Geregeldheid in de dienst werpt zegeningen af
1 Er zijn veel dingen die wij geregeld moeten doen om voor ons fysieke welzijn te zorgen. Als die dingen verwaarloosd worden, moeten wij de gevolgen dragen. Zo kan ook, indien wij niet geregeld in onze geestelijke behoeften voorzien, ons geloof zwak worden en kunnen wij ongeregeld worden in onze theocratische activiteit. Bezoeken wij de vergaderingen geregeld en houden wij ons aan een schema voor persoonlijke studie dat ons geestelijk sterk en toegerust houdt om doeltreffende bedienaren van het goede nieuws te zijn? (2 Tim. 3:16, 17; 2 Kor. 3:5, 6) Doen wij positieve stappen om op geregelde basis een aandeel te hebben aan de velddienst?
2 De psalmist schreef: „Vertelt van dag tot dag het goede nieuws van de redding door hem” (Ps. 96:2). Velen van ons nemen misschien niet elke dag deel aan de velddienst, maar zou het niet redelijk zijn om indien enigszins mogelijk elke week enige tijd voor de bediening in te ruimen? Hoewel Paulus erkende dat ’het goede nieuws bekendmaken’ een „noodzaak” voor hem was, vond hij het toch ook fijn het goede nieuws van het Koninkrijk bekend te maken (1 Kor. 9:16; Rom. 1:15). Beschouwen ook wij het als een noodzaak en als een groots voorrecht wekelijks deel te nemen aan de bediening? — Hand. 4:20.
3 Sommigen van onze broeders hebben om verschillende redenen, hele maanden voorbij laten gaan zonder ook maar een enkel uur aan de velddienst te besteden. Dat is een reden tot bezorgdheid, want alleen indien wij geloof oefenen door het goede nieuws te prediken, kunnen wij verwachten geestelijk sterk te blijven (Rom. 10:9, 10). Door voortdurend met anderen over het Koninkrijk te praten, blijft de waarheid stevig in ons hart geworteld.
4 Nog een reden om op geregelde basis in het openbaar uitdrukking te geven aan ons geloof is dat het als een bescherming dient, een bolwerk tegen Satans niet aflatende pogingen om met zijn brandende projectielen door onze geestelijke wapenrusting heen te dringen (Ef. 6:16). Een wapenrusting die niet gebruikt en onderhouden wordt, kan gaan roesten, waardoor ze niet langer als een bescherming zal dienen. Nadat Paulus de onderdelen van onze beschermende wapenrusting heeft beschreven, maant hij ons dringend ook „het zwaard van de geest, dat is, Gods woord” op te nemen (Ef. 6:17). Die combinatie is onoverwinnelijk — een beschermende geestelijke wapenrusting en het zwaard van de geest.
5 Iedere gemeente probeert liefdevol persoonlijke hulp te bieden aan hen die om verschillende redenen niet op geregelde basis deelnemen aan de velddienst (Ef. 4:11-15). De gemeentesecretaris dient elke boekstudieleider iedere maand een lijstje te verschaffen van degenen in zijn groep die geen velddienstbericht hebben ingeleverd. Elke studieleider zal het zijne doen door bijzondere aandacht te besteden aan de geestelijke behoeften van deze broeders en zusters en hun zijn persoonlijke hulp voor de velddienst aanbieden of er regelingen voor treffen dat iemand anders dit doet. En natuurlijk zal de dienstopziener er via de studieleiders de leiding in nemen de ongeregeldheid in de gemeente te helpen verminderen. Vergeet nooit dat ieder van ons tegenover Jehovah de persoonlijke verantwoording draagt een geregeld aandeel te hebben in het werk dat ons is toegewezen. — Vergelijk Psalm 61:8.
6 Vele zegeningen vallen ons ten deel als wij ons getrouw houden aan een schema voor geregelde velddienst. Wij zullen betere resultaten boeken, omdat geregeldheid in de velddienst helpt bekwaamheid te ontwikkelen in het aanbieden van de boodschap. Het gelukkige gevoel dat dit ons schenkt, maakt dat wij ons willen inspannen voor meer voorrechten. Misschien ben jij iemand die plaats kan maken voor de hulppioniersdienst en te zijner tijd de gewone pioniersdienst. Broeders die maandelijks een flink aandeel hebben aan de velddienst, kunnen na verloop van tijd worden uitgenodigd meer verantwoordelijkheid in de gemeente op zich te nemen. Geregeldheid in de velddienst werpt werkelijk zegeningen af.
7 Door „van dag tot dag” eensgezind met elkaar dienst te verrichten ten einde het werk te voltooien dat Jehovah ons heeft toegewezen, zullen wij de vreugde ervaren die voortspruit uit geven, en zullen wij de geestelijke kracht ontwikkelen die nodig is om tot het einde te volharden. — Hand. 20:35; Matth. 24:13.