယ်”+ ဆိုပြီး ကလေးကို အာရှာ*+ လို့ နာမည်ပေးတယ်။

၁၄ ဂျုံစပါးရိတ်သိမ်းချိန်မှာ ရုဗင်က+ လယ်တောထဲသွားရင်း အနုဆေးသီး* ကိုတွေ့တော့ မိခင်လေအာဆီယူလာတယ်။ ရာခေလက “နင့်သားယူလာတဲ့ အနုဆေးသီး နည်းနည်းလောက်ပေးပါလား” လို့တောင်းတယ်။ ၁၅ လေအာက “ငါ့ယောက်ျားကို ယူထားတာ အားမရသေးလို့+ ငါ့သား ခူးလာတဲ့ အနုဆေးသီးတွေကိုပါ ယူဦးမလို့လား” လို့ပြောတော့ ရာခေလက “ကောင်းပြီလေ။ နင့်သား ခူးလာတဲ့ အနုဆေးသီးကိုပေးရင် ဒီည နင်နဲ့အိပ်ဖို့ သူ့ကို လွှတ်လိုက်မယ်” လို့ပြောတယ်။

၁၆ ညနေပိုင်းရောက်တော့ လေအာက လယ်တောကနေ ပြန်လာတဲ့ ယာကုပ်ကို ထွက်ကြိုပြီး “ကျွန်မရဲ့သား ခူးလာတဲ့ အနုဆေးသီးကို ပေးလိုက်ရလို့ ဒီည ရှင် ကျွန်မနဲ့အိပ်ရမယ်” လို့ပြောတယ်။ ယာကုပ်လည်း အဲဒီညမှာ သူနဲ့အတူ အိပ်တယ်။ ၁၇ ဘုရားသခင်က လေအာရဲ့ဆုတောင်းသံကို ကြားပြီး အဖြေပေးတဲ့အတွက် သူ့မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိလာတယ်။ အချိန်တန်တော့ ယာကုပ်အတွက် ငါးယောက်မြောက်သားကို မွေးတယ်။ ၁၈ အဲဒီအခါ လေအာက “ငါ့ကျွန်မကို ငါ့ယောက်ျားဆီ အပ်လိုက်လို့ ငါ့ကို ဘုရားသခင် အခပေးပြီ” ဆိုပြီး သားကို အိသခါ*+ လို့နာမည်ပေးတယ်။ ၁၉ လေအာမှာ ကိုယ်ဝန်ထပ်ရှိလာပြီး ယာကုပ်အတွက် ခြောက်ယောက်မြောက်သားကို မွေးတယ်။+ ၂၀ ဒါနဲ့ လေအာက “ဘုရားသခင်က ကောင်းတဲ့ ဆုလက်ဆောင် ပေးသနားပြီ။ သားခြောက်ယောက်+ မွေးပေးပြီးပြီဆိုတော့ ယောက်ျားက ငါ့ကို ပစ်ပစ်ခါခါ မလုပ်လောက်ပါဘူး”+ ဆိုပြီး ကလေးကို ဇာဗုလုန်*+ လို့ နာမည်ပေးတယ်။ ၂၁ အဲဒီနောက် သမီးတစ်ယောက် မွေးလာတဲ့အခါ ဒိန+ လို့နာမည်ပေးတယ်။

၂၂ နောက်ဆုံးတော့ ဘုရားသခင်က ရာခေလကို သတိရတယ်။ ဒါကြောင့် သူ့ဆုတောင်းသံကို ကြားပြီး အဖြေပေးတဲ့အနေနဲ့ သားဖွားနိုင်စွမ်း ပေးတယ်။+ ၂၃ ဒါနဲ့ သူ ကိုယ်ဝန်ရှိလာပြီး သားလေးမွေးတော့ “ငါခံရတဲ့ ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချခြင်းကို ဘုရားသခင် ဖယ်ရှားပေးပြီ” လို့ပြောတယ်။+ ၂၄ ပြီးတော့ “ယေဟောဝါက ငါ့ကို သားတစ်ယောက် ထပ်ပေးပြီ” ဆိုပြီး ကလေးကို ယောသပ်*+ လို့နာမည်ပေးတယ်။

