Help jongeren ’voorbeelden voor de getrouwen te worden’
„Laat niemand ooit neerzien op uw jeugd. Integendeel, word een voorbeeld voor de getrouwen in spreken, in gedrag, in liefde, in geloof, in eerbaarheid.” — 1 Tim. 4:12.
1-3. (a) Waarom zijn veel ouders trots op hun kinderen? (b) Geef voorbeelden van door jongeren getoonde rechtschapenheid met betrekking tot christelijke beginselen, met inbegrip van voorbeelden uit uw omgeving. (c) Hoe blijkt de Schrift in zulke gevallen waar te zijn?
ALS nooit tevoren in de geschiedenis zijn de ogen van de wereld op jonge mensen gericht. Zij staan in het middelpunt van de belangstelling. Veel ouders hebben een hoge dunk van hun kinderen. Als groep zijn vooral Jehovah’s Getuigen trots op de jongeren onder hen, en zeer terecht. In de meeste gevallen blijken hun kinderen in het oog springende voorbeelden te zijn van personen die het goede doen, en dit in een tijd waarin de morele rechtschapenheid hard achteruitgaat.
2 Neem bijvoorbeeld Richard, een jonge Getuige, die zei: „Mijn leraar wilde dat ik in de klas de evolutie ondersteunde. Ik zei hem dat ik een christen was en dat ik dit niet met mijn geweten in overeenstemming kon brengen.” Omdat hij standvastig was met betrekking tot zijn geloof in de schepping, kreeg hij een slecht cijfer. De jongen voelde zich echter innerlijk dankbaar dat hij standvastig was gebleven met betrekking tot wat hij als waar aanvaardde. Randy, nog een Getuige in de hoogste klas van de middelbare school, weigerde gedurende een Frans proefwerk te spieken. „Ik was de enige in de klas die een onvoldoende kreeg”, zei hij. Toen de leraar vroeg: „Waarom heb je niet in het boek gekeken?” dat op een gemakkelijke manier beschikbaar werd gesteld, zei hij eenvoudig: „Ik kon niet spieken.” Ook al keurden de leraar en de andere kinderen zulk een eerlijkheid af, toch was Randy van mening dat hij juist had gehandeld. Rechtschapenheid met betrekking tot beginselen betekende meer voor hem dan een goed cijfer. En dan is er Debbie, een Getuige in de tienerleeftijd, die in een ijssalon werkt. Haar chef verlangde van haar dat zij kortere rokken droeg en zei dat zij anders ontslagen zou worden. Debbie ging naar hem toe en legde uit dat zij als een christelijke getuige van Jehovah van mening was dat zij zich bescheiden moest kleden. Zij werd niet ontslagen, omdat zij ijverig was. Voor Debbie vormde dit echter een morele overwinning. Zij bleef trouw aan zichzelf en aan haar door God geschonken beginselen.
3 Vermenigvuldig deze gevallen van geloof, eerlijkheid, eerbaarheid en rechtschapenheid met betrekking tot beginselen en het geweten duizend maal en u kunt zien waarom ouders onder Jehovah’s Getuigen er reden voor hebben om trots te zijn op hun kinderen. De spreuk zegt over de ouders van zulke kinderen: „Uw vader en uw moeder zullen zich verheugen, en zij die u baarde, zal blij zijn.” — Spr. 23:25; 1 Petr. 2:12.
HET VOORBEELD VAN DE OUDERS
4. (a) Wat is erbij betrokken, wil men morele rechtschapenheid in kinderen opbouwen? (b) Welke voordelen werpt het voor kinderen af als hun ouders een voorbeeldig leven leiden?
