१३ बाली पाकिसकेको छ, हँसिया लगाऊ।

आएर कुल्च किनकि कोल भरिएको छ।+

घ्याम्पाहरू भरिएर पोखिएका छन्‌ किनकि दुष्टता असाध्यै बढेको छ।

१९ ती स्वर्गदूतले आफ्नो हँसिया पृथ्वीमाथि चलाए र पृथ्वीको अङ्‌गुर बटुले। त्यसपछि तिनले त्यसलाई परमेश्‍वरको रिसको ठूलो कोलमा हुर्ऱ्याइदिए।+ २० अनि सहरबाहिर अङ्‌गुर पेलियो र अङ्‌गुर पेल्ने कोलबाट निस्केको रगत घोडाको लगामजतिको उचाइसम्म पुग्यो र लगभग ३०० किलोमिटरसम्म* फैलियो।

१५ राष्ट्रहरूलाई प्रहार गर्न तिनको मुखबाट लामो धारिलो तरबार+ निस्कन्छ। तिनले फलामको डन्डाले तिनीहरूलाई गोठालोले झैँ डोऱ्‍याउनेछन्‌।+ साथै तिनले सर्वशक्‍तिमान्‌ परमेश्‍वरको भयानक क्रोधको कोल पनि पेल्छन्‌।+