के तपाईं “परमेश्वरतर्फ धनी” हुनुहुन्छ?
येशूका उखानहरू सुनेपछि धेरै जना सोच्न बाध्य हुन्छन्। उहाँले भन्नुभएका धेरै उखानहरूमध्ये एउटा सम्पन्न जमीनदारको उखान पनि हो। आफ्नो भविष्य सुरक्षित पार्न जमिनदारले बडे-बडे भकारीहरू बनाउने योजना बनाउँछ। तर अचम्म, त्यो मान्छेलाई येशूको उखानमा “मूर्ख” भनिएको छ। (लूका १२:१६-२१) न्यु वर्ल्ड ट्रान्सलेसन-ले “अव्यावहारिक” भन्ने शब्द चलाए पनि नेपाली लगायत धेरै बाइबलले “मूर्ख” शब्द नै चलाएको छ। किन यत्तिको कडा शब्द?
हो, योजना बनाउँदा त्यो मान्छेले परमेश्वरबारे रत्ति सोचेन। जमीनले त्यति विघ्न उब्जनी दिएकोमा न त उसले परमेश्वरलाई कुनै श्रेय नै दियो। (मत्ती ५:४५) उल्टो घमन्ड गर्दै उसले यसो भन्यो: “ए प्राण, धेरै वर्षसम्म पुग्ने धेरै सम्पत्ति तेरो निम्ति थुप्रिएको छ। आरामीसित बस्, खा, पी, र आनन्द गर्।” हो, आफ्नो कमाइलाई नै उसले एउटा सुरक्षित “पर्खाल” ठान्यो।—हितोपदेश १८:११.
यस्तो अहङ्कारी मनोभाव विरुद्ध सजग गराउँदै चेला याकूबले यस्तो लेखे: “तिमीहरू यसो भन्नेहरू, ‘आज कि भोलि हामी फलानो शहरमा जाऔंला, र त्यहाँ एक वर्ष बिताऔंला, र किनबेच गरेर नाफा गरौंला।’ तर यो जान्दैनौ, कि भोलि के हुने हो। तिम्रो जिन्दगी के छ? तिमीहरू ता पानीको वाफ हौ, जो केही बेरको निम्ति देखा पर्दछ, अनि बिलाइहाल्दछ।”—याकूब ४:१३, १४.
यी शब्दहरू त्यो धनी मानिसलाई ठ्याक्कै लागू भयो। येशूको उखानमा त्यसलाई यसो भनियो: “ए मूर्ख, यही रात तँबाट तेरो प्राण फिर्ता चाहिएको छ, र जे कुराहरू तैंले तयार गरेको छस् ती कसको होला?” आफ्ना सारा सपनाहरू साकार हुनुअघि नै पानीको वाफ उडिगए जस्तै त्यो धनी मानिस मऱ्यो। यसमा हाम्रो लागि केही पाठ छ कि? येशूले भन्नुभयो: “परमेश्वरतर्फ धनी नभईकन आफ्नो निम्ति मात्र धन थुपार्ने यस्तै हुन्छ।” त्यसोभए, के तपाईं “परमेश्वरतर्फ धनी” हुनुहुन्छ?