श्रेष्ठगीत

७ “हे गुणवती छोरी!

चिटिक्क परेको जुत्तामा सजिएका तिम्रा पाउ कत्ति राम्रा!

अनि तिम्रा सुडौल नितम्ब

निपुण कारिगरले कुँदेका गहनाजस्तै छन्‌।

तिम्रो पेट लिली फूलले घेरेको

गहुँको थुप्रोजस्तै छ।

 ३ तिम्रा वक्ष मृगका पाठाजस्तै छन्‌,

मुडुली मृगका जुम्ल्याहा पाठाजस्तै।+

तिम्रा दुई नयन+ हेस्बोनका+ ती कुण्डहरूजस्तै छन्‌,

जुन बाथ-रब्बिमको दैलोनजिकै छन्‌।

तिम्रो नाक लेबनानको मिनारजस्तै छ,

जसको मोहडा दमिसकतिर फर्केको छ।

 ५ तिम्रो शिर कर्मेलको डाँडाजस्तै सुन्दर छ+

र तिम्रो केश+ बैजनी ऊनजस्तै मुलायम छ।+

 ६ तिम्रो मुहार बिछट्टै राम्रो अनि आकर्षक छ।

हे मेरी प्रिया, तिम्रो सौन्दर्यलाई माथ गर्ने अरू के छ र?

 ७ तिम्रो कद खजुरको बोटजस्तै

अनि तिम्रा वक्ष खजुरका झुप्पाजस्तै छन्‌।+

 ८ मैले भनेँ, ‘म खजुरको बोटमा चढ्‌नेछु,

फलले झुलेका हाँगा समात्नेछु।’

तिम्रा वक्ष अङ्‌गुरका झुप्पाजस्तै होऊन्‌,

तिम्रो सास स्याउको बास्नाजस्तै मगमगाओस्‌।

 ९ तिम्रो मुखको मीठो बोली उच्च कोटीको मद्यजस्तै छ।”

“सरर्र बग्दै मेरा प्रियतमको ओठसम्म त्यो पुगोस्‌,

त्यसैमा ऊ मदहोश बनोस्‌।

१० म उसकी हुँ,+

ऊ पनि मेरो तिर्सना गर्छ।

११ हे मेरो प्रिय!

आऊ, हामी खुला मैदानमा जाऔँ;

मेहदीका बोटहरूको बीचमा सुस्ताऔँ।+

१२ बिहान सबेरै उठेर अङ्‌गुर बगानमा पसौँ,

अङ्‌गुरको बोटमा टुसा लाग्यो कि,

त्यसमा मुना पलायो कि,+

अनारको बोटमा कोपिला लाग्यो कि, हेरौँ।+

१३ हाम्रो ढोकामा ताजा अनि सुकाइएका

मीठामीठा फलफूल छन्‌।+

दूधेफलको*+ मगमग बास्ना पनि चारैतिर आइरहेको छ;

हे मेरो प्रेमी! मैले ती तिम्रै लागि साँचेर राखेकी छु।