यहोवालाई आफ्नो मनको बह पोखाउँदा र बासस्थानमा उहाँको उपासना गर्दा नतिजा कस्तो भयो? विवरण भन्छ: “त्यसपछि तिनी गइहालिन्‌ र केही खानेकुरो खाइन्‌, औ तिनी फेरि उदास भइनन्‌।” (१ शमूएल १:१८) हन्‍नाले राहत महसुस गरिन्‌। भन्‍ने हो भने, आफ्नोभन्दा कता हो कता ठूलो र बलियो काँध भएको स्वर्गमा हुनुहुने बुबाको काँधमा तिनले आफ्नो भारी बिसाइन्‌। (भजन ५५:२२) उहाँको लागि के कुनै समस्या बोकी नसक्नु छ? अहँ छैन, न पहिले थियो, न अहिले छ, न भविष्यमा नै हुनेछ!

गह्रौं भारीको कारण थिचिएको र निरुत्साहित भएको महसुस गर्दा हन्‍नाको उदाहरण अनुकरण गर्दै परमेश्‍वरलाई पुकार्नु उत्तम हुन्छ। उहाँलाई बाइबलमा “प्रार्थना सुन्‍नुहुने” परमेश्‍वर भनिएको छ। (भजन ६५:२) उहाँले प्रार्थना सुन्‍नुहुन्छ भन्‍ने विश्‍वास गर्दै उहाँलाई पुकार्दा दुःखको सट्टा हामी ‘सम्पूर्ण मानव विचारभन्दा उत्कृष्ट परमेश्‍वरको शान्ति’ महसुस गर्न सक्नेछौं।—फिलिप्पी ४:६, ७.

आफूले जत्ति दुःख दिए पनि हन्‍नालाई त्यसले कुनै असर नगरेको पनिन्‍नाले कहिले याद गरिन्‌? बाइबलले त्यसबारे केही बताउँदैन तर “तिनी फेरि उदास भइनन्‌” भन्‍ने अभिव्यक्‍तिले त्यस उप्रान्त हन्‍ना खुसी हुन थालेको कुरालाई संकेत गर्छ। जे होस्‌, पनिन्‍नाले आफूले जत्ति नै द्वेषपूर्ण कार्यहरू गरे पनि केही नतिजा प्राप्त नहुने कुरा चाँडै थाह पाइन्‌। त्यसपछि बाइबलमा तिनको नाम फेरि कतै उल्लेख गरिएको छैन।