इजकिएल
१९ “इस्राएलका कुलनायकहरूबारे एउटा शोकगीत गाऊ। २ यसो भन,
‘ओहो! तिम्री आमा, सिंहहरूसँगसँगै हिँड्ने सिंहनी!
जवान सिंहहरूबीच ढल्कने र डमरुहरू हुर्काउने सिंहनी!
३ सिहंनीले डमरुहरूमध्ये एउटालाई हुर्काई अनि त्यो डमरु बलियो जवान सिंह भयो।+
त्यसले सिकार गर्न सिक्यो,
मानिसहरूलाई समेत फहराउन थाल्यो।
४ जातिजातिका मानिसहरूले त्यसबारे सुने र त्यसलाई खाल्टोमा पासो थापेर पक्रे
अनि त्यसको नाकमा अङ्कुस लगाएर मिश्र देशमा ल्याए।+
५ सिंहनीले आफ्नो डमरु फर्केला कि भनेर पर्खिई तर त्यो फर्केन र सिंहनीको आशा मऱ्यो।
त्यसैकारण त्यसले अर्को डमरुलाई हुर्काउन थाली र त्यसलाई पनि बलियो जवान सिंह बनाई।
६ त्यो पनि अरू सिंहसँगसँगै हिँड्न थाल्यो र बलियो जवान सिंह भयो।
त्यसले पनि सिकार गर्न सिक्यो र मानिसहरूलाई समेत फहराउन थाल्यो।+
७ मानिसहरूका बलिया किल्लाहरूमा त्यो चाल मारेर पस्यो र सहरहरू तहसनहस पाऱ्यो।
त्यसको गर्जन उजाड देशभरि सुनियो।+
८ त्यसलाई पक्रन चारैतिरबाट जातिजातिका मानिसहरू आए।
तिनीहरूले जाल बिछ्याए र त्यो खाल्टोमा पऱ्यो।
९ तिनीहरूले त्यसलाई अङ्कुसले तानेर खोरमा हाले र बेबिलोनका राजाकहाँ लगे।
अनि इस्राएलका डाँडाहरूमा त्यसको गर्जन फेरि कहिल्यै नसुनियोस् भनेर तिनीहरूले त्यसलाई थुने।
१० तिम्री आमा खोलाको छेउमा रोपेको अङ्गुरको बोटजस्तै* थिई।+
प्रशस्त पानी भएकोले त्यसले फल फलायो र त्यसका हाँगाबिँगा फैलिए।
११ राजदण्ड नै बनाउन मिल्नेगरि त्यसका हाँगाहरू बलिया भए।
अङ्गुरको बोट बढ्यो र बढ्दै गएर त्यो अरू रूखभन्दा अग्लो भयो,
अग्लो भएकोले र झ्याम्म परेकोले टाढैबाट त्यो छर्लङ्गै देखिन्थ्यो।
१२ तर रिसको झोँकमा त्यसलाई उखेलियो+ र जमिनमा फ्याँकियो,
पूर्वीय बतासले गर्दा त्यसको फल सुक्यो।
त्यसका बलिया हाँगाहरू भाँचिए र सुके+ अनि आगोले ती खरानी भए।+
१३ त्यसलाई फेरि उजाड भूमिमा रोपियो,
पानी नभएको सुक्खा ठाउँमा त्यो रोपियो।+
१४ त्यसका हाँगाहरूबाट आगो फैलियो र त्यसका कलिला हाँगाहरू अनि फलहरू खरानी भए।
त्यसका बलिया हाँगाहरू एउटै बाँकी रहेन, शासकको राजदण्ड बनाउन लायकको हाँगासमेत बाँकी रहेन।+
“‘यो शोकगीत हो र शोकगीत नै रहिरहनेछ।’”