၁ ရှမွေလ
၁၇ ဖိလိတိလူတွေ+ စစ်တိုက်ထွက်ဖို့ စုရုံးလာတယ်။ ယုဒနယ်မြေ၊ စောခေါမြို့မှာ+ စုရုံးပြီး စောခေါမြို့နဲ့ အဇေကာမြို့ကြား+ ဧဖက်ဒမိမ်အရပ်မှာ+ တပ်ချကြတယ်။ ၂ ရှောလုနဲ့ အစ္စရေးတွေလည်း ဧလာချိုင့်ဝှမ်းမှာ+ စုရုံးတပ်ချထားပြီး ဖိလိတိလူတွေကို တိုက်ခိုက်ဖို့ စစ်ခင်းတယ်။ ၃ ဖိလိတိလူတွေက ဧလာချိုင့်ဝှမ်းရဲ့ ဒီဘက်တောင်စောင်းမှာ၊ အစ္စရေးတွေက ဟိုဘက်တောင်စောင်းမှာ တပ်စွဲထားတယ်။
၄ ဖိလိတိတပ်ကနေ ဂါသမြို့သား+ ဂေါလျတ်လို့ခေါ်တဲ့+ လူစွမ်းကောင်းတစ်ယောက် ထွက်လာတယ်။ သူ့အရပ်က ခြောက်တောင်တစ်ထွာ* ရှိတယ်။ ၅ သူက ကြေးနီခမောက် ဆောင်းထားပြီး အကြေးခွံကွက်တွေပါတဲ့ သံချပ်အင်္ကျီ ဝတ်ထားတယ်။ ကြေးနီသံချပ်အင်္ကျီက+ ရှယ်ကယ် ၅,၀၀၀* လေးတယ်။ ၆ ညို့သကျည်းမှာ ကြေးနီပြား တပ်ထားပြီး ကျောမှာ ကြေးနီလှံတိုတစ်ချောင်း+ လွယ်ထားတယ်။ ၇ သူကိုင်ထားတဲ့ သစ်သားလှံရိုးက ရက်ကန်းလိပ်တုံးလောက် ရှိတယ်။+ သံလှံသွားက ရှယ်ကယ် ၆၀၀* လေးတယ်။ ဒိုင်းလွှားကိုင်ပေးသူက သူ့ရှေ့ကနေ သွားရတယ်။ ၈ သူက ရပ်ပြီး အစ္စရေးစစ်တပ်ကို “ဘာလို့ စစ်ခင်းနေကြတာလဲ။ ငါက ဖိလိတိလူစွမ်းကောင်း။ မင်းတို့ကတော့ ရှောလုရဲ့ကျွန်တွေ။ မင်းတို့ထဲက တစ်ယောက်ကို ရွေးပြီး ငါနဲ့တိုက်ဖို့ လွှတ်လိုက်စမ်း။ ၉ ငါ့ကိုတိုက်လို့ နိုင်ခဲ့ရင် မင်းတို့ဆီမှာ ငါတို့ ကျွန်ခံမယ်။ ငါနိုင်ရင်တော့ ငါတို့ဆီမှာ မင်းတို့ ကျွန်ခံရမယ်” လို့ စိန်ခေါ်တယ်။+ ၁၀ ပြီးတော့ ဂေါလျတ်က “ဒီနေ့ အစ္စရေးစစ်တပ်ကို ငါစိန်ခေါ်တယ်။+ ငါနဲ့တိုက်မယ့်သူ ထွက်ခဲ့စမ်း” လို့ပြောတယ်။
၁၁ ဂေါလျတ် စိန်ခေါ်တာကို ရှောလုနဲ့ အစ္စရေးတွေကြားတော့ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်နေကြတယ်။
၁၂ ဒါဝိဒ်ဟာ ယုဒနယ်မြေ၊ ဘက်သလီဟင်မြို့လို့ခေါ်တဲ့+ ဧဖရတ်မြို့က+ ယေရှဲရဲ့သားဖြစ်တယ်။+ ရှောလု နန်းထိုင်ချိန်မှာ ယေရှဲ အသက်ကြီးနေပြီ။ ယေရှဲမှာ သားရှစ်ယောက် ရှိတယ်။+ ၁၃ သားကြီးသုံးယောက်ဖြစ်တဲ့ သားဦး ဧလျာဘ၊+ ဒုတိယသား အဘိနဒပ်၊+ တတိယသား ရှမ္မာတို့က+ ရှောလုနဲ့အတူ စစ်တိုက်ဖို့ လိုက်သွားကြတယ်။+ ၁၄ ဒါဝိဒ်က သားထွေးဖြစ်တယ်။+ သားကြီးသုံးယောက်က ရှောလုနောက်ကို လိုက်ကြတယ်။
