ထွက်မြောက်ရာ

၃ မောရှေက ယောက္ခမဖြစ်သူ မိဒျန်လူမျိုး ပုရောဟိတ်ယေသရောရဲ့ သိုးအုပ်ကို ထိန်းကျောင်းရတယ်။+ သူက သိုးအုပ်ကို တောအနောက်ဘက်မှာ ကျောင်းရင်း ဟောရပ်လို့ခေါ်တဲ့ ဘုရားသခင့်တောင်ကို ရောက်လာတယ်။+ ၂ အဲဒီအခါ ယေဟောဝါရဲ့ ကောင်းကင်တမန်ဟာ ချုံပုတ်မှာလောင်နေတဲ့ မီးအသွင်နဲ့ ပေါ်လာတယ်။+ သူကြည့်လိုက်တော့ ချုံပုတ် မီးလောင်နေပေမဲ့ မီးမကျွမ်းဘူး။ ၃ ဒါနဲ့ “ချုံပုတ်က ဘာလို့ မီးမကျွမ်းတာပါလိမ့်။ ထူးဆန်းလိုက်တာ၊ သွားကြည့်ဦးမှပဲ” ဆိုပြီး၊ ၄ သွားကြည့်ဖို့ လုပ်တာကို ယေဟောဝါ မြင်တဲ့အခါ ချုံပုတ်ထဲကနေ “မောရှေ၊ မောရှေ” လို့ခေါ်တယ်။ သူက “ကျွန်တော် ရှိပါတယ်” လို့ထူးတယ်။ ၅ ဘုရားသခင်က “ရှေ့ဆက်မတိုးနဲ့။ မင်းရပ်နေတဲ့နေရာဟာ သန့်ရှင်းတဲ့မြေဖြစ်လို့ ဖိနပ်ချွတ်ပါ” လို့ပြောတယ်။

၆ ပြီးတော့ “ငါဟာ ဘိုးဘေးတို့ရဲ့ဘုရား၊ အာဗြဟံရဲ့ဘုရား၊+ အိဇက်ရဲ့ဘုရား၊+ ယာကုပ်ရဲ့ဘုရားပဲ”+ လို့ဆက်ပြောတယ်။ မောရှေလည်း ဘုရားသခင်ကို မကြည့်ဝံ့လို့ မျက်နှာကို ကွယ်ထားလိုက်တယ်။ ၇ ယေဟောဝါက “အီဂျစ်ပြည်မှာ ငါ့လူတွေ ဒုက္ခရောက်နေတာကို ငါအသေအချာမြင်တယ်။ မတရားခိုင်းစေသူတွေကြောင့် သူတို့အော်ဟစ်တာကိုလည်း ငါကြားတယ်။ သူတို့ခံစားရတဲ့ ဝေဒနာတွေကို ငါကောင်းကောင်းသိတယ်။+ ၈ သူတို့ကို အီဂျစ်တွေရဲ့လက်ထဲကနေ ကယ်တင်ဖို့၊+ အီဂျစ်ပြည်ကနေ ခေါ်ထုတ်ပြီး ခါနန်၊ ဟိတ္တိ၊ အာမောရိ၊ ဖေရဇိ၊ ဟိဝိ၊ ယေဗုသိလူမျိုးတို့+ နေထိုင်တဲ့ သာယာကျယ်ဝန်းတဲ့ပြည်၊ နို့နဲ့ပျားရည်စီးတဲ့ပြည်ကို+ ပို့ဆောင်ဖို့ ငါဆင်းလာမယ်။ ၉ အခု အစ္စရေးတွေရဲ့ အော်ဟစ်သံဟာ ငါ့ဆီရောက်လာပြီ။ သူတို့ကို အီဂျစ်တွေ မညှာမတာ နှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲနေတာကိုလည်း ငါမြင်ပြီ။+ ၁၀ ဒါကြောင့် အခု မင်းကို ဖာရောဆီ ငါစေလွှတ်မယ်။ ငါ့လူမျိုးအစ္စရေးတွေကို အီဂျစ်ပြည်ကနေ မင်းခေါ်ထုတ်လာရမယ်”+ လို့ ဆက်ပြောတယ်။

၁၁ ဒါပေမဲ့ မောရှေက “ဖာရောမင်းဆီ သွားပြီး အစ္စရေးတွေကို အီဂျစ်ပြည်ကနေ ခေါ်ထုတ်လာဖို့ ကျွန်တော့်မှာ အစွမ်းအစ မရှိပါဘူး” လို့ပြန်ပြောတယ်။ ၁၂ ဘုရားသခင်က “မင်းနဲ့အတူ ငါရှိတယ်။+ မင်း ဒီလူတွေကို အီဂျစ်ပြည်ကနေ ခေါ်ထုတ်လာရမယ်။ အဲဒီနောက် မင်းတို့က စစ်မှန်တဲ့ဘုရားသခင်ဖြစ်တဲ့ ငါ့ကို ဒီတောင်မှာ ကိုးကွယ်ကြလိမ့်မယ်။+ အဲဒါဟာ မင်းကို ငါစေလွှတ်တယ်ဆိုတဲ့ အထောက်အထားပဲ” လို့ပြောတယ်။

