जैतुनका रूखहरू भएको यस सुन्दर ठाउँमा आइपुगेपछि येसु आठ जना प्रेषितलाई त्यहीँ छोड्‌नुहुन्छ। उहाँ तिनीहरूलाई भन्‍नुहुन्छ: “म त्यहाँ गएर प्रार्थना गर्छु, त्यतिन्जेल तिमीहरू यहीँ बसिरहनू।” त्यसैले सायद तिनीहरू बगैँचाको प्रवेशद्वारनजिकै बसिरहन्छन्‌। येसुचाहिँ पत्रुस, याकुब र युहन्‍नालाई लिएर बगैँचाभित्र अलि परसम्म जानुहुन्छ। उहाँ असाध्यै खिन्‍न हुनुहुन्छ र ती तीन जना प्रेषितलाई यसो भन्‍नुहुन्छ: “मलाई मेरो ज्यानै जाला जस्तोगरि अत्यन्तै दुःख लागेको छ। तिमीहरू यहीँ बस र मसँगै जागा रहो।”—मत्ति २६:३६-३८.

रोमीहरूले मानिसहरूलाई तड्‌पाइ-तड्‌पाइ मारेको येसुले स्वर्गबाट देख्नुभएको थियो। अहिले मानव शरीरमा हुनुभएको येसुसित कोमल भावना छ र उहाँलाई पनि पीडा हुन्छ। त्यसैले उहाँ आफूले भोग्न लागेको मृत्युदण्डलाई प्रतीक्षा गरेर बसिरहनुभएको छैन। त्योभन्दा पनि महत्त्वपूर्ण कुरा, आफूलाई घृणित अपराधीको रूपमा मारिँदा बुबाको नाममा कलङ्‌क लाग्न सक्छ भन्‍ने कुरा बुझेकोले उहाँ असह्‍य वेदनामा पर्नुहुन्छ। अबको केही घण्टामै उहाँलाई ईश्‍वरनिन्दा गरेको आरोपमा खम्बामा झुन्ड्याएर मारिनेछ।