^१३ यस्तै एउटा अर्को उखानमा, लामो समय पछि, मालिक फर्केर आफ्ना दासहरू सँग लेखा लिन आयो भनेर येशूले भन्‍नु भयेको छ। विश्‍वासी साबित्‌ भएका दासहरूलाई, मालिकले एसो भन्छ: “तैंले थोरै कुरामा इमान देखाइस, अब म तँलाई धेरै कुरामा नियुक्‍त गर्नेछु। तँ आफ्नो मालिक सँग खुशी हो।” तर अविश्‍वासी दासको विषयमा मालिकले सबैको सामने एसो भन्छ: “त्यस सँग भएको पनि त्यसबाट खोसिनेछ। औ त्यो बेकम्मा नोकरलाई बाहिरको अँध्यारोमा फालिदेओ।”—मत्ती २५:२१-२३, २९, ३०.

१४. येशूले आफ्ना अभिषिक्‍त दासहरूबाट के प्रतिक्षा गर्नु भयो?

^१४ धेरै समय पछि—प्राय १९ शताब्दि पश्‍चात्‌—“अन्य जातिहरूको समयको” अन्तमा, अर्थात्‌ १९१४ मा, येशूले राज्याधिकार प्राप्त गर्नु भयो। (लूका २१:२४) त्यसको थोरै समय पछि उहाँ, आत्माले अभिषिक्‍त भएका मसीहीहरू सँग “हिसाब” लिन आउनु भयो। (मत्ती २५:१९) येशूले तिनीहरूबाट दुवै सामूहिक र व्यक्‍तिगतरूपमा कुन कुराको अपेक्षा गर्नु हुन्‌ थियो? प्रथम शताब्दि देखिन्‌ शुरू भएको भण्डारेको काम तिनीहरूले कायम राखेको, येशू देख्न चाहनु हुन्‌ थियो। ख्रीष्टले प्रत्यकलाई “आ-आफ्नो खूबी अनुसार” तोड़ा दिनु भएको थियो। यसकारण, उहाँले प्रत्यकबाट त्यही अनुपातमा हिसाब लिनु हुने थियो। (मत्ती २५:१५) यस सम्बन्धमा, १ कोरिन्थी ४:२ मा उल्लेखित्‌ यो नियम प्रयोग हुन्छ: “कारिन्दाहरूमानै मानिस विश्‍वासी पाइओस भन्‍ने चाहिएको छ।” तोड़ाहरू सँग काम गर्नुको अर्थ, विश्‍वासी भएर परमेश्‍वरको राजदूत हुनु, चेला बनाउनु र तिनीहरूलाई आत्मिक आहार दिनु हो।—२ कोरिन्थी ५:२०.

२१. (क) ख्रीष्टले कसलाई आत्मिक आहार वितरण गर्ने काममा लागिरहेको भेट्टाउनु भयो र तिनीहरूलाई उहाँले के इनाम दिनु भयो? (ख) विश्‍वासी दास र त्यसको सञ्चालक समिति केका लागि तैयार भए?

^२१ सन्‌ १९१८ मा, येशूले उहाँका दास हुने दावी गर्नेहरूको निरिक्षण गर्नु हुँदा, दुवै मण्डली भित्र र बाहिर प्रचारमा काम आउने बाइबलका सत्य कुराहरूको प्रकाश गरि रहेका मसीहीहरूको एउटा अन्तरराष्ट्रिय समूह उहाँले फेला पार्नु भयो। १९१९ मा ख्रीष्टले भन्‍नु भए झैं भयो: “धन्य त्यो नोकर, जसलाई त्यसको मालिकले आएर त्यसै गरि रहेको भेट्टाउनेछ। म तिमीहरूलाई साँच्चै भन्दछु, उसले त्यसलाई आफ्ना सारा सम्पत्तिमाथि नियुक्‍त गर्नेछ।” (मत्ती २४:४६, ४७) यी साँचो मसीहीहरूले वास्तवमा आफ्नो मालिकको आनन्दमा भाग लिन पाए। “थोरै कुरामा विश्‍वासी भएको” हुनाले, मालिकले तिनीहरूलाई “धेरै कुरामा नियुक्‍त” गरे। (मत्ती २५:२१) विश्‍वासी दास र त्यसको सञ्चालक समिति ठीक ठाउँमा, अझ विशाल जिम्मेवारी उठाउन तैयार थिए। यसका लागि हामी पनि कति खुशी हुन सक्छौं किनभने विश्‍वासी र बुद्धिमान दासको भक्‍त सेवाबाट आज वफादार मसीहीहरूले प्रशस्त लाभ उठाइरहेका छन्‌! (w90 3/15)