Ik breng ter dood en ik maak levend.+

Ik verwond+ en ik genees.+

Er is niemand die kan redden uit mijn hand.+

32 Toen Elisa het huis binnenkwam, lag de jongen dood op zijn bed.+

34 Toen liep hij naar het bed toe en ging op het kind liggen, met zijn eigen mond op de mond van de jongen, zijn eigen ogen op zijn ogen en zijn eigen handpalmen op zijn handpalmen. Zo bleef hij over hem uitgestrekt liggen, en het lichaam van het kind begon warm te worden.+

21 Toen een paar mannen iemand aan het begraven waren, zagen ze een roversbende aankomen. Daarom gooiden ze de man gauw in het graf van Elisa en renden weg. Toen de man tegen de botten van Elisa aankwam, kwam hij tot leven+ en stond op.

15 De dode man kwam overeind en begon te praten, en Jezus gaf hem terug aan zijn moeder.+

54 Toen pakte hij haar hand en riep: ‘Kind, sta op!’*+ 55 Ze kwam weer tot leven+ en stond meteen op,+ en Jezus zei dat ze haar iets te eten moesten geven.

28 Verbaas je daar niet over, want de tijd komt dat alle mensen die in de herinneringsgraven zijn, zijn stem zullen horen+ 29 en tevoorschijn zullen komen — wie goede dingen hebben gedaan tot een opstanding voor leven en wie walgelijke dingen hebben gedaan tot een opstanding voor oordeel.+

44 De man die dood was geweest, kwam naar buiten met windsels om zijn handen en voeten en met een doek om zijn gezicht gewikkeld. Jezus zei tegen hen: ‘Maak hem los en laat hem gaan.’

40 Petrus stuurde iedereen naar buiten,+ knielde neer en ging in gebed. Daarna keerde hij zich naar het lichaam en zei: ‘Tabi̱tha, sta op!’ Ze deed haar ogen open, zag Petrus en ging rechtop zitten.+ 41 Hij pakte haar hand en hielp haar overeind. Daarna riep hij de heiligen en de weduwen en bracht haar levend bij hen.+

9 Een jonge man die E̱u̱tychus heette, zat in het venster en viel in een diepe slaap terwijl Paulus aan het praten was. In zijn slaap viel E̱u̱tychus van de derde verdieping* naar beneden. Toen ze hem optilden, bleek hij dood te zijn. 10 Maar Paulus ging naar beneden, liet zich over hem heen vallen en sloeg zijn armen om hem heen.+ ‘Stop met huilen en jammeren,’ zei hij, ‘want hij leeft.’+

9 Want Christus is gestorven en weer tot leven gekomen om Heer over de doden en de levenden te worden.+

17 Door geloof heeft Abraham, toen hij op de proef werd gesteld,+ Isaäk zo goed als geofferd. Hij die de beloften met vreugde had ontvangen, stond op het punt zijn enige* zoon te offeren,+

19 Maar hij redeneerde dat God hem zelfs uit de dood kon opwekken, en daaruit kreeg hij hem ook terug, ter illustratie.+