4 Het is echter niet zo dat kinderen toevalligerwijs goed zijn in een immorele wereld — evenmin als men „druiven van doornen of vijgen van distelen” plukt (Matth. 7:16-18). Indien ouders willen dat hun kinderen ’voorbeelden voor de getrouwen worden in spreken, in gedrag, in liefde, in geloof, in eerbaarheid’, moeten zij zelf het voorbeeld geven dat hun kinderen kunnen navolgen (1 Tim. 4:12). Het is niet voldoende om alleen maar te willen dat de kinderen in moreel opzicht goed zijn. Hier worden krachtsinspanningen voor vereist. Kinderen worden niet met morele rechtschapenheid geboren. Goedheid en een juiste moraal worden door rechtstreeks onderricht en door waarneming geleerd. Een vader die overeenkomstig de morele wetten van de bijbel leeft en een echtgenote die een voorbeeld is op het gebied van morele rechtschapenheid, onderwijzen door middel van hun woord en hun voorbeeld (Deut. 6:4-9). Deze onderwijsmethode is van de hoogste autoriteit afkomstig, want Jehovah God bedient zich er zelf van. Jezus zei over zijn hemelse Vader: „De Zoon kan geen enkel ding uit zichzelf doen, maar alleen wat hij de Vader ziet doen. Want al wat Die doet, dat doet ook de Zoon evenzo. Want de Vader heeft genegenheid voor de Zoon en laat hem alle dingen zien die hijzelf doet” (Joh. 5:19, 20). Door hun eigen voorbeeldige leven „in spreken, in gedrag, in liefde, in geloof, in eerbaarheid”, kunnen liefhebbende ouders hun kinderen dus tonen hoe zij willen dat zij zich in het leven gedragen.
5, 6. (a) Wat kan er gebeuren als ouders niet beoefenen wat zij onderwijzen? Illustreer dit. (b) Waarom is het belangrijk op de juiste wijze autoriteit te doen gelden?
5 Niet zo lang geleden loog de tienjarige Lisa tegen haar moeder en het hoofd van de school over het terugbrengen van een boek naar de bibliotheek. Haar moeder vroeg zich af: „Waarom had Lisa gelogen?” En, wat misschien nog belangrijker was: „Hoe had zij geleerd zo gedetailleerd en zo koppig te liegen?” De moeder nam haar dochter in haar armen. „Lisa”, zei ze, „weet je niet dat je nooit mag liegen?” Lisa voelde zich in het nauw gedreven en kaatste terug: „U en papa vertellen leugens. Heel vaak zelfs. Waarom zou ik het dan niet doen?” Lisa’s moeder had gemakkelijk kunnen zeggen: „Weet je wel tegen wie je spreekt? Ik ben je moeder!” Dat zou Lisa de mond gesnoerd hebben, maar zou er iets door opgelost zijn? Lisa wilde niet oneerbiedig zijn door wat zij zei. Lisa’s moeder besprak de situatie rustig met haar dochter, gaf gebreken die Lisa haar onder de aandacht bracht toe en corrigeerde ze en won aldus Lisa’s vertrouwen.
6 Bij geschillen tussen ouders en kinderen gaat het vaak om het gebruik van de ouderlijke autoriteit. Het is waar dat ouders het door God geschonken recht bezitten om autoriteit te oefenen, maar de apostel Paulus waarschuwt hen, hier geen misbruik van te maken door te zeggen: „En gij, vaders, irriteert uw kinderen niet, maar blijft hen in het strenge onderricht en de gezaghebbende raad van Jehovah grootbrengen” (Ef. 6:4). Autoriteit kan personen die de wet overtreden afschrikken en zelfs straffen, maar wat autoriteit op zich niet doet en ook niet kan doen, is, jonge mensen te leren hoe goed te wìllen zijn.
7. Hoe kunnen ouders hun kinderen tot rechtvaardigheid en het goede aanzetten?
7 Het is bovendien noodzakelijk dat ouders het hart van hun kinderen bereiken en hen erbij helpen hun geest te hervormen in plaats dat zij alleen maar hun gedrag veranderen (Rom. 12:1, 2). De wil om goed te doen moet uit het hart van het kind komen, wil er een doeltreffende en zinvolle verandering ten goede tot stand gebracht worden. Kinderen moeten zich innerlijk bewust worden van een belangrijker noodzaak om moreel goed te zijn. Dit is mogelijk wanneer zij ouders imiteren die naar Jehovah God als hun Voorbeeld van goedheid opzien (1 Petr. 1:15, 16). Op deze wijze ontwikkelen kinderen ook het verlangen Jehovah te behagen. Door het voorbeeld dat ouders op het gebied van moraliteit geven, gaan kinderen geloven dat God ziet wat zij doen en dat hij zich om hen bekommert (1 Petr. 3:12; 5:7). Gesterkt door zowel bijbels onderwijs als het voortreffelijke voorbeeld van volwassenen, worden de geest en het hart van jonge mensen aldus aangezet tot „rechtvaardigheid en recht en oprechtheid . . ., de gehele baan van wat goed is”. — Spr. 2:9.
