पावल—‘सेवक’ तथा ‘कारिन्दा’

४. पावलले कुन विशिष्ट सुअवसरको आनन्द उठाए?

^४ प्रारम्भिक मसीहीहरूमध्ये पावल प्रमुख हुनुको कारण बुझ्न सकिन्छ। आफ्नो सेवकाईको दौडान तिनले हजारौं किलोमिटर लामो जल तथा थल यात्रा गरे अनि थुप्रै मण्डली स्थापित गरे। यसको अतिरिक्‍त, यहोवाले पावललाई दर्शनहरू दिनुभयो। ती विदेशी भाषाहरूमा बोल्ने वरदान पनि दिनुभयो। (१ कोरिन्थी १४:१८; २ कोरिन्थी १२:१-५) उहाँले पावललाई १४ वटा पत्रहरू लेख्ने प्रेरणा पनि दिनुभयो जुन अहिले मसीही युनानी धर्मशास्त्रका भाग हुन्‌। स्पष्ट छ, अन्य प्रेरितहरूले भन्दा पावलले बढी परिश्रम गर्नुपरेको थियो।—१ कोरिन्थी १५:१०.

५. आफूबारे तिनको दृष्टिकोण विनयी थियो भनेर पावलले कसरी देखाए?

^५ पावल, मसीही क्रियाकलापको अग्रपंक्‍तिमा भएका कारण कसै कसैले तिनले आफूलाई आकर्षणको केन्द्र बनाएर त्यसको फाइदा उठाएको साथै आफ्नो अख्तियार प्रदर्शन गरे होलान्‌ भनेर सोच्नसक्छन्‌। तथापि, त्यसो भएन। किनकि पावल विनयी थिए। तिनले आफैलाई “प्रेरितहरूमध्ये म सबैभन्दा सानो हुँ” भन्‍नुको अतिरिक्‍त “म ता प्रेरित भनिनँ पनि सुहाउँदिनँ। किनभने मैले परमेश्‍वरको मण्डलीलाई खेदो गरें” समेत भने। (१ कोरिन्थी १५:९) पहिले पहिले मसीहीहरूलाई सताउने गरेको हुनाले परमेश्‍वरको कृपादृष्टि नभएको भए सेवाको यो विशेष सुअवसर पाउनु त परै जाओस्‌, परमेश्‍वर नजिक आउन लायकको समेत आफू थिएन भन्‍ने कुरा पावलले कहिल्यै बिर्सेनन्‌। (यूहन्‍ना ६:४४; एफिसी २:८) तसर्थ, पावलले सेवकाईमा पाएको अपूर्व सफलताले आफूलाई अरूभन्दा उच्च तुल्याएको महसुस कहिल्यै गरेनन्‌।—१ कोरिन्थी ९:१६.

६. कोरिन्थीहरूसित व्यवहार गर्दा पावलले कसरी विनयी भाव देखाए?

^६ विशेष गरी कोरिन्थीहरूसितको व्यवहारले पावल विनयी थिए भन्‍ने कुरा झल्कन्छ। तिनीहरूमध्ये कोही कोही अपोलोस, केफास र पावलजस्ता आफूले ठूला निरीक्षक ठानेका केही व्यक्‍तिद्वारा प्रभावित भएको जस्तो देखिन्छ। (१ कोरिन्थी १:११-१५) तर पावलले न कोरिन्थीकाहरूबाट प्रशंसा खोजे न त तिनीहरूले देखाएको सम्मानको फाइदा नै उठाए। तिनीहरूलाई भेट्‌न जाँदा, तिनी “बात र ज्ञानको सर्वश्रेष्ठतामा” गएका थिएनन्‌। बरु, पावलले आफू र आफ्ना साथीहरूबारे यसो भने: “यसरी मानिसले हामीलाई ख्रीष्टका सेवकहरू र परमेश्‍वरका रहस्यका कारिन्दाहरू सम्झोस्‌।”a—१ कोरिन्थी २:१-५; ४:१.

७. सल्लाह दिनुपर्दासमेत पावलले कसरी विनयी भाव देखाए?

^७ कठोर सल्लाह तथा निर्देशन दिनुपर्दासमेत पावलले विनयी भाव देखाए। तिनले प्रेरितको अख्तियार प्रयोग गर्नुको साटो “परमेश्‍वरको कृपाद्वारा” र “प्रेमको खातिर” सँगी मसीहीहरूलाई निवेदन गरे। (रोमी १२:१, २; फिलेमोन ८, ९) पावलले किन त्यसो गरे? किनकि तिनी आफूलाई भाइहरूका ‘सहयोगी’ सम्झन्थे ‘विश्‍वासमा प्रभुत्व जमाउने’ व्यक्‍ति होइन। (२ कोरिन्थी १:२४) निस्सन्देह, विनयी भएका कारण पावल प्रथम शताब्दीका मसीही मण्डलीकाहरूका लागि विशेष प्रिय पात्र भएका थिए।—प्रेरित २०:३६-३८.