१७, १८. (क) शैतानलाई तल पृथ्वीमा झारेपछि स्वर्गमा व्यक्‍त प्रतिक्रियाबारे यूहन्‍ना के भन्छन्‌? (ख) यूहन्‍नाले सुनेको ठूलो आवाजको स्रोत सम्भवतः के हुन सक्छ?

^१७ शैतानको यो महा पतन हुनासाथै स्वर्गमा मनाइएको हर्षोल्लासको व्याख्या यूहन्‍ना यसप्रकार गर्छन्‌: “औ मैले स्वर्गमा यसो भन्दै गरेको एउटा ठूलो आवाज सुनें, ‘अब हाम्रा परमेश्‍वरको मुक्‍ति, शक्‍ति, राज्य र उहाँको ख्रीष्टको अख्तियार आएको छ, किनकि हाम्रा भक्‍तहरूलाई [ भाइहरूलाई, NW] दोष लगाउने, जसले हाम्रा परमेश्‍वरका सामने दिनरात तिनीहरूलाई दोष लगाउँछ, त्यो फ्याँकिदिएको छ। औ थुमाको रगत, र तिनका वचनको साक्षीको कारण, र तिनीहरूले मृत्युसम्मै आफ्नो जीवनको पनि प्रेम नराखेका हुनाले तिनीहरूले त्यसलाई जितेका छन्‌। यसकारण हे स्वर्गहरू र तिनमा रहनेहरू हो, सबै रमाओ।’ ”—प्रकाश १२:१०-१२क.

२०. विश्‍वासी मसीहीहरूले शैतानलाई कसरी जितेका छन्‌?

^२० “थुमाको रगत”-को कारण धर्मी ठहरिएका अभिषिक्‍त मसीहीहरूले सतावटको बावजूद परमेश्‍वर र येशू ख्रीष्टबारे साक्षी दिन छाडेका छैनन्‌। आज १२० वर्षभन्दा बढी समयदेखि यूहन्‍नावर्गले १९१४-मा अन्यजातिहरूको समयको समाप्तिसित सम्बन्धित ठूला विवादहरूप्रति सङ्‌केत गर्दै आएका छन्‌। (लूका २१:२४, किङ्‌ग जेम्स भर्सन) र तिनीहरूसित काँधमा काँध मिलाएर वफादारीका साथ ठूलो भीडले पनि सेवा गर्दैछ। यिनीहरूमध्ये कोही पनि “शरीर मार्न सक्ने तर आत्मालाई चाहिं घात गर्न नसक्नेहरूसँग” डराउँदैनन्‌। यो तथ्य आज हाम्रो समयमा यहोवाका साक्षीहरूको जीवनका वास्तविक अनुभवहरूबाट बारम्बार प्रदर्शित हुँदै आएको छ। तिनीहरू आफ्नो बोली-वचन र राम्रो मसीही आचरणद्वारा शैतानमाथि विजयी भएका छन्‌। तिनीहरूले त्यसलाई पटक पटक झुट्टा साबित गरी दिएका छन्‌। (मत्ती १०:२८; हितोपदेश २७:११; प्रकाश ७:९) पुनरुत्थानपश्‍चात स्वर्गमा जान पाउँदा यी अभिषिक्‍त मसीहीहरू निश्‍चय नै कति खुशी हुनेछन्‌! तिनीहरूका भाइहरूलाई दोषी ठहराउन खोज्ने शैतान त्यहाँ हुनेछैन! बरु स्वर्गदूतीय गण मिलेर यो खुशीको आह्वान सुन्‍ने समय आएको हुन्छ: “हे स्वर्गहरू र तिनमा रहनेहरू हो, सबै रमाओ!”

एउटा प्रतिस्पर्धात्मक अभिशाप!

२१. शैतानले पृथ्वी र समुद्रमाथि अभिशाप कसरी ल्याएको छ?

^२१ तेस्रो अभिशापको कारण रीसले चूर हुँदै शैतानले अब स्वयं एउटा खास प्रकारको अभिशाप मानिसजातिमाथि ल्याउने अठोट गर्छ। त्यो अभिशाप यो हो: “ ‘पृथ्वी र समुद्रलाई धिक्कार छ, किनभने आफ्नो अल्प समय थाह पाएर शैतान ठूलो क्रोधसँग तिमीहरूकहाँ तल गएको छ।’ ” (प्रकाश १२:१२ख) स्वर्गबाट शैतानको निष्कासन निश्‍चय नै शाब्दिक पृथ्वीका लागि धिक्कार हो। आखिर त्यसैको वशमा रहने स्वार्थी मानिसहरूको हातमा यो पृथ्वी बिग्रिरहेछ। (व्यवस्था ३२:५) तर यो भन्दा पनि बढी खराब त “बना वा बिगार” भन्‍ने शैतानी सिद्धान्त, प्रतीकात्मक पृथ्वी अर्थात्‌ मानव समाजका आधारहरू तथा प्रतीकात्मक समुद्र अथवा अशान्त मानव भीडहरूका लागि अभिशाप नै भएको छ। दुइटा विश्‍व-युद्धहरूमा शैतानको अधीनमा बस्ने राष्ट्रहरूको प्रकोपद्वारा शैतानको क्रोध प्रतिबिम्बित भयो। र आज पनि प्रेतहरूको प्रकोपको विष्फोटन कायम नै छ। तर यो धेरै समयका लागि चाहिं चल्ने छैन! (मर्कूस १३:७, ८) दियाबलका तरकिबहरू जति नै भयङ्‌कर र क्रूर भए तापनि, तेस्रो अभिशाप अर्थात्‌ परमेश्‍वरको राज्यले शैतानको दृश्‍य सङ्‌गठनमाथि ल्याउने विपत्तिको तुलनामा यी शैतानी तरकिबहरू केही जस्तो पनि हुनेछैनन्‌।