ချာ့ချ်များ ဝန်ချတောင်းပန်

“ပုပ်ရဟန်းမင်းကြီးက ချာ့ချ်ကိုစစ်ဆေးမှုခံစေ။” “ဘာသာရေးခုံရုံးနှင့် ဂျူးဆန့်ကျင်ရေးဝါဒ—ချာ့ချ်သည် သူမ၏အပြစ်အနာအဆာများကို တရားဝင်ဝန်ခံဖို့ပြင်ဆင်နေသည်။”a “မီးလောင်တိုက်သွင်းခြင်းအတွက် အပြစ်ရှိကြောင်းဝန်ခံပါသည်။” “အနောက်ဖျားဒေသရှိအင်းဒီးယန်းများကို မက်သဒစ်များကတောင်းပန်သည်။” အီတာလျံဧဝံဂေလိအသင်းများက “ကျွန်ုပ်တို့ကို ခွင့်လွှတ်ပါရန် တောင်းဆိုပါသည်။”

ဤသတင်းခေါင်းစီးမျိုးများကို သင်ဖတ်ဖူးသလော။ ချာ့ချ်များသည် ရာစုနှစ်များတစ်လျှောက် သူတို့ပြုမိရာများအတွက် အပြစ်ပုံချခံခြင်း၊ တောင်းပန်နေကြခြင်းတို့မှာ တိုးများလာနေပုံရသည်။ သတင်းဖြန့်ချိရေးလုပ်ငန်းများက ပုပ်ရဟန်းမင်းကြီး၏ အသစ်သောအမှားဝန်ခံမှုများကို အဆက်မပြတ်ပေါ်လွင်စေလျက်ရှိသည်။

ပုပ်ရဟန်းမင်း ခွင့်လွှတ်မှုတောင်းဆိုသောအခါဝယ်

၁၉၈၀ နှင့် ၁၉၉၆ အတွင်း ဂျွန်ပေါလ် ၂ သည် ‘ချာ့ချ်၏သမိုင်းတွင်သော အပြစ်အနာအဆာများကို အသိအမှတ်ပြုခဲ့ သို့မဟုတ် ခွင့်လွှတ်မှုကိုအနည်းဆုံး ၉၄ ကြိမ်တောင်းခဲ့’ သည်ဟု ဗာတီကန်အစီရင်ခံသူ လူးဂျီအဂ္ဂတိုးလီက သူ၏စာအုပ်ကွန်ဒိုအီးလ်ပါပကျယ်ဒီပါဒိုနိုး (ပုပ်ရဟန်းမင်း ခွင့်လွှတ်မှုတောင်းဆိုသောအခါဝယ်) တွင်ဖော်ပြထားသည်။ အဂ္ဂတိုးလီအဆိုအရ “ကက်သလစ်ချာ့ချ်တွင် ပုပ်ရဟန်းမင်းကသာ အမှားကိုတရားဝင်ဝန်ခံနိုင်သည်။” ကက်သလစ်သမိုင်း၏ အငြင်းပွားဖွယ်အများဆုံးသောစာမျက်နှာများဖြစ်သည့် ခရူးဆိတ်စစ်ပွဲများ၊ စစ်များ၊ အာဏာရှင်စနစ်များကိုထောက်ခံအားပေးမှု၊ ချာ့ချ်အတွင်းကွဲပြားမှု၊ ဂျူးဆန့်ကျင်ရေးဝါဒ၊ ဘာသာရေးခုံရုံးများ၊ မာဖီးယားနှင့် လူမျိုးကြီးဝါဒတို့နှင့်စပ်လျဉ်း၍ သူဝန်ခံခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ၁၉၉၄ တွင်ဂိုဏ်းအုပ်ဘုန်းတော်ကြီးများသို့ ပေးပို့သောစာ (ပုပ်ရဟန်းမင်းအတွက် အရေးအကြီးဆုံးဟု လူအချို့ယူမှတ်သောစာ) ၌ဂျွန်ပေါလ် ၂ က “ယေဘုယျနှင့် နှစ်ပေါင်းတစ်ထောင်ဆိုင်ရာအပြစ်များကိုဝန်ချ” ကြရန်အဆိုပြုခဲ့သည်။

ဂိုဏ်းအုပ်အချို့သည် ပုပ်ရဟန်းမင်း၏နမူနာကိုလိုက်လျှောက်ခဲ့ကြသည်။ ၁၉၉၄ ဒီဇင်ဘာတွင် အီတာလျံသတင်းစာ အိလ်ဂျာနယ်က ဤသို့ဖော်ပြထားသည်– “အမေရိကန်ဘိရှော့များစွာသည် ရုပ်မြင်သံကြားမှတစ်ဆင့် ပြည်သူလူထုထံ ခွင့်လွှတ်မှုတောင်းဆိုခဲ့ကြသည်။” အဘယ်အတွက်နည်း။ ကလေးများအား ကာမကျူးလွန်သည့်ဘုန်းတော်ကြီးများ၏ပြဿနာကို ပေါ့ပေါ့တန်တန်သဘောထားသည့်အတွက် သားကောင်ဖြစ်ရရှာသည့် ကလေးများစွာတို့ ထိခိုက်နစ်နာရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ၁၉၉၅ ဇန်နဝါရီတွင် လရီပတ်ဘလစ်ကာသတင်းစာ၌ မီးလောင်တိုက်သွင်းမှုနှင့်ပတ်သက်၍ ပုပ်ရဟန်းမင်းပိုင်းယပ်စ်-၁၂ ၏နှုတ်ဆိတ်နေသည့်ပြဿနာသည် “ခေတ်ပြိုင်ကက်သလစ်အယူဝါဒသမိုင်းတွင် မကြုံစဖူးထူးကဲသည့်မူဟန်” ဖြစ်ကြောင်းရေးသားထားသည်။ ၁၉၉၅ ဇန်နဝါရီတွင် ၎င်းသတင်းစာ၌ပင် ဂျာမန်ဘိရှော့အဖွဲ့က နာဇီကျူးလွန်သောရာဇဝတ်မှုများကိုအားပေးကူညီခဲ့သည့် ရိုမန်ကက်သလစ်များ၏ “အပြစ်များစွာ” အတွက်ခွင့်လွှတ်မှုတောင်းဆိုခဲ့ကြောင်း ဖော်ပြပါရှိသည်။ ပရိုတက်စတင့်ချာ့ချ်အသီးသီးကလည်း မိမိကိုယ်ကိုဝေဖန်အပြစ်တင်ဖို့ လက်ခံခဲ့ကြသည်။

အဘယ်ကြောင့်နည်း

ကျွန်ုပ်တို့ပြစ်မှားမိသောအခါ ခွင့်လွှတ်မှုတောင်းဆိုကြရန် သမ္မာကျမ်းစာက ကျွန်ုပ်တို့ကိုတိုက်တွန်းထားသည်၊ သို့ဖြင့် မိမိကိုယ်ကိုဝေဖန်အပြစ်တင်ဖို့လက်ခံကြသောချာ့ချ်များကို လူများစွာတို့က ချီးကျူးကြသည်။ (ယာကုပ် ၅:၁၆) သို့ရာတွင် ယင်းကို ချာ့ချ်များအဘယ်ကြောင့်လုပ်နေကြသနည်း။ ယင်းက သူတို့အပေါ် ကျွန်ုပ်တို့သဘောထားကို မည်သို့အကျိုးသက်ရောက်သင့်သနည်း။

[အောက်ခြေမှတ်ချက်များ]