“ငြိမ်သက်ခြင်းကိုရှာ၍ မီအောင်လိုက်လော့”

“မိမိကျွန်၏ငြိမ်သက်ခြင်းအကြောင်းကို နှစ်သက်တော်မူသော ယေဟောဝါသည် ဘုန်းကြီးတော်မူစေသတည်း။”—ဆာလံ ၃၅:၂၇။

၁။ ယနေ့အဘယ်ငြိမ်သက်ခြင်း၌ ကျွန်ုပ်တို့ပျော်မွေ့နေသနည်း။

ဤ ကွဲပြားသောကမ္ဘာတွင် ငြိမ်သက်ခြင်းရှိနိုင်ခြင်းသည် အားရဝမ်းသာစရာဖြစ်ပါသည်တကား။ “ငြိမ်သက်ခြင်း၏အရှင်ဘုရားသခင်” ယေဟောဝါကိုကိုးကွယ်ဝတ်ပြုနိုင်ခြင်း၊ ကိုယ်တော်၏ “မိတ်သဟာယပဋိညာဉ်” မှကောင်းချီးများခံစားရခြင်းသည် ဝမ်းသာအားရစရာပါတကား။ ဘဝဖိစီးမှုများအကြား “အဘယ်သူမျှကြံ၍မမီနိုင်သော ဘုရားသခင်၏ငြိမ်သက်ခြင်း” ကိုခံစားရခြင်း၊ လူမျိုးမရွေး၊ ဘာသာစကားမရွေး၊ လူမှုရေးနောက်ခံမရွေး ဘုရားသခင်၏လူမျိုးကိုစည်းလုံးစေသည့် “အသင့်အတင့်ပေါင်းဖော်ခြင်းအဖွဲ့အစည်း” ကိုခံစားရခြင်းသည် မည်မျှလန်းဆန်းမှုပေးသည်တကား။—၁ သက်သာလောနိတ် ၅:၂၃။ ယေဇကျေလ ၃၇:၂၆။ ဖိလိပ္ပိ ၄:၇။ ဧဖက် ၄:၃။

၂၊ ၃။ (က) ဘုရားသခင်၏လူမျိုးတစ်မျိုးအနေနှင့် ခံနိုင်ရည်ရှိမည်မှန်သော်လည်း ခရစ်ယာန်တစ်ဦးစီအနေနှင့် မည်သို့ဖြစ်နိုင်သနည်း။ (ခ) သမ္မာကျမ်းစာက ကျွန်ုပ်တို့အား အဘယ်အရာကိုတိုက်တွန်းသနည်း။

^၂ ယေဟောဝါသက်သေများအနေနှင့် ဤငြိမ်သက်မှုကို တန်ဖိုးထားလေးမြတ်ကြသည်။ သို့ရာတွင် ယင်းကိုအခွင့်အရေးမယူသင့်။ ခရစ်ယာန်အသင်းတော်နှင့်ပေါင်းသင်းရုံဖြင့်၊ သို့မဟုတ် ခရစ်ယာန်အိမ်ထောင်စုအဝင်ဖြစ်ရုံဖြင့် ငြိမ်သက်ခြင်းသည် အလိုအလျောက်တည်ရှိနေမည်မဟုတ်ပါ။ ဘိသိက်ခံအကြွင်းအကျန်နှင့် “အခြားသိုး” အဝင် သူတို့၏အပေါင်းအပါများသည် သိုးအုပ်တစ်အုပ်အနေဖြင့် အဆုံးအထိတည်တံ့နေမည်ဖြစ်သော်လည်း တစ်ဦးချင်းအနေနှင့်ငြိမ်သက်မှုပျောက်ဆုံးပြီး ထွက်ခွာသွားနိုင်သည်။—ယောဟန် ၁၀:၁၆။ မဿဲ ၂၄:၁၃။ ရောမ ၁၁:၂၂။ ၁ ကောရိန္သု ၁၀:၁၂။

^၃ မိမိခေတ်ရှိဘိသိက်ခံခရစ်ယာန်များအား တမန်တော်ပေါလုဤသို့သတိပေးခဲ့သည်။ “ညီအစ်ကိုတို့၊ သင်တို့သည် အသက်ရှင်တော်မူသောဘုရားသခင့်ထံတော်မှ ထွက်သွားသောအားဖြင့် မယုံကြည်တတ်၊ ဆိုးညစ်သောစိတ်နှလုံးမရှိစေခြင်းငှာ သတိပြုကြလော့။” (ဟေဗြဲ ၃:၁၂) ဤသတိပေးချက်သည် လူအုပ်ကြီးနှင့်လည်းသက်ဆိုင်ပါသည်။ ထိုကြောင့် သမ္မာကျမ်းစာကခရစ်ယာန်များအား ဤသို့တိုက်တွန်းသည်။ “ငြိမ်သက်ခြင်းကိုရှာ၍ မီအောင်လိုက်လော့။ အကြောင်းမူကား၊ ယေဟောဝါသည် ဖြောင့်မတ်သောသူတို့ကို ကြည့်ရှုတော်မူ၏။ သူတို့ဆုတောင်းခြင်းကိုလည်း နားထောင်တော်မူ၏။ ဒုစရိုက်ပြုသောသူတို့ကိုကား ယေဟောဝါသည် မျက်နှာလွှဲတော်မူ၏။”—၁ ပေတရု ၃:၁၀-၁၂၊ NW။ ဆာလံ ၃၄:၁၄၊ ၁၅။

“ဇာတိပကတိစိတ်သဘော”

