Doeltreffend getuigenis geven per telefoon
1 Als Jehovah’s Getuigen is ons doel niet enkel bezig te zijn met de prediking van het goede nieuws maar ook zo veel mogelijk mensen te bereiken met de Koninkrijksboodschap (Hand. 10:42; 20:24). Hoewel het van-huis-tot-huiswerk de belangrijkste manier blijft om mensen te bereiken, beseffen we dat we zelfs met deze systematische methode niet met iedereen in contact komen. Dus om ’onze bediening ten volle te volbrengen’, gebruiken we andere methoden — waaronder telefoongetuigenis — om met schapen te vergelijken personen te vinden. — 2 Tim. 4:5.
2 Op veel plaatsen wonen mensen in beveiligde flatgebouwen, complexen voor meerdere gezinnen of gesloten woongemeenschappen waar het moeilijk is onze traditionele van-deur-tot-deurmethode te gebruiken om mensen te bereiken. Zelfs in gebieden waar we van huis tot huis kunnen werken, is een aanzienlijk aantal mensen niet thuis. Maar veel verkondigers boeken uitstekende resultaten in het per telefoon bereiken van deze bewoners. Een echtpaar in de Verenigde Staten dat op een ochtend van huis tot huis werkte, trof bij negen adressen niemand thuis. Toen ze terug waren in de Koninkrijkszaal zochten ze deze adressen op in een telefoonboek waarin telefoonnummers naar adres gerangschikt staan. Ze belden de nummers en troffen acht van de huisbewoners thuis!
3 Aarzel je om telefoongetuigenis in je bediening op te nemen? Een broeder geeft toe: „Ik vind het niet prettig als iemand me thuis belt om me iets te verkopen, dus heb ik een vooroordeel tegen deze vorm van getuigenis geven.” Maar nadat hij slechts twee telefoontjes had gepleegd, zei hij: „Ik vind het prachtig! Ik had nooit gedacht dat dit zou kunnen gebeuren, maar ik vind het prachtig! Mensen zijn ontspannen aan de telefoon, en je hebt alles wat je nodig hebt binnen handbereik. Dit is geweldig!” Een zuster reageerde net zo: „Ik stond niet echt te springen om per telefoon getuigenis te geven. Om eerlijk te zijn, ik wilde het helemaal niet. Maar ik heb het geprobeerd en vond het erg productief. Ik heb 37 nabezoeken door het geven van telefoongetuigenis en meer studies dan ik aankan!” Als je bereid bent het geven van telefoongetuigenis te proberen, kan ook jij succes hebben.
4 Het organiseren van het telefoongetuigenis: De getuigenisactiviteit van de gemeente valt onder het toezicht van de dienstopziener. Afhankelijk van de behoefte kan het lichaam van ouderlingen ervoor kiezen nog een ouderling of een bekwame dienaar in de bediening aan te wijzen om nauw met hem samen te werken bij het organiseren van het telefoongetuigenis. Ook de broeder die voor het gebied zorgt dient erbij betrokken te worden, aangezien hij de gebieden zal toewijzen en de administratie zal bijhouden. Evenzo zal de kringopziener geïnteresseerd zijn in de voortgang van het programma.
5 Als er delen van jullie gebied niet bereikbaar zijn met van-deur-tot-deurgetuigenis, dienen daar telefoongebieden van gemaakt te worden. De broeder aan wie dit wordt toegewezen, zal zorgvuldig een lijst maken van de adressen die in zulke gebieden omgezet moeten worden. Deze gebieden dienen betrekkelijk klein gehouden te worden zodat ze geregeld bewerkt kunnen worden. Op alle gebiedskaartjes met zulke gedeelten moet worden vermeld dat het aangegeven deel is aangewezen voor telefoongetuigenis.
6 Hoe kun je aan de telefoonnummers komen? Het is wellicht mogelijk de namen van bewoners via de naambordjes in de hal van een flatgebouw te verkrijgen. Vervolgens kunnen in het telefoonboek de telefoonnummers worden opgezocht. Ook het gebruik van de cd-foongids kan een nuttige hulp zijn. De aldus verkregen namen en telefoonnummers dienen niet in een gebiedssysteem te worden opgenomen, aangezien het persoonlijke notities van de betreffende verkondigers zijn.
7 De ouderlingen kunnen actieve belangstelling voor dit werk tonen door het zo te regelen dat personen die ervaring hebben met het geven van telefoongetuigenis anderen opleiden, misschien via het „pioniers helpen anderen”-programma. Van tijd tot tijd kan een aandeel op de dienstvergadering voor plaatselijke behoeften besteed worden aan het verhogen van het succes van deze vorm van getuigenis geven.
8 Als ouderlingen herderlijke bezoeken brengen bij personen die aan huis gebonden of ziekelijk zijn, kunnen ze erop bedacht zijn deze personen aan te moedigen deel te nemen aan het telefoongetuigenis. Misschien kan een ouderling enkele telefoontjes plegen terwijl de verkondiger toekijkt. Vervolgens kan de verkondiger de gelegenheid krijgen te bellen. Velen die op deze manier zijn begonnen, besteden elke dag enkele minuten aan dit werk, en ze genieten er echt van.
