२५. (क) विश्‍व-मञ्चमा देखा पर्ने एउटा अर्को प्रतीकात्मक जनावरको वर्णन यूहन्‍ना कसरी गर्छन्‌? (ख) यो नयाँ जङ्‌गली जनावर पृथ्वीबाट निस्कनुको अर्थ के हो र त्यसका दुइटा सिङहरूले केलाई चित्रित गर्छन्‌?

^२५ तर अब एउटा अर्को जनावर पनि विश्‍व-मञ्चमा देखा पर्छ। त्यसबारे यूहन्‍ना यसो भन्छन्‌: “अनि मैले पृथ्वीबाट निस्किरहेको अर्को एउटा जनावर देखें, थुमाको जस्तै दुइ सीङ त्यसका थिए, र अजिङ्‌गरजस्तै त्यो बोल्दथियो। औ त्यसले त्यसको सामने पहिलोचाहिं जन्तुको सारा अख्तियार चलाउँदोरहेछ। औ पृथ्वी र पृथ्वीमा बस्ने सबैले त्यस मरणतुल्य-चोट निको भएको पहिलोचाहिं जनावरलाई दण्डवत गर्ने त्यसले तुल्याउँदोरहेछ। औ स्वर्गबाट मानिसको दृष्टिको सामने पृथ्वीमाथि आगो झार्नेसम्मको पनि ठूला ठूला चिह्नहरू त्यसले गर्दोरहेछ।” (प्रकाश १३:११-१३) यस जङ्‌गली जनावरको दुइटा सिङ छन्‌। यसबाट दुइटा राजनैतिक शक्‍तिको साझेदारी बोध हुन्छ। यो जनावर समुद्रबाट होइन, पृथ्वीबाट निस्कन्छ। अतः यो जनावर शैतानको स्थापित पार्थिव रीतिरिवाजबाट उत्पन्‍न हुन्छ। यो एउटा सक्रिय विश्‍व-शक्‍ति हुनुपर्छ जसको अस्तित्व पहिलेदेखि नै थियो र जसले प्रभुको दिनमा विशेष भूमिका निभाउँछ।

२६. (क) दुई सिङ भएको जनावर के हो र सुरुमा देखा परेको जनावरसित यसको के सम्बन्ध छ? (ख) यस जनावरका दुई सिङहरू कुन अर्थमा थुमाका जस्तै छन्‌ तर त्यो बोल्दा चाहिं कसरी “अजिङ्‌गर जस्तै” बोल्छ? (ग) राष्ट्रियताको भाव राख्ने मानिसहरूले वास्तवमा कसको उपासना गर्छन्‌ र राष्ट्रियतालाई केसित तुलना गरिएको छ? (फुटनोट हेर्नुहोस्‌)

^२६ यो कुन चाहिं विश्‍व-शक्‍ति हुन सक्छ? यो त्यही प्रथम जङ्‌गली जनावरको सातौं शिर अर्थात्‌ एङ्‌गलो अमेरिकन विश्‍व-शक्‍ति हुनुपर्छ जसले हाल एउटा विशेष भूमिका निभाउनेछ! यसलाई दर्शनमा एउटा बेग्लै जङ्‌गली जनावरको रूपमा प्रस्तुत गर्दा त्यो एक्लैले विश्‍व-मञ्चमा निभाउने भूमिका अझ छर्लङ्‌ग देख्न सकिन्छ। यो दुई सिङ भएको लाक्षणिक जनावर दुइटा समकालीन, स्वाधीन तर परस्पर सहयोगी राजनैतिक शक्‍तिहरूले बनेको छ। यसको “थुमाको जस्तै” दुई सिङले आत्मसंयम, मिलनसारिता र एउटा प्रबुद्ध सरकारको आभास दिन्छ जसलाई सारा संसारले मान्यता दिनु पर्छ। तर यो जनावर बोल्नचाहिं “अजिङ्‌गरजस्तै” बोल्छ। जहाँ जहाँ यसले भनेको जस्तो शासन स्वीकार गरिंदैन, त्यहाँ त्यहाँ यसले दबाब, धम्की र खुलेआम हिंसासमेत प्रयोग गर्छ। यसले मानिसहरूलाई परमेश्‍वरको थुमाको अधीनस्थ परमेश्‍वरको राज्यको अधीनमा बस्ने प्रोत्साहन दिनुको सट्टा ठूलो अजिङ्‌गर अर्थात्‌ शैतानको गतिविधिलाई बढावा दिएको छ। यसले प्रथम जङ्‌गली जनावरको उपासनालाई अझ बल दिंदै राष्ट्रिय विभाजन र घृणाको आगो सल्काएको छ।c