၁၅ ရှောလုဆီမှာ အမှုထမ်းနေတဲ့ ဒါဝိဒ်ဟာ အဖေ့သိုးတွေကို ထိန်းကျောင်းဖို့+ ဘက်သလီဟင်မြို့ဆီ မကြာမကြာ ပြန်လာတတ်တယ်။ ၁၆ ဂေါလျတ်က ရက် ၄၀ လုံးလုံး မနက်တစ်ခါ၊ ညနေတစ်ခါ ထွက်လာပြီး စိန်ခေါ်တတ်တယ်။
၁၇ ယေရှဲက သားဒါဝိဒ်ကို “ဒီကောက်နှံလှော် တစ်ဧဖာနဲ့* မုန့်ဆယ်လုံးကို စခန်းမှာရှိတဲ့ အစ်ကိုတွေဆီ အမြန်ယူသွားပေးပါ။ ၁၈ တပ်မှူးအတွက် ဒိန်ခဲဆယ်တုံးကိုလည်း ယူသွား။ မင်းအစ်ကိုတွေ ကျန်းမာရဲ့လားဆိုတာ ကြည့်ခဲ့။ ပြီးတော့ သူတို့ကျန်းမာတယ်ဆိုတဲ့ အထောက်အထားတစ်ခုခု ယူခဲ့” လို့မှာတယ်။ ၁၉ ဒါဝိဒ်ရဲ့အစ်ကိုတွေက ရှောလု၊ အစ္စရေးစစ်သည်တွေနဲ့အတူ ဖိလိတိလူတွေကို တိုက်ဖို့ ဧလာချိုင့်ဝှမ်းမှာ ရောက်နေကြတယ်။+
၂၀ ဒါဝိဒ်လည်း မနက်စောစောထပြီး သိုးတွေကို သိုးထိန်းတစ်ယောက်ဆီမှာ အပ်ထားလိုက်တယ်။ ယေရှဲမှာထားတဲ့အတိုင်း ပစ္စည်းတွေထုပ်ပိုးပြီး ထွက်သွားတယ်။ သူ စခန်းကိုရောက်တော့ စစ်သည်တွေက စစ်ငြာသံပေးပြီး ချီတက်သွားကြတယ်။ ၂၁ အစ္စရေးစစ်တပ်နဲ့ ဖိလိတိစစ်တပ်က မျက်နှာချင်းဆိုင် စစ်ခင်းထားကြတယ်။ ၂၂ ဒါဝိဒ်က အထုပ်အပိုးကို အစောင့်ဆီမှာအပ်ပြီးတာနဲ့ စစ်မြေပြင်ဆီ ပြေးသွားတယ်။ အဲဒီကိုရောက်တော့ အစ်ကိုတွေကို သာကြောင်းမာကြောင်း မေးမြန်းတယ်။+
၂၃ အဲဒီလိုမေးမြန်းနေတုန်းမှာပဲ ဂါသမြို့သား ဖိလိတိလူစွမ်းကောင်း ဂေါလျတ်က+ ဖိလိတိစစ်တပ်ကနေ ထွက်လာပြီး အရင်လိုပဲ စိန်ခေါ်ပြန်တယ်။+ ဒါကို ဒါဝိဒ်ကြားသွားတယ်။ ၂၄ အစ္စရေးစစ်သည်တွေက ဂေါလျတ်ကိုလည်း မြင်ရော ကြောက်ကြောက်နဲ့ ထွက်ပြေးကြတယ်။+ ၂၅ ပြီးတော့ “အခုထွက်လာတဲ့လူကို တွေ့လား။ အစ္စရေးတွေကို လာစိန်ခေါ်နေတာ။+ သူ့ကိုသတ်နိုင်ရင် မင်းကြီးက ဆုလာဘ်အများကြီး ချီးမြှင့်ပြီး သမီးတော်နဲ့ ပေးစားမှာ။+ သူ့အိမ်သားတွေကို အစ္စရေးပြည်မှာ တာဝန်နဲ့ အခွန်တွေ လွတ်ငြိမ်းခွင့်လည်း ပေးဦးမှာ” ဆိုပြီး ပြောနေကြတယ်။
