မနားတမ်းကို ဖတ်နေတော့တာ

၁၉၈၉ ခုနှစ်မှာ ကျွန်မနဲ့ ကျွန်မခင်ပွန်းဟာ အိမ်နားမှာပဲ သက်သေခံတွေနဲ့ တွေ့ခဲ့တယ်။ ကျွန်မတို့ရဲ့ အိမ်နီးချင်းကို ကျမ်းစာသင်ပေးတဲ့ ညီအစ်ကို ဂီဗီ ဘာနာဇီမှာ ကိုယ်ပိုင်ကျမ်းစာ မရှိဘူး။ အဲဒီအချိန်တုန်းက ဂျော်ဂျီယာကျမ်းစာအုပ် ရဖို့ သိပ်ခက်တယ်။

ကြားရတဲ့အရာကို လေးမြတ်တော့ ကျမ်းစာ ရချင်ခဲ့တယ်။ ကျွန်မခင်ပွန်း သူ့ညီနဲ့ တွေ့တဲ့အခါ ကျမ်းစာတစ်အုပ် ရှာနေတယ်လို့ ပြောပြလိုက်တယ်။ ညီက သိပ်မကြာသေးခင်ကမှ ဂျော်ဂျီယာကျမ်းစာအသစ် တစ်အုပ်ဝယ်ထားတာ လက်ဆောင်ပေးမယ်ပြောလို့ သူအံ့ဩသွားတယ်။

ဘာဒရီ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ကျမ်းစာကို ထိုင်ပြီးဖတ်နေလိုက်တာ နေဝင်သွားတဲ့အထိပဲ။ နောက်တစ်နေ့ အိပ်ရာကထတော့ ဖတ်ပြန်တယ်။ ကျွန်မ အလုပ်ကနေပြန်လာတော့လည်း ကျမ်းစာဖတ်နေတုန်းပဲ။ မနားတမ်းကို ဖတ်နေတော့တာ။ ရက်အနည်းငယ်လောက် ခွင့်ယူပြီး အပြီးဖတ်ဖို့ ကျွန်မ အကြံပေးလိုက်တယ်။ မကြာခင်မှာ ကျမ်းစာတစ်အုပ်လုံး အပြီးဖတ်လိုက်တယ်။

နောက်ပိုင်း ညီအစ်ကို ဘာနာဇီနဲ့ ထာဝရအသက်သို့ ပို့ဆောင်သော သမ္မာတရား စာအုပ် လေ့လာတဲ့အခါ ကိုယ်ပိုင်ကျမ်းစာ ရှိထားလို့ သိပ်ပျော်ခဲ့ကြတယ်။ ကျွန်မတို့မှာ သမ္မာတရားစာအုပ် ကိုယ်ပိုင် မရှိဘူး။ ကျမ်းစာသင်ပေးသူမှာ ကိုယ်ပိုင်ကျမ်းစာ မရှိလို့ အဆင်ပြေသွားတယ်။ တစ်နှစ်လောက်ကြာပြီးနောက်မှာ ဘာဒရီနဲ့ ကျွန်မ နှစ်ခြင်းခံလိုက်တယ်။