‘अझ जोसिलो र प्रेमले ओतप्रोत भयौं’

सन्‌ १९२२ सेप्टेम्बरको शुक्रबार बिहानको कुरा हो। हलमा ८,००० मानिस खचाखच भरिएका थिए। अनि बेस्सरी गर्मी भइरहेको थियो। अधिवेशनको त्यस महत्त्वपूर्ण कार्यक्रमको दौडान यदि कोही बाहिर जान चाहन्छन्‌ भने जान सक्छन्‌ तर फेरि भित्र छिर्न भने अनुमति दिइनेछैन भनेर चेयरम्यानले घोषणा गरे।

सुरुको “प्रशंसा सेवा”-को बेला भजनहरू गाइयो। त्यसपछि जोसेफ एफ. रदरफोर्ड माइकको अगाडि उभिनुभयो। दर्शकहरूको मनमा एक प्रकारको खुलदुली थियो। कोही भने गर्मी सहन नसकेर ओहोरदोहोर गरिरहेका थिए। तर वक्‍ताले तिनीहरूलाई बस्न र ध्यान दिएर सुन्‍न आग्रह गर्नुभयो। के भाषण सुनिरहेकाहरूले मञ्चको माथिपट्टि राम्ररी बेरेर राखिएको ठूलो कपडा याद गरे?

भाइ रदरफोर्डले “स्वर्गको राज्य नजिकै छ” भन्‍ने विषयमा भाषण दिनुभएको थियो। उहाँले भाषणमा पहिले-पहिलेका भविष्यवक्‍ताहरूले निडर भई आउँदै गरेको राज्यबारे घोषणा गरेको विषयमा बताउनुहुँदा डेढ घण्टाजति उहाँको वजनदार आवाज हलमा गुञ्जिरहेको थियो। भाषणको अन्ततिर उहाँले यो प्रश्‍न सोध्नुभयो: “महिमित राजाले शासन गर्न थालिसक्नुभयो भनेर के तपाईंहरू विश्‍वास गर्नुहुन्छ?” श्रोताहरूले ठूलो स्वरमा एकै चोटि भने: “गर्छौं!”

तब ठूलो स्वरमा भाइ रदरफोर्डले भन्‍नुभयो: “यदि गर्नुहुन्छ भने हे सर्वोच्च परमेश्‍वरका पुत्रहरू हो, क्षेत्रमा फर्कनुहोस्‌! हाम्रो राजाले शासन गर्न थालिसक्नुभएको छ! तपाईंहरू उहाँको प्रचार-प्रसार गर्ने माध्यम हुनुहुन्छ। त्यसकारण विज्ञापन गर्नुहोस्‌, विज्ञापन गर्नुहोस्‌, विज्ञापन गर्नुहोस्‌!”

यो घोषणा गर्नेबित्तिकै मञ्चको माथिपट्टि बेरेर राखिएको कपडा खोलियो। त्यसमा यस्तो लेखिएको थियो: “राजा र उहाँको राज्यको विज्ञापन गर्नुहोस्‌।”

त्यस घटनाबारे रे बपले यसो भने: “दशर्कहरूमाझ एक प्रकारको तरङ्‌ग आयो।” त्यो विशाल समूहले “ताली बजाउँदा हलका दलिनहरू हल्लिएका थिए” भनी आना गार्डनरले बताइन्‌। फ्रेड ट्‌वारोसले भने: “सबै जना एकै चोटि जुरुक्क उठे।” इभान्जेलोस स्कोफासले यसो भने: “हामी सबैलाई एउटा बलियो शक्‍तिले सिटबाट तानेको जस्तो लाग्यो, हामी जुरुक्क उठ्यौं र हाम्रो गहभरि आँसु भरियो।”

त्यस अधिवेशनमा उपस्थित धेरैजसो भाइबहिनी परमेश्‍वरको राज्यको सुसमाचार सुनाउने काममा भाग लिन थालिसकेका थिए। तर यस अधिवेशनले तिनीहरूमा अझै नयाँ जोस थपिदियो। ती बाइबल स्टुडेन्ट्‌स “अझ जोसिलो र प्रेमले ओतप्रोत” भई प्रचार गर्न निस्के भनी एथेल बेनेकोफले सुनाइन्‌। यसै सिलसिलामा “को जाने” भन्‍ने प्रश्‍नको सकारात्मक जवाफ दिन त्यतिबेला १८ वर्षकी ओडिसा टक अग्रसर भइन्‌। तिनले भनिन्‌: “कहाँ प्रचार गर्ने, कसरी प्रचार गर्ने अनि के प्रचार गर्ने मलाई केही थाह थिएन। तर एउटा कुरामा भने पक्का थिएँ, म यशैयाजस्तै बन्‍न चाहन्थें, जसले यसो भने: ‘म हाजिर छु। मलाई पठाउनुहोस्‌।’ ” (यशै. ६:८) राल्फ लेफ्लरले भने: “परमेश्‍वरको राज्यबारे अहिले विश्‍वभरि विज्ञापन गरिंदै छ तर त्यसको सुरुवात भने त्यो विशेष दिन गरिएको घोषणाबाट भएको थियो।”

यसकारण सन्‌ १९२२ मा ओहायोको सिडार प्वाइन्टमा भएको अधिवेशन यहोवाका साक्षीहरूको इतिहासमा अत्यन्तै उल्लेखनीय छ। जर्ज ग्याङ्‌गसले यसो भन्‍नुभयो: “त्यस अधिवेशनमा उपस्थित भएपछि कुनै पनि अधिवेशन नछुटाउने इच्छा जाग्यो।” उहाँलाई याद भएसम्म उहाँले एउटा पनि अधिवेशन छुटाउनुभएको थिएन। जुलिया विल्कक्सले यस्तो लेखिन्‌: “सन्‌ १९२२ मा सिडार प्वाइन्टमा भएको अधिवेशनबारे हाम्रा प्रकाशनहरूमा कुनै कुरा आउँदा अहिले पनि म निकै उत्साहित हुन्छु। अनि सधैं ‘हे यहोवा, यो अधिवेशनमा बस्न दिनुभएकोमा तपाईंलाई धन्यवाद’ भन्छु।”

कुनै न कुनै अधिवेशनले हाम्रो पनि मन छोएको छ होला। अनि हाम्रा महान्‌ परमेश्‍वर र उहाँको राजाप्रतिको प्रेम र जोस अझै बढाएको छ होला। आफूले बिर्सनै नसक्ने अधिवेशन सम्झँदा हामी पनि यसो भन्‍न जुरमुरिन्छौं: “हे यहोवा, यो अधिवेशनमा बस्न दिनुभएकोमा तपाईंलाई धन्यवाद छ।”