८, ९. यहुदीहरूले साक्षीकार्यको एकदमै विरोध गर्न थालेपछि पावलले के गरे? त्यसपछि तिनी साक्षी दिन कहाँ गए?

^८ पावल पेटपालाको कामलाई साक्षीकार्यमा टेवा पुऱ्‍याउने माध्यमको रूपमा मात्र हेर्थे। यो कुरा सिलास र तिमोथि म्यासिडोनियाबाट प्रशस्तै उपहारहरू लिएर आइपुग्दा प्रस्ट भयो। (२ कोरि. ११:९) तुरुन्तै पावल “वचन प्रचार गर्नमा व्यस्त भए” अथवा अर्को शब्दमा भन्‍ने हो भने साक्षीकार्यमा दत्तचित्तले लागे। (प्रेषि. १८:५) तर यहुदीहरूलाई जोडतोडले साक्षी दिँदा पावलले धेरै विरोधको सामना गर्नुपऱ्‍यो। ख्रिष्टमार्फत जीवन बचाउन सकिन्छ भन्‍ने सन्देश तिनीहरूले स्विकारेनन्‌। त्यसको लागि आफू जिम्मेवार नभएको जनाउँदै पावलले आफ्नो लुगा टकटक्याए र विरोधीहरूलाई यसो भने, “तपाईँहरूको रगत तपाईँहरूकै थाप्लोमा परोस्‌। म निर्दोष छु। अबउसो म अन्यजातिका मानिसहरूकहाँ जानेछु।”—प्रेषि. १८:६; इज. ३:१८, १९.

१०. पावलले अन्यजातिकाहरूलाई मात्र साक्षी दिने निधो गरेका थिएनन्‌ भनेर हामी कसरी थाह पाउन सक्छौँ?

^१० पावलले अबउसो म अन्यजातिहरूकहाँ जानेछु भन्‍नुको मतलब सुसमाचार सुन्‍न चाहने यहुदी र धर्म परिवर्तन गरेर यहुदी बनेकाहरूलाई तिनले अब वास्तै गर्दैनन्‌ भन्‍ने हो? त्यसो त पक्कै होइन। उदाहरणको लागि, “सभाघरका पदाधिकारी क्रिस्पसले अनि उनको घरमा भएकाहरू सबैले प्रभुमा विश्‍वास गरे।” सभाघरका अन्य थुप्रैले पनि क्रिस्पस सँगसँगै प्रभुमा विश्‍वास गर्न थाले। बाइबल यसो भन्छ: “सुसमाचार सुन्‍ने कोरिन्थीहरूमध्ये धेरै जनाले प्रभुमा विश्‍वास गर्न थाले अनि बप्तिस्मा गरे।” (प्रेषि. १८:८) यसरी टाइटस जस्तसको घर भर्खरै स्थापना भएको कोरिन्थ मण्डली भेला हुने ठाउँ बन्यो। प्रेषितको विवरण लुकाको लेखनशैलीअनुसार अर्थात्‌ घटनाक्रमअनुसारै लेखिएको हो भने ती यहुदी र धर्म परिवर्तन गरेर यहुदी बनेकाहरूले पावलले आफ्नो लुगा टकटकाएपछि मात्र प्रभुमा विश्‍वास गरेका थिए। यसबाट पावल परिस्थितिअनुसार छाँटकाँट गर्न कतिसम्म तयार थिए भनेर स्पष्ट हुन्छ।