३ रानी एस्तरले जवाफ दिइन्‌: “हे महाराज! यदि मैले हजुरको निगाह पाएकी छु भने र हजुरको मर्जी भए बिन्ती छ, म र मेरा मानिसहरूको+ जीवन बचाइदिनुहोस्‌। ४ किनकि म र मेरा मानिसहरूलाई मार्न अनि हाम्रो नामोनिसानै मेटाउन+ हामीलाई बेचिएको छ।+ यदि हामीलाई दासदासीको रूपमा मात्र बेचिएको भए म चुप लागेर बस्ने थिएँ। तर हामी नाश भयौँ भने त राजाकै नोक्सानी हुनेछ। त्यसैले म कसरी चुप रहन सक्छु र?”

 ३ मूर्खको अहङ्‌कारी बोली सजाय दिने छडीजस्तै हुन्छ

तर बुद्धिमान्‌को बोलीले मानिसहरूलाई जोगाउँछ।