9 Suggesties om succes te hebben: Toen Jezus zijn discipelen uitzond om te prediken, ’zond hij hen twee aan twee uit’ (Luk. 10:1). Waarom? Hij wist dat zij door samen te werken van elkaar zouden leren en elkaar zouden aanmoedigen. Hetzelfde geldt voor telefoongetuigenis. Door als partners samen te werken, kun je van elkaar leren, je resultaten bespreken en suggesties geven voor het volgende gesprek. Zelfs tijdens een telefoontje kun je elkaar helpen door toepasselijke inlichtingen op te zoeken.
10 Ga, om helder te kunnen denken en je beter te kunnen concentreren, ergens zitten waar je de spullen die je nodig hebt om getuigenis te geven — bijbel, Redeneren-boek, Wat verlangt God-brochure, tijdschriften, enzovoort — voor je kunt leggen. Schrijf enkele aanbiedingen uit en leg ze ergens binnen je blikveld. Wees erop voorbereid nauwkeurige en volledige aantekeningen te maken, waaronder de datum en het tijdstip zodat je weet wanneer je de gevonden belangstelling kunt nagaan.
11 Mensen zijn vaak voorzichtig als ze een onbekende stem aan de telefoon horen. Wees dus hartelijk, vriendelijk en tactvol. Je huisbewoner heeft alleen de toon van je stem om vast te stellen hoe je karakter is en of je eerlijk bent. Ontspan je en spreek vanuit je hart. Praat langzaam en duidelijk en hard genoeg om verstaanbaar te zijn. Geef de huisbewoner de gelegenheid zijn zegje te doen. Gebruik je volledige naam, en vertel dat je in de buurt woont. We willen niet dat mensen denken dat we aan telemarketing doen. Maak je telefoontje persoonlijk, in plaats van te zeggen dat je alle bewoners van een bepaald gebouw of complex belt.
12 Telefonische aanbiedingen: Veel van de inleidingen op blz. 9-15 van het Redeneren-boek kunnen aangepast worden aan het geven van telefoongetuigenis. Je zou kunnen zeggen: „Ik bel u op omdat ik u niet persoonlijk kan bezoeken. Het doel van mijn telefoontje is uw mening te vragen over een heel interessante vraag.” Stel dan de vraag.
13 De eerste aanbieding onder het kopje „Misdaad/veiligheid” kan op de volgende manier worden gebruikt: „Goedemiddag. Mijn naam is _____. Ik woon hier in de buurt. Ik wil u verzekeren dat ik niets probeer te verkopen en geen enquête houd. Ik bel u vanwege mijn bezorgdheid om de kwestie van persoonlijke veiligheid. Denkt u dat er eens een tijd zal komen waarin mensen zoals u en ik ’s avonds met een gerust gevoel op straat kunnen lopen? [Geef gelegenheid voor antwoord.] Mag ik u voorlezen wat God beloofd heeft te doen?”
14 De directe benadering gebruiken om via de telefoon een bijbelstudie aan te bieden, heeft goede resultaten gehad. De studie kan in enkele minuten gedemonstreerd worden. Bied aan de persoon thuis te bezoeken om verder te gaan met de studie, of bied, als hij aarzelt, aan de studie op een andere dag per telefoon te vervolgen.
15 Als je een gesprek afsluit, heb dan iets in gedachten dat ertoe zal leiden dat je de persoon thuis kunt bezoeken of dat je lectuur naar hem kunt opsturen. Als hij aarzelt om je naar zich toe te laten komen, bied dan aan opnieuw te bellen. Misschien voelt hij zich pas na verschillende telefoontjes genoeg op zijn gemak om je bij hem thuis uit te nodigen.
16 Neem het initiatief: Een vijftienjarige zuster begon haar dienst op een ochtend met een telefoontje. Ze sprak met een vrouw die het Kennis-boek wel wilde hebben. Toen de zuster het boek bij haar thuis bracht, wilde de vrouw weten hoe zij aan haar telefoonnummer was gekomen, aangezien ze een geheim nummer had. De zuster had het verkeerde nummer gedraaid! De vrouw wilde graag studie en is nu een niet-gedoopte verkondigster.
17 Een zuster had een telefoongebied genomen maar stelde het werken erin drie weken uit omdat ze het eng vond. Wat gaf haar de moed te beginnen? Ze herinnerde zich het artikel in de Ontwaakt! van 22 januari 1997 getiteld „’Wanneer ik zwak ben, dan ben ik krachtig’”. Het ging over een Getuige die ondanks lichamelijke beperkingen per telefoon getuigenis geeft. De zuster zei: „Ik bad tot Jehovah en vroeg hem om kracht. Ik vroeg hem mij de juiste woorden te geven om mijn aanbieding te doen.” Wat was het resultaat van haar eerste dag van telefoongetuigenis geven? Ze vertelt: „Jehovah heeft mijn gebed verhoord. De mensen luisterden naar me, en ik heb een nabezoek afgesproken.” Het geven van telefoongetuigenis resulteerde later in een bijbelstudie. Ze besluit: „Jehovah heeft me weer eens geleerd op hem te vertrouwen en niet op mezelf.” — Spr. 3:5.
18 De waarheid via de telefoon presenteren is een doeltreffende methode geworden om het goede nieuws te prediken. Bereid je goed voor, en heb er een enthousiast aandeel aan. Laat je niet ontmoedigen als je bij de eerste paar pogingen geen gunstige reactie krijgt. Bid om Jehovah’s leiding, en wissel ervaringen uit met anderen die op deze enerverende manier prediken. Laten we, gemotiveerd door het verlangen niemand in ons gebied te missen, onze bediening grondig en met een gevoel van dringendheid verrichten. — Rom. 10:13, 14.