၄။ ဘုရားသခင်၏ငြိမ်သက်ခြင်းကို အဘယ်အရာက ချိုးဖျက်နိုင်မည်နည်း။

^၄ ငြိမ်သက်ခြင်းကိုမီအောင်လိုက်ရာတွင် အဘယ်အရာက အဆက်ဖြတ်တောက်ပေးနိုင်သနည်း။ ဤသို့ပေါလုပြောဆိုရာတွင် အရာတစ်ခုကိုတင်ပြ၏။ “ဇာတိပကတိစိတ်သဘောသည် သေခြင်းအကြောင်းဖြစ်၏။ ဝိညာဉ်ပကတိစိတ်သဘောသည် အသက်ရှင်ခြင်းအကြောင်းနှင့်ငြိမ်သက်ခြင်းအကြောင်းဖြစ်၏။ အဘယ်ကြောင့်နည်းဟူမူကား၊ ဇာတိပကတိစိတ်သဘောသည် ဘုရားသခင်နှင့်ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်၏။” (ရောမ ၈:၆၊ ၇) “ဇာတိပကတိ” ဟုဆိုခြင်းအားဖြင့် မွေးရာပါအပြစ်ပြုရန်ဝသီများရှိသည့် မစုံလင်သောအပြစ်သားများအဖြစ်ကို ပေါလုဆိုလိုနေသည်။ အပြစ်ရှိသောဇာတိပကတိစိတ်သဘော၏ တိုက်တွန်းရာကို အလျှော့ပေးလိုက်လျောမည်ဆိုလျှင် ကျွန်ုပ်တို့ငြိမ်သက်မှုပျက်စီးသွားနိုင်သည်။ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် နောင်တမယူဘဲ စာရိတ္တယိုယွင်းခြင်း၊ လိမ်လည်ခြင်း၊ ခိုးခြင်း၊ မူးယစ်ဆေးဝါးသုံးစွဲခြင်း၊ သို့မဟုတ် ဘုရားသခင့်ပညတ်ကို တစ်နည်းနည်းဖြင့် ချိုးဖောက်မည်ဆိုလျှင် သူနှင့်ယေဟောဝါစပ်ကြား ငြိမ်သက်မှုရှိနိုင်တော့မည်မဟုတ်ပါ။ (သု၊ ၁၅:၈၊ ၂၉။ ၁ ကောရိန္သု ၆:၉၊ ၁၀။ ဗျာဒိတ် ၂၁:၈) ထို့အပြင် ဝိညာဉ်ရေးထက် ဥစ္စာပစ္စည်းကိုပိုအရေးပေးမည်ဆိုလျှင် ဘုရားသခင်နှင့်သူ၏ငြိမ်သက်မှုသည် စိုးရိမ်ဖွယ်အခြေအနေတွင်ရှိသည်။—မဿဲ ၆:၂၄။ ၁ ယောဟန် ၂:၁၅-၁၇။

၅။ ငြိမ်သက်ခြင်းကိုမီအောင်လိုက်ရာတွင် အဘယ်အရာများပါဝင်ပတ်သက်သနည်း။

^၅ တစ်ဖက်ကကြည့်ပြန်လျှင် ပေါလုဤသို့ဆိုသည်။ “ဝိညာဉ်ပကတိစိတ်သဘောသည် အသက်ရှင်ခြင်းအကြောင်းနှင့်ငြိမ်သက်ခြင်းအကြောင်းဖြစ်၏။” ငြိမ်သက်ခြင်းသည် ဝိညာဉ်အသီးများအဝင်ဖြစ်ပြီး ဝိညာဉ်ရေးရာများကို တန်ဖိုးထားလေးမြတ်ရန် ကျွန်ုပ်တို့နှလုံးကိုလေ့ကျင့်ပေးမည်။ ယင်း၌ ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်အကူအညီရရှိရန် ဆုတောင်းမည်ဆိုလျှင် “ဇာတိပကတိသဘော” ကိုရှောင်ကြဉ်နိုင်မည်။ (ဂလာတိ ၅:၂၂-၂၄) ၁ ပေတရု ၃:၁၀-၁၂ ၌ငြိမ်သက်ခြင်းကို ဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့်ကွင်းဆက်ထားသည်။ (ရောမ ၅:၁) ပေတရုကငြိမ်သက်ခြင်းကိုမီအောင်လိုက်ရာတွင် “ဒုစရိုက်ကိုလွှဲရှောင်၍ သုစရိုက်ကိုပြု” ခြင်းပါဝင်ကြောင်းပြောသည်။ “ဖြောင့်မတ်စွာကျင့်ခြင်း . . . ကိုမီအောင်လိုက်” ရန်ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်သည် ကူညီပေးနိုင်တော်မူ၏။ ဤနည်းဖြင့် ဘုရားသခင်နှင့်ကျွန်ုပ်တို့၏ငြိမ်သက်ခြင်းကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်မည်။—၁ တိမောသေ ၆:၁၁၊ ၁၂။

၆။ အသင်းတော်၏ငြိမ်သက်ခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ အကြီးအကဲများ၏တာဝန်များအနက် တစ်ခုကားအဘယ်နည်း။

^၆ ငြိမ်သက်ခြင်းကိုမီအောင်လိုက်ခြင်းအမှုသည် အသင်းတော်ရှိအကြီးအကဲများ အဓိကသတိပြုကြသည့်အရာဖြစ်သည်။ ဥပမာ၊ ယိုယွင်းပျက်ပြားသောအကျင့်များကို တစ်ဦးတစ်ယောက်စပျိုးပေးမည်ဆိုလျှင် ပြစ်မှားသူကိုဆုံးမခြင်းဖြင့် အသင်းတော်ကိုကာကွယ်ပေးခြင်းကား အကြီးအကဲများ၏တာဝန်ဖြစ်သည်။ ပြစ်မှားသူသည် ဆုံးမခြင်းကိုလက်ခံပါက သူ၏ငြိမ်သက်မှုကိုပြန်ရရှိပေမည်။ (ဟေဗြဲ ၁၂:၁၁) သို့မဟုတ်လျှင် အသင်းတော်သည်ယေဟောဝါနှင့်ငြိမ်သက်ခြင်း၌တည်ရှိနေနိုင်ရန် ထိုသူအား နှင်ထုတ်ပစ်စရာလိုကောင်းလိုပေမည်။—၁ ကောရိန္သု ၅:၁-၅။

ကျွန်ုပ်တို့ညီအစ်ကိုများနှင့် သင့်တင့်ငြိမ်သက်ခြင်း

၇။ ‘ဇာတိပကတိစိတ်ထား’ နှင့်ပတ်သက်သည့် အဘယ်ကဏ္ဍကို ကောရိန္သုအသင်းသားများအား ပေါလုမည်သို့သတိပေးသနည်း။

