Êxodo

4 Dun hät Moisés sägt: “Soo Jehovaa hät sägt: ‘Ik gåe nane halwe nacht nam Egito, 5 un ale dai airste Jonge wat geboore wäire daue doodblijwe, fon Farao, wat regijre däit, sij ülst jong bet dai fruug wat dijne däit un mit dai handmööl arbëre däit, sijn ülst jong. Un jërer ain fon dai fai wat airst geboore is, doodblijwe däit. 6 In dai gans Egito land, sai daue hoog srijge soo as nij ais passijrt is un däit ni mër passijre. 7 Åwer kain hund däit tau dai israeliten bleeke, ni tau dai kërls un uk ni tau dat fai, dat jij waite daue dat Jehovaa wät wee dai egípcios un wee dai israeliten sin.’ 8 Gewiss, al dai wat dij dijne daue, kåme na mij hen un daue foir mij sich ruunerbööge un säge: ‘Gå, duu un al dat folk wat dij horge däit, un nå dit ik dau weggåe.’ Dårmit is hai weggåe foir Farao mit groot wuut.