အစပိုင်းမှာ ခေါင်းမာပေမယ့် နောက်တော့ နာခံခဲ့

ကလေးတို့၊ မိဘစကား နားမထောင်ဘဲ ပေကတ်ကတ် နေခဲ့ဖူးပါသလား။—a ဖေဖေ၊ မေမေက မကြည့်ရဘူးလို့ ပြောထားတဲ့ တီဗွီဇာတ်လမ်းတွဲကို ကလေးတို့ ကြည့်မိပါလိမ့်မယ်။ နောက်မှ ပြန်စဉ်းစားပြီး စကားမနားထောင်ခဲ့တာကို စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ် မဟုတ်ဘူးလား။ ကလေးတို့လိုပဲ အစပိုင်းမှာ နာခံမှုမပြခဲ့တဲ့ လူတစ်ယောက်ရှိတယ်ကွဲ့။ သူ့ရဲ့နာမည်က နေမန်လို့ခေါ်တယ်။ ခေါင်းမာတဲ့သူမဖြစ်ဖို့ သူ ဘယ်လိုကူညီပေးခံခဲ့ရသလဲဆိုတာကို လေ့လာကြည့်ရအောင်နော်။

ဟိုးလွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ် ၃,၀၀၀ ကျော်ကာလမှာ တို့တတွေ အသက်ရှင်နေတယ်လို့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယူမှတ်ကြရအောင်။ နေမန်ဟာ ဆီးရီးယားစစ်တပ်က ဗိုလ်ချုပ်ကြီးတစ်ယောက် ဖြစ်တယ်ကွဲ့။ သူက သူ့လက်အောက်မှာရှိတဲ့ စစ်သားတွေကို အမိန့်ပေး စေခိုင်းတတ်တယ်။ သူ့စစ်သားတွေက သူ့အမိန့်ကို နာခံရတယ်။ တစ်နေ့မှာ နေမန်ဟာ အနာကြီးရောဂါလို့ခေါ်တဲ့ အရေပြားရောဂါတစ်မျိုး ခံစားရပါတော့တယ်။ အဲဒါရောဂါက သူ့ကို ရုပ်ဆိုးစေတယ်။ နာလည်း အရမ်းနာကျင်စေတယ်။

နေမန်ရဲ့ဇနီးမှာ အစ္စရေးပြည်ကနေ ခေါ်လာတဲ့ အိမ်စေမိန်းကလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။ တစ်ရက်ကျတော့ အဲဒီမိန်းကလေးက သူ့သခင်မကို ဧလိရှဲလို့ခေါ်တဲ့ အမျိုးသားတစ်ယောက်အကြောင်း ပြောပြတယ်။ အဲဒီအမျိုးသားဟာ နေမန်ရဲ့ရောဂါကို ပျောက်အောင် ကုသပေးနိုင်တယ်လို့ ပြောပြတယ်။ ဒီအကြောင်းကို နေမန်ကြားသွားတဲ့အခါ ချက်ချင်းပဲ ဧလိရှဲနဲ့ တွေ့ချင်စိတ်ပေါက်လာတယ်။ ဒါနဲ့ အစ္စရေးပြည်ကို သူ့စစ်သားတွေနဲ့အတူ ထွက်သွားပါလေရော။ လက်ဆောင်တွေလည်း အများကြီးယူသွားတယ်ကွဲ့။ အစ္စရေးဘုရင်ရှေ့ရောက်တော့ သူဒီကိုလာရတဲ့ အကြောင်းရင်းကို ပြောပြလိုက်တယ်။

ဒါကို ဧလိရှဲလည်းကြားရော နေမန်ကို သူ့ဆီလာခိုင်းဖို့ ဘုရင့်ဆီ သတင်းပို့လိုက်တယ်။ ဧလိရှဲရဲ့အိမ်ကို နေမန်ရောက်တော့ ဧလိရှဲက လူလွှတ်ပြီး နေမန်ကို ဂျော်ဒန်မြစ်မှာ ခုနစ်ခါ ရေချိုးဖို့ ပြောခိုင်းလိုက်တယ်။ အဲဒီလိုလုပ်မယ်ဆိုရင် နေမန်ရဲ့ရောဂါ ပျောက်သွားမှာတဲ့။ အဲဒီလိုပြောလိုက်တဲ့အတွက် နေမန် ဘယ်လိုခံစားသွားရမယ်လို့ ကလေးတို့ ထင်သလဲ။—

