परमेश्‍वरले मानिसजाति दुःखकष्टको चपेटामा बाँचोस्‌ भन्‍ने उद्देश्‍य राखेर सृष्टि गर्नुभएको थिएन। त्यसको विपरीत, उहाँले प्रथम मानव दम्पती आदम र हव्वालाई सिद्ध मन अनि शरीर दिनुभएको थियो। तिनीहरूलाई अत्यन्तै सुन्दर बगैंचारूपी घर र अर्थपूर्ण तथा सन्तोषदायी काम पनि दिनुभएको थियो। (उत्पत्ति १:२७, २८, ३१; २:८) तथापि, आनन्दित रहिरहन तिनीहरूले परमेश्‍वरको शासन तथा असल र खराब छनौट गर्ने उहाँको अधिकारलाई स्वीकार्नुपर्थ्यो। यस ईश्‍वरीय आज्ञालाई “असल र खराबको ज्ञान दिने रूख[ले]” प्रतिनिधित्व गर्थ्यो। (उत्पत्ति २:१७) त्यस रूखबाट नखानू भनेर दिइएको आज्ञा पालन गरेको खण्डमा आदम र हव्वाले परमेश्‍वरको अधीनमा बसेको प्रमाण दिनेथिए।a