^၇ “ဇာတိပကတိသဘော” သည်ဘုရားသခင်နှင့်ကျွန်ုပ်တို့၏ငြိမ်သက်မှုကို ပျက်ပြားစေနိုင်သည်သာမက အခြားခရစ်ယာန်များနှင့်ဆက်ဆံမှုကောင်းကိုပါ ပျက်စီးစေနိုင်သည်။ ကောရိန္သုအသင်းသားများအား ပေါလုဤသို့ရေးသားခဲ့သည်။ သင်တို့သည် “ယခုပင်လည်း ဇာတိပကတိလူဖြစ်ကြသေး၏။ ဂုဏ်ပြိုင်ခြင်း၊ ရန်တွေ့ခြင်း၊ အချင်းချင်းကွဲပြားခြင်းရှိသည်ဖြစ်၍ သင်တို့သည် ဇာတိပကတိလူဖြစ်ကြသည်မဟုတ်လော။ လောကီထုံးစံအတိုင်း ကျင့်ဆောင်ကြသည်မဟုတ်လော။” (၁ ကောရိန္သု ၃:၃) ဂုဏ်ပြိုင်ခြင်း၊ ရန်တွေ့ခြင်းသည် ငြိမ်သက်ခြင်း၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။

၈။ (က) အသင်းတော်၌ဂုဏ်ပြိုင်ခြင်း၊ ရန်တွေ့ခြင်းသဘောထားဖြစ်ပွားစေသူအား မည်သို့ဖြစ်နိုင်မည်နည်း။ (ခ) ဘုရားသခင်နှင့်ငြိမ်သက်ခြင်းသည် အဘယ်အပေါ်မူတည်သနည်း။

^၈ ဂုဏ်ပြိုင်ခြင်း၊ ရန်တွေ့ခြင်းအားဖြင့် အသင်းတော်၏ငြိမ်သက်ခြင်းကို နှောင့်ယှက်ခြင်းသည် အပြစ်ကြီးလေးပေသည်။ ငြိမ်သက်ခြင်းနှင့်ဆိုင်သော အရည်အချင်းတစ်ခုကို ဝိညာဉ်အသီးတစ်လုံးအဖြစ်ပြောဆိုရာတွင် တမန်တော်ယောဟန်ဤသို့သတိပေးခဲ့သည်။ “တစ်စုံတစ်ယောက်သောသူက ‘ငါသည်ဘုရားသခင်ကိုချစ်၏’ ဟုဆိုလျက်ပင် မိမိညီအစ်ကိုကိုမုန်းလျှင် ထိုသူသည် မုသာကိုသုံးသောသူဖြစ်၏။ မိမိမြင်ရသော မိမိညီအစ်ကိုကိုမချစ်လျှင် မမြင်သေးသောဘုရားသခင်ကို အဘယ်သို့ချစ်နိုင်မည်နည်း။” (၁ ယောဟန် ၄:၂၀) ထပ်တူပင် ညီအစ်ကိုချင်း ဂုဏ်ပြိုင်၍ရန်တွေ့ကြရန် တစ်ဦးတစ်ယောက်ပြုမူမည်ဆိုလျှင် ထိုသူသည် ဘုရားသခင်နှင့်ငြိမ်သက်ခြင်းရှိနိုင်ပါမည်လော။ အမှန်မရှိနိုင်ချေ။ ကျွန်ုပ်တို့အား ဤသို့တိုက်တွန်းထားသည်။ “သက်သာဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိကြလော့။ စိတ်တညီတညွတ်တည်းဖြစ်၍ အချင်းချင်းအသင့်အတင့်နေကြလော့။ သို့ဖြစ်၍ မေတ္တာကိုလည်းကောင်း၊ အသင့်အတင့်နေခြင်းချမ်းသာကိုလည်းကောင်း ပေးတော်မူသောဘုရားသခင်သည် သင်တို့နှင့်အတူရှိတော်မူလတံ့။” (၂ ကောရိန္သု ၁၃:၁၁) မှန်ပေသည်၊ အချင်းချင်းသင့်တင့်ငြိမ်သက်စွာ ဆက်နေထိုင်မည်ဆိုလျှင် မေတ္တာကိုလည်းကောင်း၊ အသင့်အတင့်နေခြင်းချမ်းသာကိုလည်းကောင်း ပေးတော်မူသောဘုရားသခင်သည် ထိုအခါ ကျွန်ုပ်တို့နှင့်အတူရှိတော်မူလိမ့်မည်။

၉။ ခရစ်ယာန်အချင်းချင်း အထင်လွဲမှားမှုများ၊ သဘောကွဲလွဲမှုများ ရှိနိုင်ကြမည်အကြောင်း မည်သို့သိရှိရသနည်း။

^၉ ယင်းကြောင့် ခရစ်ယာန်အချင်းချင်း သဘောထားကွဲလွဲအထင်မှားမှုများ ဘယ်သောအခါမျှမရှိဟုမဆိုလိုပါ။ ဥပမာ၊ ပင်တေကုတ္တေပွဲတော်ပြီးနောက် ရက်သတ္တပတ်အနည်းငယ်အတွင်း နေ့စဉ်အစာရေစာဝေခွဲပေးခြင်းနှင့်စပ်လျဉ်း၍ တည်ထောင်ခါစခရစ်ယာန်အသင်းတော်၌ စိတ်ဝမ်းကွဲပြားမှုရှိခဲ့သည်။ (တမန်တော် ၆:၁) တစ်ချိန်တွင် ပေါလုနှင့်ဗာနဗတို့၏ စိတ်သဘောကွဲလွဲမှုမှ “အပြင်းအထန်အငြင်းပွား” မှုဖြစ်ပေါ်ခဲ့သည်။ (တမန်တော် ၁၅:၃၉) “သခင်ဘုရား၌ သဘောတညီတညွတ်တည်းဖြစ်ရမည်အကြောင်း” အမှန်ဆိုလျှင် ချီးမွမ်းခံထိုက်၍ ဇွဲရှိသောညီအစ်မများဖြစ်မည့် ဧဝေါဒိနှင့်သုန္တုတ်တို့ကို ပေါလုဆုံးမခဲ့ရ၏။ (ဖိလိပ္ပိ ၄:၂) ယင်းကြောင့်သာ ခရစ်ယာန်များစပ်ကြား ငြိမ်သက်မှုကိုအနှောင့်အယှက်ပေးသည့် ဤကဲ့သို့သောပြဿနာများကို ပြေလည်သွားစေရန် ချက်ချင်းဖြေရှင်းကိုင်တွယ်ခြင်း၏ အရေးကြီးမှုကို ယေရှုအသေးစိတ်အကြံပေးထားတော်မူခြင်းဖြစ်သည်။ (မဿဲ ၅:၂၃-၂၅။ ၁၈:၁၅-၁၇) တပည့်နောက်လိုက်များစပ်ကြား ပြဿနာပေါ်နိုင်သည်ကို ကိုယ်တော်ကြိုတင်မမြင်ထားလျှင် ဤသြဝါဒကိုပေးတော်မူမည်မဟုတ်ပါ။

