२, ३. “त्यस दुष्ट दास” कहाँबाट आयो र यसको विकास कसरी भयो?

^२ “विश्‍वासी र बुद्धिमान दास[बारे]” बताउनुभएको लगत्तै येशूले त्यो दुष्ट दासबारे पनि बताउनुभयो। उहाँले यसो भन्‍नुभयो: “त्यस दुष्ट नोकरले [“दास,” NW] मेरा मालिक बियाँलो गर्छन्‌ भनी मनमा ठानी, आफ्ना साथी नोकरहरूलाई पिट्‌न, र मतवालाहरूसित खान र पिउन लाग्यो भने, त्यस नोकरको [दास] मालिक, त्यसले आशा नगरेको दिन र नसम्झेको समयमा, आइपुग्नेछ। औ उसले त्यसलाई टुक्राटुक्रा पारी काट्‌नेछ [“कठोर दण्ड दिनेछ,” नयाँ संशोधित संस्करण], र त्यसलाई कपटीहरूका भाग दिनेछ। त्यहाँ रूवाबासी र दाह्रा किटाइ हुनेछ।” (मत्ती २४:४८-५१) “त्यस दुष्ट दास” भन्‍ने अभिव्यक्‍तिले विश्‍वासी र बुद्धिमान दासबारे येशूले सुरुमा भन्‍नुभएका शब्दहरूतर्फ ध्यान खिच्छ। हो, त्यो “दुष्ट दास” विश्‍वासी दासमध्येकै थियो।a कसरी?

४. “दुष्ट दास” र त्यसको जस्तै मनोभाव देखाउने सबैलाई येशूले के गर्नुभयो?

^४ ती पहिलेका मसीहीहरू “दुष्ट दास[को]” रूपमा चिनिए र येशूले तिनीहरूलाई सजाय स्वरूप ‘कठोर दण्ड दिनुभयो।’ कसरी? उहाँले तिनीहरूलाई तिरस्कार गर्नुभयो र तिनीहरूले आफ्नो स्वर्गीय आशा गुमाए। तथापि, तिनीहरूलाई तुरुन्तै नाश भने गरिएन। तिनीहरूले पहिला मसीही मण्डली “बाहिरको अन्धकारमा” रुवाबासी र दाह्रा किटाइको समय सहनुपर्ने थियो। (मत्ती ८:१२) प्रारम्भिक समयदेखि ती अन्य केही अभिषिक्‍त व्यक्‍तिविशेषहरूले त्यस्तै दुष्ट मनोभाव देखाएर आफूलाई त्यस “दुष्ट दास[का]” भाग हौं भनेर चिनाएका छन्‌। “अरू भेडा[का]” कोही-कोहीले पनि तिनीहरूको अविश्‍वासीपनको अनुकरण गरेका छन्‌। (यूहन्‍ना १०:१६) ख्रीष्टका ती सबै शत्रुहरूले “बाहिरको” त्यही आध्यात्मिक “अन्धकार” भोग्छन्‌।