३. यसपछि निसाफबारे डाँड़ाको उपदेशमा येशूले के निर्देशन दिनुहुन्छ?

^३ येशूले डाँडाको उपदेशलाई जसै जारी राख्नुभयो, मसीहीहरूले अनुसरण गर्ने प्रयास गर्नु पर्ने अझ बढ़ी कथनहरू जम्मा हुँदैगए। एउटा कथन यो हो जो सजिलो देखिन्छ, तर छाड्‌नु पर्ने सबैभन्दा गाह्रो प्रवृत्तिको यसले निन्दा गर्दछ: “अर्काको निसाफ नगर, र तिमीहरूको निसाफ नगरिओस्‌। किनभने जुन निसाफले तिमीहरू निसाफ गर्दछौ, उसैगरी तिमीहरूको पनि निसाफ गरिनेछ, र जुन नापले तिमीहरू नाप्दछौ, त्यसैले तिमीहरूलाई नापी दिनेछ। किन तिमी आफ्नो भाइको आँखामा भएको कसिङ्‌गर देख्तछौ, तर तिम्रो आफ्नै आँखामा भएको मूढ़ा चाहिं थाह पाउँदैनौ? अथवा हेर, जब तिम्रो आफ्नै आँखामा मूढ़ा छ भने, कसरी तिमी तिम्रो भाइलाई भन्‍नसक्छौ, ‘पर्ख, मलाई तिम्रो आँखाबाट कसिङ्‌गर निकाल्नदेऊ।’ ए कपटी, पहिले आफ्नै आँखाबाट मूढ़ा निकाल, तब तिम्रो भाइको आँखाबाट कसिङ्‌गर निकाल्नालाई छर्लङ्‌गै देख्नसक्नेछौ।”—मत्ती ७:१-५.

५. आफूमा भन्दा अरूमा दोष देख्नु किन धरै नै सजिलो हुन्छ?

^५ सा. यु. प्रथम शताब्दीको अवधिमा, मौखिक परम्पराको कारण, आम तौरमा फरिसीहरूले अरूहरूको कड़ा आलोचना गर्ने गर्द थिए। येशूका श्रोताहरूमध्ये कसै कसैमा त्यसो गर्ने बानी थियो भने तिनीहरूले सो गर्न रोक्नु परेको थियो। आफ्नो आँखाको मूढ़ो देख्नु भन्दा अरूहरूको आँखाको कसिङ्‌गर देख्न सजिलो हुन्छ—र यसबाट आफ्नो अहम्‌लाई ढाडस मिल्दछ! यस विषयमा एक जनाले यसो भने: “अरूको आलोचना गर्न मलाई मन पर्छ किनकि त्यसो गर्दा मलाई बड़ो आनन्द आउँछ!” अरूहरूको आलोचना गर्दा गर्दा आफू चाहिं गुणवान हुने भावना उत्पन्‍न हुनसक्छ, जसलेगर्दा आफूले लुकाउन चाहेका गफलतहरू तुलनामा कम भएको जस्तो देखिनेछ। तर कसैलाई सुधारको आवश्‍यकता छ भने, त्यसलाई नम्र भावले दिने गर्नु पर्दछ। सुधार दिने व्यक्‍ति सँधै नै आफ्ना कमीहरूबारे सचेत रहनु पर्दछ।—गलाती ६:१.

६. निसाफ गर्न आवश्‍यकै परेमा, हामीले सो कुन आधारमा गर्नु पर्दछ, र धेरैनै खोट कोट्याउने मानिस नहुनका लागि के कुराको मद्दत लिन हामीले खोज्नु पर्दछ?

^६ येशू संसारको इन्साफ गर्न आउनु भएको होइन तर त्यसलाई बचाउन आउनु भएको हो। जे इन्साफ उहाँले गर्नुभयो, त्यो उहाँको आफ्नो विचार होइन तर उहाँलाई बोल्न भनी दिइएको परमेश्‍वरको वचनमा आधारित थियो। (यूहन्‍ना १२:४७-५०) हामीहरूले गरेको इन्साफ पनि यहोवाको वचन अनुरूप हुनु पर्दछ। अरूहरूको खोट देखाउने मानवीय प्रवृत्तिलाई हामीले किचिमिची पार्नु पर्छ। यसो गर्दा, यहोवाका मद्दतकालागि हामीहरूले निरन्तर प्रार्थना गरी रहनु पर्दछ: “माग, तिमीहरूलाई दिइनेछ, खोज, तिमीहरूले भेट्टाउने छौ, घचघच्याऊ, तिमीहरूका निम्ति उघारिनेछ। किनकि जसले माग्दछ, त्यसले पाउँछ, जसले खोज्दछ, त्यसले भेट्टाउँछ। जसले घचघच्याउँछ, त्यसको निम्ति उघारिनेछ।” (मत्ती ७:७, ८) येशू आफैले भन्‍नुभयो: “म आफै केही गर्नसक्‍तिनँ, जस्तो म सुन्छु, म इन्साफ गर्छु औ मेरो इन्साफ ठीक छ, किनकि म आफ्नो इच्छा होइन, तर मलाई पठाउनेको इच्छा खोज्दछु।”—यूहन्‍ना ५:३०.