၁၀။ အသင်းတော်တစ်ခုတွင် အဘယ်အခြေအနေများ တစ်ခါတစ်ရံဖြစ်ပေါ်တတ်သနည်း။ ယင်းကပတ်သက်သူအားလုံးအပေါ် အဘယ်တာဝန်သက်ရောက်စေသနည်း။

^၁၀ ထို့ကြောင့် တုံးတိတိပြောလိုက်သောစကား၊ သို့မဟုတ် ခရစ်ယာန်တစ်ဦး၏ မထီမဲ့မြင်ပြုမူခံရခြင်းကြောင့် တစ်ဦးတစ်ယောက်စိတ်ထိခိုက်နိုင်ပေသည်။ တစ်ဦးတစ်ယောက်၏ စရိုက်သဘာဝတစ်ခုသည် အခြားတစ်ဦးအတွက် အလွန်စိတ်တိုစရာဖြစ်ကောင်းဖြစ်ပေမည်။ ဥပဓိရုပ်ချင်းဖီလာဆန့်ကျင်ပေမည်။ အကြီးအကဲများ၏ဆုံးဖြတ်ချက်နှင့် တစ်ဦးတစ်ယောက် လုံးဝသဘောမတူနိုင်ဖြစ်ပေမည်။ အကြီးအကဲအဖွဲ့တွင်ပင် အကြီးအကဲတစ်ဦးသည် စိတ်ဓာတ်ကြံ့ခိုင်သူဖြစ်ရာ အခြားအကြီးအကဲများကို ကျော်လွှားလွှမ်းမိုးရန်ကြိုးစားပေမည်။ ဤသို့ဖြစ်ပျက်တတ်သည်မှန်သော်လည်း ငြိမ်သက်ခြင်းကိုရှာ၍ မီအောင်လိုက်ရန်ကြိုးစားရမည်။ “အသင့်အတင့်ပေါင်းဖော်ခြင်းအဖွဲ့အစည်း” ကိုထိန်းသိမ်းပေးရန် ဤသို့သောပြဿနာများကို ခရစ်ယာန်နည်းဖြင့်ဖြေရှင်းခြင်းကား စိန်ခေါ်ချက်ဖြစ်ပေသည်။—ဧဖက် ၄:၃။

၁၁။ အချင်းချင်းအသင့်အတင့်ရှိခြင်းကို မီအောင်လိုက်နိုင်ရန် အကူအညီဖြစ်စေဖို့ အဘယ်ပြင်ဆင်ချက်များကို ယေဟောဝါပြုထားတော်မူသနည်း။

^၁၁ သမ္မာကျမ်းစာက “ကိုယ်တော့်ကျွန်၏ကောင်းစားခြင်း၌ နှစ်သက်တော်မူသော ထာဝရဘုရား [ယေဟောဝါ၊ NW ] သည်ကြီးမြတ်တော်မူစေသတည်း” ဟုဆို၏။ (ဆာလံ ၃၅:၂၇) မှန်ပေသည်။ ယေဟောဝါရှင်သည် ကျွန်ုပ်တို့အားကောင်းစားငြိမ်သက်စေတော်မူသည်။ သို့ဖြင့် အချင်းချင်းနှင့်သော်လည်းကောင်း၊ ကိုယ်တော်နှင့်သော်လည်းကောင်း အမြဲငြိမ်သက်မှုရှိစေရန် အကူအညီပေးမည့် ထူးခြားသောပြင်ဆင်ချက်နှစ်ခုကို စီစဉ်ထားတော်မူသည်။ အသီးတစ်လုံးဖြစ်သည့် ငြိမ်သက်ခြင်းနှင့်အတူ ယင်းနှင့်ဆက်စပ်သောအရည်အချင်းများဖြစ်သည့် စိတ်ရှည်ခြင်း၊ ကျေးဇူးပြုခြင်း၊ နူးညံ့သိမ်မွေ့ခြင်းနှင့်ကာမဂုဏ်ချုပ်တည်းခြင်းအသီးများကိုသီးစေသော သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ကားတစ်ခုသာဖြစ်သည်။ (ဂလာတိ ၅:၂၂၊ ၂၃) အခြားတစ်ခုမှာ မြင့်မြတ်သောဉာဏ်ပညာတော်ဖြစ်၍ ယင်းအကြောင်း ဤသို့ဖတ်ရှုရသည်။ “အထက်မှသက်ရောက်သောပညာမူကား ရှေ့ဦးစွာစင်ကြယ်၏။ ထိုမှတစ်ပါး အသင့်အတင့်နေတတ်၏။ ဖြည်းညင်းသောသဘောရှိ၏။ သွေးဆောင်လွယ်၏။ ကရုဏာနှင့်လည်းကောင်း၊ ကောင်းကျိုးနှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံ၏။”—ယာကုပ် ၃:၁၇၊ ၁၈။

၁၂။ ကျွန်ုပ်တို့ညီအစ်ကိုများနှင့်အသင့်အတင့်ရှိခြင်း ပျက်ပြားသွားပါက အဘယ်အရာပြုသင့်သနည်း။