၂၅ ယောသပ်ကို ရာခေလ မွေးပြီးတာနဲ့ ယာကုပ်က  “ကျွန်တော် ကိုယ့်မြို့ကိုယ့်ရွာ ပြန်ပါရစေ။+ ၂၆ ဦးကြီးဆီမှာ အလုပ်လုပ်ပြီးရထားတဲ့ သားမယားတွေကို ခေါ်သွားမယ်။ ဦးကြီးအတွက် ကျွန်တော် ဘယ်လိုအလုပ်လုပ်ပေးခဲ့မှန်း ဦးကြီး ကောင်းကောင်းသိပါတယ်” လို့ လာဗန်ကို ပြောတယ်။+ ၂၇ လာဗန်က “ဒီမှာပဲ ဆက်နေပါကွာ။ နိမိတ်ဖတ်ကြည့်လိုက်တော့ ယေဟောဝါဘုရားက မင်းကြောင့် ငါ့ကို ကောင်းချီးပေးနေမှန်း ငါသိရတယ်။ ၂၈ မင်း လုပ်အားခ ဘယ်လောက် လိုချင်လဲ ပြော။ ငါပေးမယ်” လို့ပြောတယ်။+ ၂၉ ယာကုပ်က “ကျွန်တော် ဘယ်လို အလုပ်လုပ်ပေးခဲ့တယ်၊ ကျွန်တော့်ကြောင့် တိရစ္ဆာန်တွေ ဘယ်လောက် တိုးပွားလာတယ်ဆိုတာ ဦးကြီးသိပါတယ်။+ ၃၀ ကျွန်တော်မလာခင်က ဦးကြီးဆီမှာ တိရစ္ဆာန်နည်းနည်းပဲရှိပေမဲ့ အခုတော့ များလာပြီ။ ကျွန်တော်ရောက်ပြီးကတည်းက ဦးကြီးကို ယေဟောဝါဘုရား ကောင်းချီးပေးခဲ့တာပဲ။ အခုတော့ ကျွန်တော် ကိုယ့်မိသားစုကို ရှာကျွေးချင်ပါပြီ”+ လို့ပြန်ပြောတယ်။

၃၁ ဒါနဲ့ လာဗန်က “မင်းကို ငါဘာပေးရမလဲ” လို့မေးတော့ ယာကုပ်က “ဘာမှပေးဖို့ မလိုပါဘူး။ ဦးကြီးရဲ့ တိရစ္ဆာန်တွေကို ဆက်ထိန်းကျောင်းပေးပါ့မယ်။+ ကျွန်တော်တောင်းဆိုတဲ့အတိုင်းသာ လုပ်ပေးပါ။ ၃၂ ဒီနေ့၊ တိရစ္ဆာန်အုပ်ထဲ လှည့်ပတ်ကြည့်ရအောင်။ ဦးကြီးက အကွက်အကျားပါတဲ့ သိုးတွေ၊ အညိုကွက်ပါတဲ့ သိုးထီးလေးတွေ၊ အကွက်အကျားပါတဲ့ ဆိတ်မတွေကို သီးသန့်ဖယ်ထားပါ။ ခုချိန်ကစပြီး နောက်ထပ်မွေးလာတဲ့ အဲဒီလိုအကောင်မျိုးတွေဟာ ကျွန်တော့်လုပ်အားခပဲ။+ ၃၃ ကျွန်တော်ရိုးသားမှန်း အဲဒီအကောင်တွေကို ဦးကြီးလာကြည့်တဲ့နေ့မှာ သိရလိမ့်မယ်။ အကွက်အကျားမပါတဲ့ ဆိတ်မတွေ၊ အညိုကွက်မပါတဲ့ သိုးထီးလေးတွေကို ကျွန်တော့်ဆီမှာသာ တွေ့ခဲ့ရင် ကျွန်တော်ခိုးတယ်လို့ မှတ်ပါ” လို့ပြောလိုက်တယ်။

