“सबै जना सकुशल किनारामा पुगे” (प्रेषित २७:२७-४४)

१६, १७. (क) पावलले कुन बेला प्रार्थना गरे? यसको परिणाम कस्तो भयो? (ख) पावलले भनेको कुरा कसरी पूरा भयो?

^१६ त्रासैत्रासमा दुई हप्ता बितिसकेको थियो। यतिबेलासम्म जहाज लगभग ८७० किलोमिटर पर पुगिसकेको थियो। त्यसपछि नाविकहरूले केही परिवर्तन भएको महसुस गरे। सायद तिनीहरूले छालहरू जमिनमा ठोक्किरहेको आवाज सुने। हावाले हुत्त्याउन नपाओस्‌ भनेर तिनीहरूले जहाजलाई रोक्न त्यसको पछिल्लो भागबाट लङ्‌गर झारे र अघिल्लो भाग समुद्र किनारतिर फर्काए। त्यतिबेला नाविकहरू जहाज छोडेर भाग्न खोजे तर सिपाहीहरूले तिनीहरूलाई रोके। पावलले सैनिक अफिसर अनि सिपाहीहरूलाई यसो भने: “यी मानिसहरू जहाज छोडेर गए भने तपाईँहरू बच्नुहुनेछैन।” जहाज अलि सन्तुलनमा आइसकेपछि पावलले सबै जना बाँच्नेछन्‌ भनेर फेरि आश्‍वासन दिँदै तिनीहरू सबैलाई खाना खान आग्रह गरे। त्यसपछि पावलले ‘सबैसामु परमेश्‍वरलाई धन्यवाद चढाए।’ (प्रेषि. २७:३१, ३५) यसरी परमेश्‍वरलाई धन्यवादको प्रार्थना चढाउँदा पावलले लुका, अरिस्तार्खस र आजका सबै ख्रिष्टियनको लागि पनि एउटा उदाहरण बसाले। तपाईँले पनि सार्वजनिक रूपमा प्रार्थना गर्दा के त्यसले अरूलाई प्रोत्साहन र सान्त्वना दिन्छ?