^၁၂ ထို့ကြောင့် သူတစ်ပါးနှင့်အသင့်အတင့်ရှိခြင်း ပျောက်ကွယ်သွားပါက မည်သို့ပြုမူရမည်ကို ညွှန်ကြားစေခြင်းငှာ အထက်မှသက်ရောက်သောပညာအတွက် ဆုတောင်းသင့်သည်။ မှန်ကန်ရာလုပ်ကိုင်ရန်ခွန်အားရှိဖို့ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်တန်ခိုးအတွက် ပတ္ထနာပြုသင့်သည်။ (လုကာ ၁၁:၁၃။ ယာကုပ် ၁:၅။ ၁ ယောဟန် ၃:၂၂) ကျွန်ုပ်တို့၏ဆုတောင်းချက်နှင့်အညီ မြင့်မြတ်သောဉာဏ်ပညာပေးသည့် သမ္မာကျမ်းစာကို လမ်းပြညွှန်ကြားမှုအတွက် ဖတ်ရှုလေ့လာသင့်သည်။ ကျမ်းချက်များကို မည်သို့ကျင့်သုံးနိုင်မည်အကြောင်းသိရှိရန် ရရှိထားသောကျမ်းစာစာပေများကိုလည်း စိစစ်သုံးသပ်သင့်သည်။ (၂ တိမောသေ ၃:၁၆) အသင်းတော်ရှိအကြီးအကဲများထံမှလည်း အကြံပေးချက်များ တောင်းခံရန်အလိုရှိမည်။ နောက်ဆုံးအနေနှင့် ရရှိသောညွှန်ကြားမှုအတိုင်း ပြုမူရန်ဖြစ်သည်။ ဟေရှာယ ၅၄:၁၃ ကဤသို့ဆိုသည်။ “သင်၏သားသမီးအပေါင်းတို့သည် ထာဝရဘုရား [ယေဟောဝါ၊ NW ] ဆုံးမသွန်သင်တော်မူသောသူဖြစ်၍ များစွာသောစည်းစိမ်ချမ်းသာနှင့်ပြည့်စုံကြလိမ့်မည်။” ယင်းကတင်ပြနေသည်မှာ ကျွန်ုပ်တို့အားယေဟောဝါသွန်သင်တော်မူသောအရာများကို ကျင့်သုံးပြုမူခြင်းအပေါ် ကျွန်ုပ်တို့၏ငြိမ်သက်ခြင်း အခြေစိုက်နေပါသည်။

“ငြိမ်သက်သောသူများသည် ဝမ်းမြောက်ကြ၏”

၁၃၊ ၁၄။ (က) “ငြိမ်သက်စေသောသူ” ဟူသည့် ယေရှု၏အခေါ်အဝေါ်မှ အဘယ်အရာကိုနားလည်စေသနည်း။ (ခ) ကျွန်ုပ်တို့သည် ငြိမ်သက်မှုရှိစေသူများ မည်သို့ဖြစ်လာနိုင်မည်နည်း။

^၁၃ တောင်ပေါ်ဒေသနာတွင် ယေရှုဤသို့မိန့်တော်မူခဲ့သည်။ “ငြိမ်သက်စေသောသူများသည် ဝမ်းမြောက်ကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ထိုသူတို့သည် ‘ဘုရားသခင်၏သားတော်များ’ ဟုခေါ်ဝေါ်ခြင်းခံရကြလတံ့။” (မဿဲ ၅:၉၊ NW ) ဤတွင် “ငြိမ်သက်စေသောသူ” မည်သည် သဘာဝသဘောအရ အေးအေးလူလူနေတတ်သူကို ဆိုလိုခြင်းသာမဟုတ်ပါ။ မူရင်းဂရိစကားလုံးအရ “ငြိမ်သက်မှုရှိစေသူများ” အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။ ငြိမ်သက်မှုပျောက်ကင်းလုဖြစ်လာသောအခါ ငြိမ်သက်မှုရှိစေသူသည် ပြန်သင့်တင့်လာစေရန်ပြုမူရာတွင် ကျွမ်းကျင်သူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ သို့သော်ထိုထက်အရေးကြီးသည်ကား ငြိမ်သက်မှုရှိစေသူသည် အစကတည်းကပင် ငြိမ်သက်မှုမပျက်ပြားစေရန် ကြိုးစားအားထုတ်သည်။ ‘သူ၏စိတ်နှလုံး၌ ငြိမ်သက်ခြင်းအုပ်စိုး၏။’ (ကောလောသဲ ၃:၁၅) ဘုရားသခင်၏ကျေးကျွန်များသည် ငြိမ်သက်မှုရှိစေသူများဖြစ်ရန် ကြိုးစားကြမည်ဆိုလျှင် သူတို့အချင်းချင်း ပြဿနာနည်းပါလိမ့်မည်။

^၁၄ ငြိမ်သက်မှုရှိစေသူတစ်ဦးဖြစ်လာရန် ကိုယ်တိုင်၏အားနည်းချက်များကို အသိအမှတ်ပြုခြင်းပါဝင်၏။ ဥပမာ၊ ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် အမျက်ထွက်လွယ်ကူမည်၊ သို့မဟုတ်အကဲဆတ်မည်၊ လွယ်ကူစွာဖြင့် စိတ်ထိခိုက်တတ်ပေမည်။ ဖိစီးမှုကြုံနေရသောအခါ သူ၏စိတ်လှုပ်ရှားမှုများက ကျမ်းစာမူများကို မေ့ပျောက်စေပေမည်။ ယင်းက မစုံလင်သောလူသားများတွင် ဖြစ်တတ်စမြဲပါ။ (ရောမ ၇:၂၁-၂၃) သို့ဖြစ်စေကာမူ ရန်ငြိုးဖွဲ့ခြင်း၊ ရန်တွေ့ခြင်း၊ အမျက်ထွက်ခြင်းတို့သည် ဇာတိပကတိအကျင့်အဝင်ဖြစ်သည်။ (ဂလာတိ ၅:၁၉-၂၁) ဤဝသီများ ကျွန်ုပ်တို့တွင်ရှိနေကြောင်းသတိပြုမိမည်၊ သို့မဟုတ် သူတစ်ထူးက ထောက်ပြမည်ဆိုလျှင် ယေဟောဝါ၏ဝိညာဉ်တော်တန်ခိုးဖြင့် စိတ်ချုပ်တည်းခြင်းနှင့်နူးညံ့သိမ်မွေ့ခြင်းကို မွေးမြူပေးစေရန် လှိုက်လှဲစွာ အမြဲဆုတောင်းသင့်သည်။ ဥပဓိရုပ်အသစ်အဝင် ဤအရည်အချင်းများကို မွေးမြူပေးနိုင်ရန် ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးကြိုးစားသင့်သည်။—ဧဖက် ၄:၂၃၊ ၂၄။ ကောလောသဲ ၃:၁၀၊ ၁၅။