၃၄ လာဗန်ကလည်း “ကောင်းပြီလေ။ မင်းပြောသလို လုပ်ကြတာပေါ့” လို့ပြောတယ်။+ ၃၅ အဲဒီနေ့မှာ လာဗန်က အကွက်အကျားပါတဲ့ ဆိတ်ထီးတွေ၊ အကွက်အပြောက်ပါတဲ့ ဆိတ်မတွေ၊ အဖြူကွက်နဲ့ အညိုကွက်ပါတဲ့  သိုးထီးလေးတွေအားလုံးကို သီးသန့်ဖယ်ပြီး သားတွေလက်ထဲ အပ်လိုက်တယ်။ ၃၆ ပြီးတော့ အဲဒီတိရစ္ဆာန်တွေကို ယာကုပ်နဲ့ သုံးရက်ခရီး ဝေးတဲ့နေရာဆီ ခေါ်သွားတယ်။ ယာကုပ်ကတော့ ကျန်တဲ့ တိရစ္ဆာန်တွေကို ဆက်ထိန်းကျောင်းတယ်။

၃၇ ယာကုပ်က လိဗနာပင်၊* ဗာဒံပင်နဲ့ ပိုးစာပင်* ရဲ့ သစ်ကိုင်းစိမ်းတွေကို ခုတ်ပြီး အဖြူအစင်းတွေပေါ်အောင် အခွံခွာလိုက်တယ်။ ၃၈ တိရစ္ဆာန်တွေ ရေလာသောက်တဲ့အခါ အခွံခွာထားတဲ့ သစ်ကိုင်းတွေရှေ့မှာ မိတ်လိုက်အောင်လို့ ယာကုပ်က အဲဒီသစ်ကိုင်းတွေကို တိရစ္ဆာန်တွေမြင်အောင် ရေသောက်ခွက်ထဲ ချထားလိုက်တယ်။

၃၉ တိရစ္ဆာန်တွေက အဲဒီသစ်ကိုင်းတွေရှေ့မှာ မိတ်လိုက်ပြီး အစင်းတွေ၊ အကွက်အကျားတွေပါတဲ့ အကောင်တွေ မွေးလာတယ်။ ၄၀ ယာကုပ်က အစင်းတွေ၊ အညိုကွက်တွေပါတဲ့ သိုးထီးလေးတွေကို ရွေးထုတ်ပြီး လာဗန်ရဲ့တိရစ္ဆာန်တွေ မြင်ကွင်းမှာ ထားလိုက်တယ်။ အဲဒီနောက် သူ့တိရစ္ဆာန်တွေကို လာဗန်ရဲ့တိရစ္ဆာန်တွေနဲ့ မရောသွားအောင် ခွဲထားလိုက်တယ်။ ၄၁ ယာကုပ်က သန်မာတဲ့တိရစ္ဆာန်တွေ မိတ်လိုက်တဲ့အခါတိုင်း သစ်ကိုင်းတွေကို သူတို့မြင်အောင် ရေတိုက်ခွက်ထဲ ချပေးတယ်။ တိရစ္ဆာန်တွေက သစ်ကိုင်းတွေနားမှာ မိတ်လိုက်ကြတယ်။ ၄၂ ပိန်တဲ့တိရစ္ဆာန်တွေရှေ့မှာတော့ သစ်ကိုင်းတွေ မထားပေးဘူး။ ဒါကြောင့် ပိန်တဲ့အကောင်တွေက လာဗန်ရဲ့ဥစ္စာတွေ၊ သန်မာတဲ့အကောင်တွေက ယာကုပ်ရဲ့ဥစ္စာတွေ ဖြစ်လာတယ်။+

၄၃ ဒီလိုနဲ့ ယာကုပ်ဟာ အင်မတန် ချမ်းသာလာတယ်။ သိုးနွားတွေ၊ ကုလားအုတ်တွေ၊ မြည်းတွေ၊ ကျွန်တွေ အများကြီး ပိုင်ဆိုင်လာတယ်။+