Geeft u God exclusieve toewijding?
„SOMS ga ik als ik van de lunch terugkom een kerk binnen voor een vreedzame overpeinzing. Per slot van rekening ga ik ’s zondags nooit naar de kerk — er is te veel te doen — en een paar minuten rust schijnen op de een of andere manier te helpen.” Met deze woorden leverde een kantoorbediende in Londen commentaar op de recente stijging in deze stad in kerkbezoek tussen de middag op weekdagen, waar nu koorzang wordt beoefend en groepsdiscussies en korte diensten worden gehouden. Hiermee schetste hij nauwkeurig hoe velen in deze tijd die in hun leven — waarin zij vinden dat zij veel te doen hebben, waarin zoveel dingen om de eerste plaats wedijveren dat God uiteindelijk afgescheept wordt met overblijfselen van aanbidding, liefde en toewijding — een plaats voor God willen inruimen. Is dit met uw leven het geval? Hoe kunt u God in deze tijd dienen? Op welke wijze kunt u uw liefde en toewijding voor hem uitbreiden en verdiepen? Dit zijn geen dwaze, speculatieve vragen, want uw gehele toekomst hangt er vanaf of u God exclusieve toewijding schenkt.
DE OPROEP TOT EXCLUSIEVE TOEWIJDING
De bijbel is helder en duidelijk in het uiteenzetten van de maatstaven en vereisten voor een aanvaardbare aanbidding van God. Let eens op de woorden in het tweede gebod dat door Jehovah God zelf aan Mozes gegeven werd. Het verslag in Exodus 20:5 zegt volgens de Authorized Version: „Ik, de HERE uw God, ben een jaloerse God.” Het zou beslist verkeerd zijn zich voor te stellen dat de Schepper zichzelf zou beschrijven als in het bezit van de wereldse jaloezie die door Paulus als een van de „werken van het vlees” wordt genoemd (Gal. 5:20, NW). Exodus 34:14 (NW) luidt: „Jehovah, wiens naam is Jaloers, hij is een jaloerse God.” Websters woordenboek geeft heel belangwekkend als eerste definitie: „Exclusieve toewijding eisend”, en de meer gewone gedachten van vrees met betrekking tot motieven, trouw en liefde op de tweede plaats. Mgr. Knox zegt in zijn vertaling van Exodus 20:5 dat God ’jaloers in zijn liefde’ is. Jaloers houdt wanneer het in de bijbel in verband met God wordt gebruikt, de gedachte in van exclusieve toewijding eisen, een zinsnede die consequent in de New World Translation of the Holy Scriptures wordt gebruikt. De Schepper vraagt daarom ondubbelzinnig exclusieve toewijding.
Wat wordt er bedoeld met God exclusieve toewijding te schenken? Het werkwoord excluderen is afgeleid van het Latijnse werkwoord claudere, dat sluiten betekent, met het voorvoegsel ex, dat uit betekent; het volledige woord betekent uitsluiten. Dit is natuurlijk precies het tegenovergestelde van includeren, dat insluiten betekent. Exclusieve toewijding aan God moet daarom toewijding zijn die uniek is; het excludeert of sluit elke andere persoon of elk ander ding uit van deze toewijding. Jezus legde in zijn beroemde samenvatting van de geboden, opgetekend in Matthéüs 22:37-39 (NW), de nadruk op deze gedachte door te zeggen: „’Gij moet Jehovah uw God, liefhebben met geheel uw hart, met geheel uw ziel en met geheel uw geest.’ Dit is het grootste en eerste gebod. Het tweede, hieraan gelijk, is dit: ’Gij moet uw naaste liefhebben als uzelf.’” Met deze enkele aansporende woorden trok Jezus een duidelijke scheidingslijn tussen de exclusieve liefde en toewijding die God toekomt en de naastenliefde die voor een christen ook nog noodzakelijk is om aan te tonen dat hij geheel en al volledig is in zijn dienst voor zijn Schepper.
