36 Toen kwam Jezus met de discipelen bij de plek die Gethse̱mané+ heette, en hij zei tegen ze: ‘Ga hier zitten. Dan ga ik verderop bidden.’+ 37 Vervolgens nam hij Petrus en de twee zonen van Zebede̱üs+ met zich mee. Hij werd intens verdrietig en voelde grote ongerustheid opkomen.+ 38 Toen zei hij tegen ze: ‘Ik ben dodelijk bedroefd. Blijf hier met mij waken.’+ 39 Hij liep een eindje verder en liet zich voorover op de grond vallen. Hij bad:+ ‘Mijn Vader, als het mogelijk is, laat deze beker+ dan aan mij voorbijgaan. Maar niet zoals ik wil, maar zoals u wilt.’+

40 Hij ging terug naar de discipelen en zag dat ze lagen te slapen. Hij zei tegen Petrus: ‘Konden jullie zelfs niet één uur met mij waken?+ 41 Blijf waakzaam+ en bid voortdurend,+ zodat jullie niet toegeven aan verleiding.+ De geest is natuurlijk gewillig, maar het vlees is zwak.’+ 42 Hij ging nog een keer weg en bad: ‘Mijn Vader, als het niet mogelijk is dat deze beker voorbijgaat zonder dat ik hem drink, laat dan uw wil gebeuren.’+ 43 Hij ging opnieuw terug en ook nu sliepen ze, want ze konden hun ogen niet openhouden. 44 Hij liet ze achter, ging weer weg en bad voor de derde keer, waarbij hij opnieuw hetzelfde zei. 45 Daarna ging hij terug naar de discipelen en zei tegen ze: ‘Het is nu toch niet de tijd om te slapen en te rusten? Het uur is gekomen dat de Mensenzoon verraden wordt en aan zondaars wordt overgeleverd. 46 Sta op, laten we gaan. Kijk! Mijn verrader komt eraan.’

32 Toen kwamen ze bij een plek die Gethse̱mané heette, en hij zei tegen zijn discipelen: ‘Ga hier zitten terwijl ik bid.’+ 33 Vervolgens nam hij Petrus, Jakobus en Johannes met zich mee.+ Hij voelde diepe bezorgdheid en grote ongerustheid opkomen. 34 Hij zei tegen ze: ‘Ik ben dodelijk bedroefd.+ Blijf hier waken.’+ 35 En hij liep een eindje verder en liet zich op de grond vallen. Hij bad of het uur zo mogelijk aan hem voorbij mocht gaan. 36 Toen zei hij: ‘Abba, Vader,+ voor u is alles mogelijk. Neem deze beker van mij weg. Maar niet wat ik wil, maar wat u wilt.’+ 37 Hij ging terug en zag dat ze lagen te slapen. Hij zei tegen Petrus: ‘Simon, slaap je? Had je niet de kracht om één uur met mij te waken?+ 38 Blijf waakzaam en bid voortdurend, zodat jullie niet toegeven aan verleiding.+ De geest is natuurlijk gewillig, maar het vlees is zwak.’+ 39 Toen ging hij weer weg om te bidden, en hij zei daarbij dezelfde dingen.+ 40 Hij ging opnieuw terug en ook nu sliepen ze, want ze konden hun ogen niet openhouden. En ze wisten niet wat ze tegen hem moesten zeggen. 41 De derde keer dat hij terugkwam, zei hij tegen ze: ‘Het is nu toch niet de tijd om te slapen en te rusten? Het is genoeg. Het uur is gekomen!+ De Mensenzoon wordt verraden en aan zondaars overgeleverd. 42 Sta op, laten we gaan. Kijk! Mijn verrader komt eraan.’+

46 Hij zei: ‘Waarom slapen jullie? Sta op en blijf bidden, zodat jullie niet toegeven aan verleiding.’+