त्यो दायित्व केही दिन, हप्ता अथवा महिनाहरूमा पूरा गर्न सकिने थिएन। तथापि, चेलाहरूले तुरुन्तै प्रचार गर्न थाले र तिनीहरूले पुनर्स्थापनको आशालाई कम हुन दिएनन्‌। यरूशलेममा भेला भएको विशाल समूहलाई सम्बोधन गर्दै पत्रुसले यसबारे यसो भने: “पश्‍चाताप गर्नुहोस्‌, र फर्कनुहोस्‌, र तपाईंहरूका पाप मेटिओस्‌, औ प्रभुका उपस्थितबाट आरामको समय आओस्‌, र उहाँले तपाईंहरूका निम्ति अघिबाटै ठहराउनुभएको उनै येशू, अर्थात्‌ ख्रीष्टलाई पठाइदिनुहुन्छ, जसलाई सबै थोकको पुनःर्स्थापन नहोउञ्जेल स्वर्गले अवश्‍य थामिराख्नै पर्छ। जुन समयको विषयमा परमेश्‍वरले आदिदेखिनै आफ्ना पवित्र अगमवक्‍ताहरूका मुखबाट बोल्नुभयो।”—प्रेरित ३:१९-२१.

यो ‘पुनःर्स्थापन हुने समयपछि’ यहोवाले दिनुहुने “आरामको समय” सुरु हुनेथियो। भविष्यवाणी गरिएको पुनर्स्थापन दुई चरणमा पूरा हुनेथियो। पहिलो, अहिले भइरहेको आरामदायी आध्यात्मिक पुनर्स्थापन। दोस्रोचाहिं पृथ्वीमा प्रमोदवन स्थापित भएपछिको पुनर्स्थापन।

ख्रीष्टले चेलाहरूलाई दिनुभएको आज्ञाअनुरूप सबै राष्ट्रका मानिसहरूलाई सिकाउने काम पूरा गर्न विशाल अभियानहरू सञ्चालन गरिएका छन्‌। (मत्ती २८:२०) पहिला जंगली स्वभाव भएका मानिसहरूले समेत आफ्नो स्वभावमा परिवर्तन ल्याएको देख्न पाउनु कत्ति स्फूर्तीदायी कुरा हो! तिनीहरूले “क्रोध,” “निन्दा” र “फोहोर बोली[जस्ता]” फल फलाउने पुरानो व्यक्‍तित्व त्यागे र नयाँ व्यक्‍तित्व धारण गरेर “आफूलाई सृष्टि गर्ने [परमेश्‍वर]को रूपजस्तै भएर पूरा ज्ञानमा परिवर्त्तन भए।” आध्यात्मिक अर्थमा भन्‍ने हो भने, अगमवक्‍ता यशैयाका यी शब्दहरू पूरा भए: “ब्वाँसो [अर्थात्‌ पहिला ब्वाँसोको जस्तै व्यक्‍तित्व भएका मानिस] चाहिं थुमासित [नम्र स्वाभावका मानिससित] बस्नेछ, र चितुवा पाठासित सुतेर बस्नेछ। बाछा, जवान सिंह र पालेको पशु एकैसाथ रहनेछन्‌, र एउटा सानो बालकले तिनीहरूलाई डोऱ्‍याउनेछ।”—कलस्सी ३:८-१०; यशैया ११:६, ९.