၂၆ ဒါဝိဒ်က “အဲဒီဖိလိတိလူကို သတ်ပြီး အစ္စရေးတွေ ကဲ့ရဲ့ခံနေရတာကို ဖယ်ရှားပေးတဲ့သူကို ဘာတွေ ချီးမြှင့်မှာလဲ။ အသက်ရှင်တဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ စစ်တပ်ကို စိန်ခေါ်ရအောင် အရေဖျားမဖြတ်ထားတဲ့ ဒီဖိလိတိလူဟာ ဘယ်သူမို့လို့လဲ”+ ဆိုပြီး အနားက စစ်သည်တွေကို မေးတယ်။ ၂၇ စစ်သည်တွေက “သူ့ကိုသတ်နိုင်တဲ့သူကို ဒီလိုဆုလာဘ်တွေ ချီးမြှင့်မှာ” ဆိုပြီး ခုနတုန်းကလို ပြောကြတယ်။ ၂၈ သူတို့နဲ့ ဒါဝိဒ်ပြောနေတာကို အစ်ကိုအကြီးဆုံး ဧလျာဘ+ ကြားတဲ့အခါ ဒေါသထွက်ပြီး “မင်း ဘာလို့ ဒီကိုဆင်းလာတာလဲ။ တောထဲက သိုးတွေကို ဘယ်သူ့ဆီ အပ်ခဲ့သလဲ။+ မင်း အတင့်ရဲမှန်း၊ စိတ်ဓာတ်မကောင်းမှန်း ငါသိတယ်။ တိုက်ပွဲကို ကြည့်ချင်လို့ ဆင်းလာတာပဲ” လို့ပြောတော့၊ ၂၉ ဒါဝိဒ်က “ကျွန်တော် ဘာများလုပ်မိလို့လဲ။ မေးရုံပဲ မေးကြည့်တာပါ” လို့ ပြောတယ်။ ၃၀ ပြီးတော့ တခြားသူတွေဆီ သွားပြီး ခုနတုန်းကလို မေးပြန်တယ်။+ သူတို့ကလည်း ခုနတုန်းကလိုပဲ ဖြေကြတယ်။+
၃၁ ဒါဝိဒ်ပြောတာကို ကြားတဲ့သူတချို့က ရှောလုကို ပြန်ပြောပြတယ်။ ဒါကြောင့် ရှောလုက သူ့ကို ခေါ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ၃၂ ဒါဝိဒ်က “အဲဒီဖိလိတိလူကြောင့် ဘယ်သူမှ မကြောက်ကြပါနဲ့။ သူ့ကို ကျွန်တော် ထွက်တိုက်မယ်”+ လို့ပြောတယ်။ ၃၃ ဒါပေမဲ့ ရှောလုက “မင်းက ချာတိတ်လေးပဲ ရှိသေးတာ။+ အဲဒီဖိလိတိလူကို တိုက်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ လူငယ်ဘဝကတည်းက သူ စစ်တိုက်လာခဲ့တာ” ဆိုပြီးပြောတယ်။ ၃၄ ဒါဝိဒ်က “ကျွန်တော်ဟာ အဖေ့သိုးအုပ်ကို ထိန်းကျောင်းရသူပါ။ ခြင်္သေ့တစ်ကောင်က+ သိုးကို လာဆွဲဖူးတယ်။ ဝက်ဝံလည်း လာဆွဲဖူးတယ်။ ၃၅ ကျွန်တော် လိုက်ပြီးတိုက်ခိုက်တော့ သိုးကို သားရဲပါးစပ်ထဲကနေ ကယ်နိုင်ခဲ့တယ်။ သားရဲက ပြန်ကိုက်မယ်လုပ်တော့ လည်မျိုကို ကိုင်ပြီး ရိုက်သတ်ပစ်တယ်။ ၃၆ ခြင်္သေ့နဲ့ ဝက်ဝံ နှစ်ကောင်စလုံးကို ကျွန်တော် သတ်ပစ်ခဲ့တာ။ အရေဖျားမဖြတ်ထားတဲ့ ဒီဖိလိတိလူက အသက်ရှင်တဲ့ ဘုရားသခင်ရဲ့ စစ်တပ်ကို စိန်ခေါ်နေလို့ အဲဒီအကောင်တစ်ကောင်လို ဖြစ်သွားမှာပါ။+ ၃၇ ခြင်္သေ့နဲ့ ဝက်ဝံရဲ့လက်ကနေ ကျွန်တော့်ကို ကယ်ခဲ့တဲ့ ယေဟောဝါဘုရားက ဒီဖိလိတိလူရဲ့လက်ကနေလည်း ကယ်မှာပါ”+ ဆိုပြီးပြောတယ်။ ဒါနဲ့ ရှောလုက “ဒါဆိုလည်း သွားပါ။ မင်းနဲ့အတူ ယေဟောဝါဘုရား ရှိပါစေ” ဆိုပြီး ဒါဝိဒ်ကို ပြောတယ်။