ONZE TOEWIJDING IN BANEN LEIDEN
Het is juist dat een christen liefde voor zijn naaste heeft. Huwelijkspartners zijn elkaar liefde en toewijding verschuldigd en ouders brengen terecht grote liefde voor hun kinderen tot uitdrukking. Toch is de toewijding die God vereist meer dan die welke ten opzichte van bovengenoemde personen tot uitdrukking wordt gebracht, want er is aanbidding bij betrokken en daarop mag geen enkel ander schepsel aanspraak maken; het is exclusief. Onze plichten tegenover God zijn daarom superieur aan die tegenover onze medemensen. Gods rechtvaardige vereisten beheersen ons leven en schrijven ons voor hoe wij aan verplichtingen moeten voldoen die uit andere betrekkingen voortvloeien. Onze exclusieve toewijding aan God verzekert onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan zijn wetten. Iemand die zelfs gedwongen wordt om tussen zijn naaste familieleden en de aanbidding van Jehovah God te kiezen en die God exclusieve toewijding schenkt, zal een keuze doen ten gunste van de ware aanbidding. Wanneer door deze goddeloze wereld een compromis ten aanzien van goddelijke beginselen wordt geëist, verwerpt de christen terecht dergelijke pogingen om het terrein van toewijding dat voor God is gereserveerd, binnen te dringen. Aldus weigert hij de belangen van de valse god van dit samenstel van dingen te aanbidden of er dienst voor te verrichten. Het soort van toewijding dat hij God schenkt, wordt niet gedeeld met enig ander voorwerp van liefde.
Ondanks de duidelijkheid van de Heilige Schrift hebben de mensen van het begin af aan getracht de door God gedane oproep tot exclusieve toewijding te ondermijnen en te negeren. Hoe? Op velerlei manieren. Door wereldse leiders en ideologieën als zogenaamde redders der mensheid op een voetstuk te plaatsen om deze te laten bewieroken; door middel van onderdrukkende regeringen die exclusieve toewijding aan God tot iets gevaarlijks maken dat ondanks de staat toch gehandhaafd dient te worden, om maar eens twee manieren te noemen. En toch is onder al deze de zelfzucht, welke de neiging heeft om te beletten dat er ook maar iets aan God geschonken wordt, beslist de krachtigste factor die God van exclusieve toewijding van de mens berooft.
Doordat zelfzucht eigen is aan de zondige mensheid, zei Jezus: „Het is gelukkiger te geven dan te ontvangen” en dit is zeker waar wanneer het erop aankomt God exclusieve toewijding te geven (Hand. 20:35, NW). Ja, zelfs wanneer stoffelijke dingen, zoals geld en bezittingen, of zelfs onverzadelijke eerzucht een dusdanige voorrang in ons leven hebben dat ze de allerbelangrijkste plaats gaan innemen, dan moet onze toewijding aan God onder onze eigenliefde lijden. Zelfzucht en exclusieve toewijding zijn niet verenigbaar. Het is totaal onmogelijk om wat aan God toebehoort aan caesar te betalen, of het geheel aan God te onthouden en tegelijkertijd aan de zijde van de Schepper te blijven staan. Exclusieve toewijding moet aan God worden betaald. — Mark. 12:17, NW.
DE JUISTE MANIER VASTSTELLEN
Sommige mensen denken dat het met het oog hierop noodzakelijk is om zich in een klooster van de wereld af te zonderen. Zij denken dat zij, nu zij volkomen vrij zijn van de aantrekkingskracht van de wereld, hun leven exclusief aan God kunnen wijden. Sommigen doen de gelofte van armoede om zich in deze aangelegenheid verder te helpen, terwijl anderen zich toeleggen op zogenaamde werken van barmhartigheid en liefdadigheid. Oppervlakkig bezien kan het schijnen dat dit de ideale manier is om God exclusieve toewijding te schenken, maar lost dit in feite het probleem op?
Wanneer dit het antwoord op de situatie zou zijn, zou Jezus dan geen kluizenaar zijn geworden? Zouden zijn discipelen zich niet opgesloten hebben om niet met het verdorven joodse samenstel van dingen van voor Jeruzalems vernietiging in 70 n. Chr. bezoedeld te worden? In plaats daarvan werd Jezus een strijdlustige evangelist en zond zijn volgelingen ook als zodanig uit. Zij op hun beurt ’vulden Jeruzalem met hun leer’. De apostel Paulus verklaart dat christenen er niet geheel aan kunnen ontkomen met onreine mensen om te gaan; anders, zo zei hij, „zou men wel uit de wereld moeten gaan”, wat een duidelijke aanwijzing vormt dat aanvaardbare exclusieve toewijding van christenen God in tegenwoordigheid van welke tegengestelde druk ook maar van de huidige duivelse wereld wordt gegeven. Op deze manier overwinnen zij de wereld net als Jezus. — Hand. 5:28; 1 Kor. 5:10.