၁၅။ ဖျောင်းဖျမရ ခေါင်းမာခြင်းသည် အထက်မှလာသောဉာဏ်ပညာနှင့်မည်သို့ဆန့်ကျင်သနည်း။

^၁၅ တစ်ခါတစ်ရံ အသင်းတော်တစ်ခု သို့မဟုတ် အကြီးအကဲအဖွဲ့တစ်ခုသည် ခေါင်းမာသူ၊ မိမိစိတ်အလိုအတိုင်းသာလုပ်ကိုင်ရန် အမြဲတောင်းဆိုသူတစ်ဦး၏အနှောင့်အယှက်ကို ခံရပေမည်။ မှန်ပေသည်။ ဘုရားသခင်၏ပညတ်နှင့်ပတ်သက်လာလျှင် ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် စိတ်သဘောကြံ့ခိုင်ရမည်၊ မားမားမတ်မတ်ရပ်တည်ရမည်။ သူတစ်ထူးကိုအကျိုးပြုစေမည့် အကြံဉာဏ်ကောင်းတစ်ခု ကျွန်ုပ်တို့၌ရှိသည်ဟုယူဆပါက အကျိုးအကြောင်းတင်ပြမည်ဆိုလျှင် ပွင့်လင်းစွာဖေါ်ပြပြောဆိုခြင်းသည်လည်း မမှားပါ။ သို့သော် လောကီသားများနည်းတူ ‘သဘောမတူနိုင်၊ မလိုက်လျောနိုင်’ သူများမဖြစ်လိုကြပါ။ (၂ တိမောသေ ၃:၁-၄) အထက်မှသက်ရောက်သော ဉာဏ်ပညာသည် အသင့်အတင့်ရှိတတ်၏။ ဆွေးနွေးဆင်ခြင်ပေး၍ရ၏။ ဖျောင်းဖျမရ ခေါင်းမာမာဖြင့်သာ တင်းမာနေသူတို့သည် ‘ကိုယ်ကိုယ်ကိုအထင်ကြီးလွန်းသည့်သဘောဖြင့်ဘာကိုမျှမပြု’ ရန် ဖိလိပ္ပိအသင်းတော်သားများထံ ပေါလုပေးသည့်သြဝါဒကို လိုက်နာသင့်သည်။—ဖိလိပ္ပိ ၂:၃။

၁၆။ ကိုယ်ကိုယ်ကိုအထင်ကြီးခြင်းကို အောင်မြင်နိုင်ရန် ဖိလိပ္ပိကျမ်းပါ ပေါလု၏သြဝါဒက မည်သို့အကူအညီပေးသနည်း။

^၁၆ ထိုစာစောင်တွင်ပင် “သူတစ်ပါးသည် ကိုယ်ထက်သာ၍ကောင်းမြတ်သည်ဟု နှိမ့်ချသောစိတ်” ရှိသင့်ကြောင်း ပေါလုတိုက်တွန်းထားသည်။ ယင်းကား ကိုယ်ကိုယ်ကိုအထင်ကြီးခြင်း၏ ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည်။ ဝိညာဉ်ရေးရင့်ကျက်သောခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် မိမိအကြံဉာဏ်များကိုလက်ခံကြရန် မရမကဦးစွာပြုမည်မဟုတ်။ အထင်ကြီးခံရရန်၊ သို့မဟုတ် မိမိရာထူးနှင့်သြဇာအာဏာကို ကာကွယ်သည်အနေနှင့် ပြုမူမည်မဟုတ်ပါ။ ယင်းသို့ပြုခြင်းကား ပေါလု၏ဤသြဝါဒနှင့်ဆန့်ကျင်ပေမည်။ “ကိုယ်အမှုအရာကိုသာမရှုမမှတ်ဘဲ သူ့အမှုအရာကို အချင်းချင်းရှုမှတ်ကြလော့။”—ဖိလိပ္ပိ ၂:၄။ ၁ ပေတရု ၅:၂၊ ၃၊ ၆။

ငြိမ်သက်သောစကားများ

၁၇။ လျှာကိုမည်သို့အလွဲသုံးစားပြုခြင်းအားဖြင့် အသင်းတော်၏ငြိမ်သက်ခြင်းကို နှောင့်ယှက်နိုင်သနည်း။

^၁၇ ငြိမ်သက်ခြင်းကိုမီအောင်လိုက်သောသူသည် လျှာအသုံးပြုပုံတွင် အထူးဂရုပြုမည်။ ယာကုပ်ဤသို့သတိပေးသည်။ “လျှာသည် ငယ်သောအင်္ဂါဖြစ်သော်လည်း အလွန်ဝါကြွားတတ်၏။ အဘယ်မျှလောက်များစွာသောထင်းကို အနည်းငယ်သောမီးသည် ညှိနိုင်သည်ကိုကြည့်ပါလော့။” (ယာကုပ် ၃:၅) ထိခိုက်နစ်နာစေသော အတင်းစကား၊ သူတစ်ပါးနောက်ကွယ် သူ့အားကဲ့ရဲ့ပြစ်တင်စကား၊ အကြင်နာကင်းမဲ့သည့် ရက်စက်ခက်ထန်သောစကားများ၊ ညည်းညူသောစကားနှင့်ကိုယ်ကျိုးရှာ မမှန်မကန်မြှောက်ပင့်သောစကားတို့သည် ဘုရားသခင့်လူမျိုး၏ငြိမ်သက်ခြင်းကို အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေသော ဇာတိပကတိအကျင့်များဖြစ်သည်။—၁ ကောရိန္သု ၁၀:၁၀။ ၂ ကောရိန္သု ၁၂:၂၀။ ၁ တိမောသေ ၅:၁၃။ ယုဒ ၁၆။

၁၈။ (က) အမှတ်တမဲ့လျှာကိုလွဲမှားစွာအသုံးပြုမိခဲ့ရာ ပတ်သက်သူများလိုက်လျှောက်သင့်သည့် လမ်းမှန်ကားအဘယ်နည်း။ (ခ) အမျက်ထွက်၍ နာကြည်းစေသောစကားလုံးများအသုံးပြုမိလျှင် ရင့်ကျက်သောခရစ်ယာန်များ မည်သို့တုံ့ပြန်သင့်သနည်း။