သူ စိတ်ဆိုးသွားတာပေါ့။ ဧလိရှဲပြောတဲ့အတိုင်း မလုပ်ဘူးဆိုပြီး ခေါင်းမာမာနဲ့ ငြင်းလိုက်တယ်လေ။ ပြီးတော့ ‘တို့တိုင်းပြည်ရဲ့မြစ်တွေက ဒီမြစ်ထက် ပိုတောင်ကောင်းသေးတယ်’ လို့လည်း သူ့ရဲ့စစ်သားတွေကို ပြောလိုက်တယ်။ အဲဒီလိုနဲ့ နေမန်ဟာ သူ့တိုင်းပြည်ကိုပြန်သွားဖို့ ဟန်ပြင်လိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ရဲ့စစ်သားတွေက သူ့ကို ဘယ်လိုတိုက်တွန်းသလဲဆိုတာ ကလေးတို့ သိကြသလား။— ‘အဲဒီပရောဖက်က သခင့်ကို ခက်ခဲတဲ့အရာ လုပ်ခိုင်းမယ်ဆိုရင် သခင် လုပ်မှာပဲမဟုတ်ဘူးလား။ ဒီလောက်လွယ်တဲ့အရာကို သူလုပ်ခိုင်းနေတာဖြစ်လို့ လုပ်လိုက်တာကောင်းပါတယ်၊ သခင်’ ဆိုပြီး ပြောကြတယ်ကွဲ့။

ဒါနဲ့ နေမန်လည်း သူတို့ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်လိုက်တယ်။ သူဟာ မြစ်ထဲကို ခြောက်ကြိမ် ခုန်ဆင်းလိုက်၊ ပြန်တက်လာလိုက် လုပ်လိုက်တယ်။ ခုနစ်ကြိမ်မြောက်လည်း လုပ်ပြီးရော နေမန် အရမ်းအံ့သြသွားတယ်။ သူ့ကိုယ်ပေါ်က အနာတွေ လုံးဝမရှိတော့ဘူးလေ။ သူပြန်ကောင်းသွားပြီ။ ဒါနဲ့ ချက်ချင်းပဲ ဧလိရှဲကို ကျေးဇူးတင်စကားဆိုဖို့ မိုင် ၃၀ လောက်ဝေးတဲ့ ဧလိရှဲရဲ့အိမ်ဘက်ကို ပြန်လှည့်လာတယ်။ ဧလိရှဲကို အရမ်းတန်ဖိုးရှိတဲ့ လက်ဆောင်တွေ သူပေးချင်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဧလိရှဲက ယူမှာမဟုတ်ပါဘူး။

ဒါနဲ့ နေမန်ဟာ ဧလိရှဲဆီက တစ်စုံတစ်ရာ တောင်းလိုက်တယ်။ ဘာတောင်းလိုက်သလဲဆိုတာ ကလေးတို့ သိသလား။— ‘မြေကြီးတွေကို လားနှစ်ကောင်ပေါ်တင်ပြီး သယ်သွားပါရစေ’ တဲ့။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတာကိုကော ကလေးတို့ သိသလား။— ဘုရားသခင်ကိုဝတ်ပြုတဲ့ အစ္စရေးလူတွေရဲ့ တိုင်းပြည်က မြေကြီးပေါ်မှာ ဘုရားသခင်ကို ယဇ်ပူဇော်ချင်တယ်လို့ နေမန်က ပြောတယ်။ ပြီးတော့ ယေဟောဝါကလွဲရင် ဘယ်နတ်ဘုရားကိုမှ မကိုးကွယ်တော့ဘူးလို့လည်း ကတိပေးတယ်။ နေမန်ဟာ အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲသွားပါပြီ။ ခေါင်းကြောမမာတော့ဘဲ စစ်မှန်တဲ့ဘုရားသခင်ကိုပဲ နာခံတော့တယ်ကွဲ့။

ကလေးတို့လည်း နေမန်ကို ဘယ်လိုတုပနိုင်သလဲဆိုတာ သိပြီလား။— အရင်တုန်းက ကလေးတို့ဟာ နေမန်လို ခေါင်းကြောမာတဲ့သူတွေ ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ်။ ဒါပေမဲ့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲလို့ရပါတယ်။ ဆက်ပြီး ခေါင်းကြောမမာဖို့ တခြားသူတွေ ကူညီပေးတာကို ကလေးတို့ လက်ခံရမယ်နော်။