၃၈ ရှောလုက သူ့အဝတ်တွေကို ဒါဝိဒ်ကို ဝတ်ဆင်ပေးတယ်။ ကြေးနီခမောက် ဆောင်းပေးတယ်။ သံချပ်အင်္ကျီ ဝတ်ပေးတယ်။ ၃၉ ဒါဝိဒ်ကလည်း အဝတ်ပေါ်မှာ ဓားကိုစည်းပြီး သွားဖို့ပြင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒါတွေကို သုံးနေကျမဟုတ်တော့ လမ်းလျှောက်ရတာ အဆင်မပြေဘူး။ ဒါကြောင့် “ဒါတွေကို သုံးနေကျမဟုတ်တော့ သွားရလာရတာ အဆင်မပြေဘူး” လို့ပြောပြီး ချွတ်လိုက်တယ်။ ၄၀ အဲဒီနောက် သူက တောင်ဝှေးကိုယူ၊ ချောင်းထဲက ကျောက်စရစ်ငါးလုံးကို ကောက်ပြီး သိုးထိန်းလွယ်အိတ်ထဲ ထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လောက်လွှဲကို ကိုင်ပြီး+ ဖိလိတိလူဆီ သွားတယ်။
၄၁ ဖိလိတိလူလည်း ဒါဝိဒ်ဆီ လျှောက်လာတယ်။ သူ့ရှေ့မှာ ဒိုင်းလွှားကိုင်ပေးသူ ရှိနေတယ်။ ၄၂ အသားအရေ စိုပြည်နီမြန်းတဲ့ လူချောလေး ဒါဝိဒ်ကို တွေ့တော့ ဖိလိတိလူက အထင်သေးတဲ့အကြည့်နဲ့ ကြည့်ပြီး လှောင်ရယ်တယ်။+ ၄၃ ပြီးတော့ “ငါ့ဆီကို တုတ်တွေနဲ့ လာရအောင် ငါဟာ ခွေးမို့လို့လား”+ ဆိုပြီး သူ့ဘုရားတွေကို တိုင်တည်ရင်း ဒါဝိဒ်ကို ကျိန်ဆဲတယ်။ ၄၄ အဲဒီနောက် “လာစမ်း။ မင်းရဲ့အသားကို ငှက်တွေ၊ သားရဲတွေ ကျွေးပစ်မယ်” ဆိုပြီး ကြိမ်းမောင်းတယ်။
၄၅ ဒါဝိဒ်က “ခင်ဗျားဟာ ဓားတွေ၊ လှံတွေ၊ လှံတိုတွေနဲ့ ကျွန်တော့်ကို လာတိုက်တယ်။+ ကျွန်တော်ကတော့ ခင်ဗျား စိန်ခေါ်နေတဲ့ အစ္စရေးတပ်ရဲ့ ဘုရားသခင်၊+ ဗိုလ်ခြေတို့ရဲ့အရှင် ယေဟောဝါရဲ့နာမည်နဲ့ လာတယ်။+ ၄၆ ဒီနေ့ပဲ ယေဟောဝါဘုရားက ခင်ဗျားကို ကျွန်တော့်လက်ထဲ အပ်မယ်။+ ခင်ဗျားကို သတ်ပြီး ခေါင်းဖြတ်ပစ်မယ်။ ဒီနေ့ ဖိလိတိစစ်သည်တွေရဲ့ အလောင်းကို ငှက်တွေ၊ သားရဲတွေ ကျွေးပစ်မယ်။ အစ္စရေးလူမျိုးနဲ့အတူ စစ်မှန်တဲ့ဘုရားသခင် ရှိမှန်း မြေတစ်ပြင်လုံးကလူတွေ သိရလိမ့်မယ်။+ ၄၇ ယေဟောဝါဘုရားက မိမိလူတွေကို ကယ်ဖို့ ဓားတွေ၊ လှံတွေ သုံးစရာမလိုဘူးဆိုတာ ဒီမှာရှိတဲ့သူအားလုံး သိစေရမယ်။+ ယေဟောဝါဘုရားကပဲ စစ်ပွဲမှာ အောင်မြင်ခွင့် ပေးနိုင်တယ်။+ ဘုရားက ခင်ဗျားတို့အားလုံးကို ကျွန်တော်တို့လက်ထဲ အပ်မယ်”+ လို့ပြောတယ်။