^၁၈ ယာကုပ်က “လျှာကိုကား အဘယ်လူမျှ မအောင်နိုင်၊ မဆုံးမနိုင်သော အဆိုးအညစ်ဖြစ်၏” ဟုဆိုခြင်းသည် မှန်ပေသည်။ (ယာကုပ် ၃:၈) ရင့်ကျင်သောခရစ်ယာန်များပင်လျှင် နောက်ပိုင်းနောင်တရမိသည့် စကားများကို တစ်ခါတစ်ရံပြောဆိုတတ်ကြသည်။ သူတစ်ပါးကို ကျွန်ုပ်တို့ခွင့်လွှတ်သကဲ့သို့ ဤကဲ့သို့သောအပြစ်များကို သူတစ်ပါး ကျွန်ုပ်တို့အားခွင့်လွှတ်မည်ဟု မျှော်လင့်ပါသည်။ (မဿဲ ၆:၁၂) တစ်ခါတစ်ရံ အမျက်ထောင်းထောင်းထွက်ကာ နာကြည်းစေသောစကားများကို ပြောဆိုမိမည်။ ထိုအခါ “ဖြည်းညင်းသောစကားသည် စိတ်ကိုဖြေတတ်၏။ ကြမ်းတမ်းသောစကားမူကား အမျက်ကိုနှိုးဆော်တတ်” ကြောင်းငြိမ်သက်ခြင်းကိုပြုစုတတ်သူ သတိရသင့်သည်။ (သု၊ ၁၅:၁) အများအားဖြင့် သူသည်အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး အမျက်နှိုးဆွသောစကားများကို ပို၍အမျက်ပါသောစကားများနှင့်ပြန်မပက်မိရန် ငြိမ်နေဖို့သာဖြစ်မည်။ နောင်တွင် အမျက်ငြိမ်းသော် သဘောထားကြီးသောငြိမ်သက်ခြင်းပြုစုတတ်သူသည် ဒေါသဖြစ်နေခိုက်ပြောဆိုမိသောစကားများကို မည်သို့လျစ်လျူရှုနိုင်ကြောင်းသိထားပေသည်။ နှိမ့်ချသောသဘောရှိခရစ်ယာန်သည်ကား တောင်းပန်တတ်မည်၊ အနာတရဖြစ်မှုရှိသမျှကို ကြိုးစားကုသပေးပါမည်။ “အကျွန်ုပ်ဝမ်းနည်းပါသည်” ဟုရိုးသားမှန်ကန်စွာပြောဆိုနိုင်ခြင်းသည် သီလရေးဘက်ခွန်အားရှိခြင်း၏ လက္ခဏာဖြစ်ပေသည်။

၁၉။ ဩဝါဒပေးနည်းနှင့်ပတ်သက်၍ ပေါလုနှင့်ယေရှုတို့ထံမှ အဘယ်သင်ခန်းစာရသနည်း။

^၁၉ သူတစ်ပါးကိုဆုံးမပေးရန် လျှာကိုအသုံးပြုရပေမည်။ အန္တိအုတ်မြို့တွင် ပေတရုမဖွယ်မရာပြုမူခဲ့သည့်အတွက် သူ့အားလူအများရှေ့ပေါလုဆုံးမပဲ့ပြင်ပေးခဲ့ရသည်။ အသင်းတော်ခုနစ်ခုထံသတင်းလွှာများတွင် ယေရှုသည် ပြင်းထန်စွာဆုံးမသြဝါဒပေးတော်မူခဲ့သည်။ (ဂလာတိ ၂:၁၁-၁၄။ ဗျာဒိတ် အခန်းကြီး ၂၊ ၃) ဤပုံဥပမာများကို ကျွန်ုပ်တို့လေ့လာသုံးသပ်မည်ဆိုလျှင် ဆုံးမစကား၏ ရည်ရွယ်ချက်ကိုပျောက်သွားသည့်တိုင်အောင် ဖြည်းညင်းညင်သာလွန်းခြင်းမဖြစ်သင့်။ သို့ဖြစ်စေကာမူ ယေရှုနှင့်ပေါလုတို့သည် ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်ခက်ထန်သောသဘောမတင်ပြခဲ့ပေ။ သူတို့စိတ်အနှောင့်အယှက်ခံရ၍ ဆုံးမပဲ့ပြင်ခဲ့ခြင်းမဟုတ်ပါ။ ညီအစ်ကိုများကို စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် ကူညီပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ ဆုံးမပေးရမည့်သူသည် မိမိလျှာကို မချုပ်ထိန်းနိုင်သည့်အခြေအနေတွင်ရှိနေပါက ခေတ္တရပ်နားကာ စိတ်အေးအေးလူလူထားပြီးနောက်မှ ပြောဆိုစရာစကားကို ပြောလျှင်ကောင်းပေမည်။ သို့မဟုတ်လျှင် ခက်ထန်သောစကားများကိုပြောဆိုမိ၍ သူကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းနေသည့်ပြဿနာထက် ပိုကြီးမားသောပြဿနာတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်စေမည်။—သု၊ ၁၂:၁၈။

၂၀။ ကျွန်ုပ်တို့ညီအစ်ကိုများအားဖြစ်စေ၊ သူတို့အကြောင်းဖြစ်စေ ပြောဆိုရာတွင် အဘယ်အရာကိုထည့်စဉ်းစားရမည်နည်း။

^၂၀ တင်ပြပြောဆိုပြီးသည့်အတိုင်း ငြိမ်သက်ခြင်းနှင့်မေတ္တာသည် ဝိညာဉ်အသီးများအနေနှင့်အလွန်နီးစပ်ပါသည်။ ညီအစ်ကိုများအား၊ သို့မဟုတ်သူတို့အကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့ပြောဆိုလိုက်သောစကားသည် သူတို့အပေါ်ထားရှိသည့် ကျွန်ုပ်တို့၏ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ရောင်ပြန်ဟပ်မှု အမြဲဖြစ်မည်ဆိုလျှင် အသင်းတော်၏ငြိမ်သက်မှုကို ဖြစ်ပွားစေပါလိမ့်မည်။ (ယောဟန် ၁၅:၁၂၊ ၁၃) ကျွန်ုပ်တို့ပြောဆိုသောစကားများသည် “ဆားအားဖြင့်ငန်သောအရသာနှင့်ပြည့်စုံလျက် အစဉ်မပြတ်တင့်တယ်လျောက်ပတ်” သင့်သည်။ (ကောလောသဲ ၄:၆) အရသာရှိရှိဖြစ်ဘိသကဲ့သို့ နှလုံးနှစ်မြို့ဖွယ်ရာဖြစ်သင့်သည်။ ယေရှုဤသို့ဆုံးမတော်မူသည်။ “သင်တို့သည် ဆားရှိစေကြလော့။ အချင်းချင်း အသင့်အတင့်နေကြလော့။”—မာကု ၉:၅၀။