၁၃ ဒါပေမဲ့ မောရှေက “အစ္စရေးတွေဆီ သွားပြီး ‘ဘိုးဘေးတို့ရဲ့ဘုရားက ကျွန်တော့်ကို စေလွှတ်လိုက်တာ’ လို့ပြောတဲ့အခါ ‘အဲဒီဘုရားနာမည်က ဘာလဲ’+ လို့ သူတို့မေးခဲ့ရင် ဘာပြန်ပြောရမလဲ” ဆိုပြီး ဘုရားသခင်ကို မေးတယ်။ ၁၄ ဒါနဲ့ ဘုရားသခင်က “‘ငါဖြစ်ချင်တာမှန်သမျှ ငါဖြစ်လာမယ်’+ ဆိုတာ ငါ့နာမည်ပဲ။ ‘ငါဖြစ်လာမယ်လို့ နာမည်ရှိတဲ့အရှင်က စေလွှတ်လိုက်တာ’+ ဆိုပြီး အစ္စရေးတွေကို ပြောရမယ်” လို့မောရှေကို ပြောတယ်။ ၁၅ ပြီးတော့ ဘုရားသခင် ဆက်ပြောတယ်–

“‘ဘိုးဘေးတို့ရဲ့ဘုရား၊ အာဗြဟံရဲ့ဘုရား၊+ အိဇက်ရဲ့ဘုရား၊+ ယာကုပ်ရဲ့ဘုရား+ ယေဟောဝါက ကျွန်တော့်ကို စေလွှတ်လိုက်တာ’ လို့ အစ္စရေးတွေကို ပြောပါ။ ဒီနာမည်ဟာ ထာဝစဉ် ငါ့နာမည်ပဲ။+ လူမျိုးအဆက်ဆက် ငါ့ကို ဒီနာမည်နဲ့ သိရကြလိမ့်မယ်။ ၁၆ အခု သွားပြီး အစ္စရေးအကြီးအကဲတွေကို စုဝေးပါ။ ‘ဘိုးဘေးတို့ရဲ့ဘုရား၊ အာဗြဟံရဲ့ဘုရား၊ အိဇက်ရဲ့ဘုရား၊ ယာကုပ်ရဲ့ဘုရား ယေဟောဝါက ကျွန်တော့်ဆီ ရောက်လာပြီး ပြောတယ်– “မင်းတို့ကိုရော အီဂျစ်ပြည်မှာ မင်းတို့ခံရတာတွေကိုရော ငါတကယ်သတိထားမိပြီ။+ ၁၇ ဒါကြောင့် ညှဉ်းဆဲနေတဲ့ အီဂျစ်တွေလက်ကနေ မင်းတို့ကို ကယ်ထုတ်ပြီး+ ခါနန်၊ ဟိတ္တိ၊ အာမောရိ၊+ ဖေရဇိ၊ ဟိဝိ၊ ယေဗုသိလူမျိုးတို့+ နေထိုင်တဲ့ နို့နဲ့ပျားရည်စီးတဲ့ပြည်ကို+ ခေါ်သွားမယ်လို့ ငါကတိပေးတယ်”’ ဆိုပြီး သူတို့ကိုပြောပါ။

၁၈ “မင်းပြောတာကို သူတို့နားထောင်မှာပါ။+ အစ္စရေးအကြီးအကဲတွေနဲ့အတူ အီဂျစ်ဘုရင်ဆီ သွားပါ။ ‘ဟီဘရူးတွေရဲ့+ ဘုရားသခင် ယေဟောဝါက ကျွန်တော်တို့ကို ဆက်သွယ်လာတယ်။ ဒါကြောင့် အခု တောကန္တာရကို သုံးရက်ခရီး သွားပါရစေ။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ဘုရားသခင် ယေဟောဝါဆီ ပူဇော်သက္ကာ ဆက်သချင်လို့ပါ’ ဆိုပြီး ပြောလိုက်။+ ၁၉ ဒါပေမဲ့ ငါ့ရဲ့အားကြီးတဲ့လက်နဲ့ အတင်းအကျပ် မခိုင်းမချင်း အီဂျစ်ဘုရင်က မင်းတို့ကို သွားခွင့်ပြုမှာမဟုတ်မှန်း ငါကောင်းကောင်းသိတယ်။+ ၂၀ ဒါကြောင့် ငါလက်ဆန့်ပြီး အီဂျစ်ပြည်ကို ထူးဆန်းအံ့ဩဖွယ် လုပ်ရပ်တွေနဲ့ ဒဏ်ခတ်မယ်။ အဲဒီတော့မှ မင်းတို့ကို သူ လွှတ်ပေးမယ်။+ ၂၁ အီဂျစ်တွေရှေ့မှာ ငါ့လူမျိုး မျက်နှာသာရအောင် ငါလုပ်မယ်။ မင်းတို့ လက်ဗလာနဲ့ ထွက်လာရမှာ မဟုတ်ဘူး။+ ၂၂ မိန်းမတိုင်းက အိမ်နီးချင်းတွေဆီမှာ၊ ကိုယ့်အိမ်မှာရှိတဲ့ တိုင်းတစ်ပါးသူဆီမှာ ရွှေထည်ငွေထည်နဲ့ အဝတ်အစားတွေ တောင်းပြီး ကိုယ့်သားသမီးတွေကို ဝတ်ဆင်ပေးမယ်။ အီဂျစ်တွေရဲ့ ပစ္စည်းဥစ္စာကို သိမ်းယူရလိမ့်မယ်။”+