၄၈ အဲဒီအခါ ဖိလိတိလူက ဒါဝိဒ်ကိုတိုက်ဖို့ ရှေ့တိုးလာတယ်။ ဒါဝိဒ်ကလည်း ဖိလိတိလူနဲ့ ထိပ်တိုက် ရင်ဆိုင်မယ့်နေရာဆီ အမြန်ပြေးသွားတယ်။ ၄၉ ပြီးတော့ အိတ်ထဲက ကျောက်တစ်လုံးကို နှိုက်ယူပြီး လွှဲပစ်လိုက်တယ်။ ဖိလိတိလူရဲ့နဖူးကို ထိမှန်သွားတော့ နဖူးပေါက်ပြီး မြေပေါ် မှောက်လျက်လဲကျသွားတယ်။+ ၅၀ ဒီလိုနဲ့ ဒါဝိဒ်ဟာ ဓားလက်နက်မပါဘဲ လောက်လွှဲတစ်ခု၊ ကျောက်တစ်လုံးတည်းနဲ့ တိုက်ခိုက်ပြီး ဖိလိတိလူကို သတ်လိုက်တယ်။+ ၅၁ ဖိလိတိလူဆီ ပြေးသွားပြီး ခြေထောက်နဲ့ နင်းထားတယ်။ ပြီးတော့ အဲဒီလူရဲ့ဓားကို ဓားအိမ်ထဲက ဆွဲထုတ်၊+ ခေါင်းကိုဖြတ်ပြီး သေအောင် သတ်ပစ်တယ်။ ဖိလိတိလူတွေက သူတို့ရဲ့လူစွမ်းကောင်းကြီး သေသွားတာလည်း မြင်ရော ထွက်ပြေးကြတော့တယ်။+
၅၂ အဲဒီအခါ အစ္စရေးနဲ့ ယုဒစစ်သည်တွေက ကြွေးကြော်ပြီး ဖိလိတိလူတွေကို ချိုင့်ဝှမ်းကနေ+ ဧကြုန်မြို့တံခါးအထိ+ လိုက်တိုက်ကြတယ်။ ဒါကြောင့် ရှာရိမ်မြို့ကနေ+ ဂါသမြို့၊ ဧကြုန်မြို့အထိ လမ်းတစ်လျှောက်မှာ ဖိလိတိလူတွေ အတုံးအရုံး ကျဆုံးကုန်တယ်။ ၅၃ အစ္စရေးတွေက ဖိလိတိလူတွေနောက်ကို အပြင်းအထန် လိုက်ရာကနေ ပြန်လာပြီး သူတို့ရဲ့စခန်းတွေကို လုယက်ကြတယ်။
၅၄ ဒါဝိဒ်က ဖိလိတိလူရဲ့ခေါင်းကို ဂျေရုဆလင်မြို့ကို ယူလာပြီး ဖိလိတိလူရဲ့ လက်နက်တွေကိုတော့ သူ့တဲမှာ ထားလိုက်တယ်။+
၅၅ ဖိလိတိလူနဲ့တိုက်ဖို့ ဒါဝိဒ်ထွက်သွားတာကို ရှောလုမြင်တဲ့အခါ “ဒီကောင်လေးက ဘယ်သူ့သားလဲ”+ လို့ ဗိုလ်ချုပ်အာဗနာကို+ မေးတယ်။ အာဗနာက “အသက်ရှင်နေတဲ့ မင်းကြီးကို တိုင်တည်ပြီး ပြောပါ့မယ်။ ကျွန်တော် မသိပါဘူး” လို့ ဖြေတယ်။ ၅၆ ရှောလုကလည်း “ဒီကောင်လေးက ဘယ်သူ့သားလဲ၊ စုံစမ်းကြည့်” လို့ပြောတယ်။ ၅၇ ဖိလိတိလူကိုသတ်၊ အဲဒီလူရဲ့ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး+ ပြန်လာတဲ့ ဒါဝိဒ်ကို အာဗနာက ရှောလုဆီ တန်းခေါ်သွားတယ်။ ၅၈ ရှောလုက “မင်း ဘယ်သူ့သားလဲ” လို့မေးတော့ ဒါဝိဒ်က “မင်းကြီးရဲ့ကျွန် ဘက်သလီဟင်မြို့သား+ ယေရှဲရဲ့သားပါ”+ လို့ဖြေတယ်။