Om ons in deze strijd die gestreden moet worden, te helpen, heeft Jehovah de bijbel voor ons laten optekenen. Wat een schitterende hulp is dit! Wat een geweldige bron van aanmoediging! Hoeveel levensechte voorbeelden van getrouwe dienstknechten van God die hem in het verleden exclusieve toewijding hebben geschonken, worden er niet voor ons afgeschilderd als wij zijn bladzijden lezen; mensen die hun gehele leven aan God wijdden en die hierdoor naar voren treden doordat zij zijn goedkeurende glimlach ontvingen. Noach, die met God wandelde; Abraham de vriend van Jehovah; David een man naar Jehovah’s hart; Petrus en de andere apostelen die het verkozen God als regeerder meer te gehoorzamen dan mensen en natuurlijk Jezus die kwam om de wil te doen van Degene die hem zond. Geen van dezen had een gemakkelijke tijd door God onverdeelde aanbidding en dienst, liefde en toewijding te schenken. — Gen. 6:9; Jak. 2:23; Hand. 13:22; 5:29; Joh. 5:30.
De getrouwe profeet Jeremia werd in een vuile waterput geworpen vanwege zijn rechtschapenheid aan God bij het bekendmaken van de boodschap die hem was gegeven. De overlevering vertelt ons dat Jesaja door koning Manasse voor zijn getrouwheid bij het profeteren „doormidden gezaagd” werd. De christenen in de eerste eeuw werden afgeranseld, gesmaad en beschimpt. Paulus, de apostel, werd geslagen en gestenigd en verkeerde vaak in doodsgevaar; toch wist hij dat er alleen door rechtschapenheid te handhaven en door Jehovah exclusieve toewijding te blijven schenken een kroon der rechtvaardigheid voor hem werd bewaard. Deze getrouwe dienstknechten van God hadden vertrouwen in de rechtschapenheid en macht van hun God om hen in het komende samenstel van dingen te belonen. Hebt u dat ook? — Jer. 38:6; Hebr. 11:37; Hand. 5:40; 2 Kor. 11:23-27; 2 Tim. 4:8.
DE ENIGE LOOPBAAN TEN LEVEN
Is er in uw hart een oprecht verlangen om in uw leven God op de eerste plaats te stellen, om hem de exclusieve toewijding en liefde te schenken die hij rechtmatig opeist? Bestudeer dan de Heilige Schrift opdat u voor uzelf de goede, aanvaardbare en volledige wil van God kunt beproeven. Dit te doen betekent uw bescherming, omdat u er op deze wijze zeker van kunt zijn dat u ernaar streeft aan de vereisten te voldoen die God heeft vastgesteld en dat u de valse maatstaf die door mensen is vastgesteld en die u tot een compromis ten aanzien van uw exclusieve toewijding aan God zou kunnen leiden, vermijdt. — Rom. 12:2.
De juiste loopbaan zal u er uiteindelijk toe brengen uw leven aan God op te dragen om hem te dienen en uw beslissing door de waterdoop te symboliseren zoals door Jezus is geboden (Matth. 28:19, 20). Het zal u ertoe brengen u met gelijkgezinde personen — die van de Nieuwe-Wereldmaatschappij van Jehovah’s getuigen — te verbinden die vastbesloten zijn om God op de eerste plaats in hun leven te stellen en zij zullen u op elke mogelijke manier willen helpen. Nu te midden van het huidige zelfzuchtige en decadente geslacht zo te handelen, zal u vrede des geestes, geluk en het schitterende vooruitzicht van eeuwig leven in Gods nabije nieuwe wereld schenken. Dit zijn de beloningen voor degenen die hun rechtschapenheid handhaven en Jehovah exclusieve toewijding schenken. Werkelijk, een verstandige loopbaan, een weg ten leven.
„Waarmede zal ik den HERE tegemoet treden en mij buigen voor God in den hoge? . . . Hij heeft u bekend gemaakt, o mens, wat goed is en wat de HERE van u vraagt: niet anders dan recht te doen en getrouwheid lief te hebben, en ootmoedig te wandelen met uw God.” — Micha 6:6, 8.