“ကြိုးစားအားထုတ်ကြလော့”

၂၁။ ဘုရားလူမျိုး၏ ပတ်စဉ်စည်းဝေးများနှင့်စည်းဝေးပွဲကြီးများတွင် သူတို့အကြောင်းအဘယ်အရာထင်ရှားသနည်း။

^၂၁ ဆာလံဆရာ ဤသို့ရေးသားခဲ့သည်။ “ညီအစ်ကိုတို့သည် သဘောတူလျက် ပေါင်းဖော်ကြသည်အရာမှာ အလွန်ကောင်းပေ၏။” (ဆာလံ ၁၃၃:၁) ကျွန်ုပ်တို့၏ပတ်စဉ်အစည်းအဝေးများနှင့်စည်းဝေးပွဲကြီးများတွင် ညီအစ်ကိုများနှင့်အတူနေရခြင်းသည် ပျော်မွေ့ဖွယ်ဖြစ်သည်။ ဤကဲ့သို့သောအချိန်အခါများတွင် ကျွန်ုပ်တို့၏ငြိမ်သက်ခြင်းကို အပြင်လူတို့ပင် အကဲခတ်တွေ့မြင်ကြ၏။

၂၂။ (က) အဘယ်အတုအယောင်ငြိမ်သက်မှုရရှိပြီဟု များမကြာမီလူမျိုးအပေါင်း ယူဆကြရာ အဘယ်အရာဖြစ်ရန် လမ်းခင်းပေးမည်နည်း။ (ခ) ဘုရားသခင်၏ငြိမ်သက်ခြင်းပဋိညာဉ်ကြောင့် အဘယ်စစ်မှန်သောငြိမ်သက်မှုရှိမည်နည်း။

^၂၂ ယေဟောဝါအကူအညီမပါဘဲ မိမိတို့ငြိမ်သက်မှုရရှိပြီဟု များမကြာမီလူမျိုးအပေါင်း ယူဆကြတော့မည်။ သို့သော် သူတို့က “ငြိမ်းချမ်းပြီ၊ လုံခြုံပြီ” ဟုဆိုစဉ်ပင် ဘုရားသခင်နှင့်ငြိမ်သက်မှုမရှိသူများအပေါ် ပျက်စီးခြင်းဘေး ဗြုန်းကနဲကျရောက်လိမ့်မည်။ (၁ သက်သာလောနိတ် ၅:၃) ထို့နောက် ဘုရားသခင်နှင့်ငြိမ်သက်မှုစပျက်စီးခဲ့ကတည်းက လူသားတို့ခံခဲ့ရသောဆိုးကျိုးများကို ကြီးမြတ်တော်မူသော ငြိမ်းချမ်းရေးမင်းသားသည် ချေဖျက်ပပျောက်စေတော်မူမည်။ (ဟေရှာယ ၉:၆၊ ၇။ ဗျာဒိတ် ၂၂:၁၊ ၂) ထိုအခါ ဘုရားသခင်၏ငြိမ်သက်ခြင်းပဋိညာဉ်ကြောင့် ကမ္ဘာတစ်ခွင်အေးချမ်းသာယာလိမ့်မည်။ သားရိုင်းတိရစ္ဆာန်များပင်လျှင် ရန်ဘက်ပြုခြင်းရှိတော့မည်မဟုတ်။ —ဆာလံ ၃၇:၁၀၊ ၁၁၊ ၇၂:၃-၇။ ဟေရှာယ ၁၁:၁-၉။ ဗျာဒိတ် ၂၁:၃၊ ၄။

၂၃။ ငြိမ်သက်သောကမ္ဘာသစ်ကို မျှော်လင့်နေမည်ဆိုလျှင် ယခုဘာလုပ်သင့်သနည်း။

^၂၃ ထိုအချိန်အခါသည် ဘုန်းအသရေထင်ရှားရာကာလအမှန်ဖြစ်မည်ပါတကား။ ယင်းကို သင်စိတ်အားထက်သန်စွာ စောင့်မျှော်နေပါသလော။ ထိုသို့ဆိုလျှင် “လူအပေါင်းတို့နှင့် အသင့်အတင့်နေ” ပါ။ သင့်ညီအစ်ကိုများ၊ အထူးသဖြင့် ယေဟောဝါရှင်နှင့်ငြိမ်သက်မှုရှိရန် ယခုပင်ရှာကြံပါ။ မှန်ပေသည်။ “ထိုသို့မျှော်လင့်ခြင်းရှိသောကြောင့် . . . သင်တို့သည် အညစ်အကြေးနှင့်ကင်းစင်၍ အဘယ်အပြစ်မျှမပါဘဲ ရှေ့တော်သို့ ငြိမ်ဝပ်စွာရောက်မည်အကြောင်း ကြိုးစားအားထုတ်ကြလော့။”—ဟေဗြဲ ၁၂:၁၄။ ၂ ပေတရု ၃:၁၄။

သင်မှတ်မိသလော

▫ ယေဟောဝါဘုရားသခင်နှင့်ကျွန်ုပ်တို့ငြိမ်သက်မှုရှိခြင်းကို အဘယ်အရာက ချိုးဖျက်နိုင်သနည်း။

▫ အသင်းတော်တွင် အဘယ်အထင်လွဲမှားမှုများကို ဖြေရှင်းပေးရန် လိုကောင်းလိုမည်နည်း။

▫ ငြိမ်သက်ခြင်းကိုရှာ၍ မီအောင်လိုက်နိုင်ရန် အဘယ်ပြင်ဆင်ချက်ကို ယေဟောဝါပြုထားတော်မူသနည်း။

▫ အသင်းတော်၏ငြိမ်သက်ခြင်းကို အဘယ်ဇာတိသဘောထားများ နှောင့်ယှက်နိုင်သနည်း။ ယင်းတို့ကို မည်သို့တုံ့ပြန်နိုင်မည်နည်း။

[စာမျက်နှာ ၂၀ ပါ ရုပ်ပုံ]

ယေဟောဝါသွန်သင်ခြင်းကိုခံယူသူများအလယ် ငြိမ်သက်မှုတိုးပွား

[စာမျက်နှာ ၂၂ ပါ ရုပ်ပုံ]

စည်းလုံးစွာအမှုထမ်းသောညီအစ်ကိုများ၏ငြိမ်သက်ခြင်းသည် သာယာလှပါသည်တကား