AAN MATERIALISME HET HOOFD BIEDEN
8. Waarom vormt materialisme een bedreiging voor de jeugd, en hoe waarschuwt de Schrift ervoor?
8 Jongeren die in een christelijk huisgezin opgroeien, moeten weten dat materialisme een van de grootste bedreigingen van hun geestelijke gezindheid vormt. Waarom? Omdat het bezit van veel fijne dingen, zoals een huis, een auto, een boot, een televisietoestel, enzovoort, gelijkgesteld wordt met succes, en jongeren verlangen er wanhopig naar succesvol te zijn. Hoewel het hebben van bezittingen op zichzelf helemaal niet verkeerd is, waarschuwt de bijbel voor „de liefde voor geld” en het ’besluit rijk te worden’ (1 Tim. 6:9, 10, 17; Luk. 12:15-21). Er wordt in aangetoond dat rijkdom misleidend is, omdat deze noch van de dood kan bevrijden noch gezondheid en leven kan geven. Rijkdom kan iemand van het geloof afbrengen en iemand Jehovah zelfs doen vergeten (Deut. 8:10-14; Spr. 11:4). De bijbel geeft derhalve de verstandige raad: „Laat uw levenswijze vrij zijn van de liefde voor geld, en weest tevreden met de tegenwoordige dingen. Want hij [God] heeft gezegd: ’Ik zal u geenszins in de steek laten noch u ooit verlaten’” (Hebr. 13:5; 1 Tim. 6:8). Jongeren moeten deze belofte van God, dat hij hen niet zal verlaten, gaan waarderen en moeten er vertrouwen in stellen. Dan zullen zij weten dat ’de zegen van Jehovah rijk maakt en dat hij er geen smart bijvoegt’. — Spr. 10:22.
9. (a) Hoe kunnen ouders jongeren helpen voor het materialisme op hun hoede te zijn? (b) Welke voortreffelijke schriftuurlijke voorbeelden en vermaningen worden er in dit verband aangehaald?
9 Hoe kunnen christelijke jongeren voor de listige strikken van het materialisme behoed worden? In de eerste plaats kunnen ouders veel hulp bieden door erop toe te zien dat hun eigen leven vrij is van de „liefde voor geld”, dat zij een tevredenheid weerspiegelen met betrekking tot de dingen die zij hebben en dat zij thuis een krachtige geestelijke stemming de boventoon laten voeren. Ouders kunnen ook de aandacht vestigen op het schriftuurlijke voorbeeld van Jezus en zijn apostelen. Jezus zei: „De Zoon des mensen heeft geen plaats om het hoofd neer te leggen” (Matth. 8:20; Fil. 2:7, 8). Petrus verklaarde: „Zie! Wij hebben alles verlaten en zijn u gevolgd” (Matth. 19:27). Paulus schreef: „Ik [heb] het verlies van alle dingen aanvaard en ik beschouw ze als een hoop vuil, opdat ik Christus moge winnen” (Fil. 3:8). Niet dat christelijke jongeren worden gedwongen een sober leven te leiden. Beslist niet! Jezus beloofde hun dat als zij Gods dienst de eerste plaats in hun leven toekenden, God, op zijn beurt, de noodzakelijke materiële dingen zou schenken. Om het materialisme te bestrijden, is het echter van het grootste belang zich onnodige luxe te ontzeggen (Matth. 16:24). De nadruk moet op geestelijke dingen gelegd worden (Matth. 5:3; Gal. 5:16). De apostel Paulus gaf de raad: „Streef . . . naar rechtvaardigheid, godvruchtige toewijding, geloof, liefde, volharding, zachtaardigheid. Strijd de voortreffelijke strijd van het geloof, grijp het eeuwige leven stevig vast” (1 Tim. 6:11, 12). Dan zal het materialisme niet langer een belangrijk probleem blijken te zijn.
ACTIVITEIT OVERWINT VERVELING
10. Wat zou aanleiding kunnen geven tot verveling, maar hoe kan dit bestreden worden?
10 Jonge mensen klagen er soms over dat zij zich vervelen. Verveling slaat gewoonlijk toe wanneer de geest en de handen geen dingen te doen hebben die de moeite waard zijn. In het verleden maakte het landelijke leven het noodzakelijk dat iedereen werkte. Zelfs kleine handen werden gebruikt om de kippen te voeren, de koeien te melken en het gewas te oogsten. Kinderen waren noodzakelijk, en zij wisten dit. Jongeren willen nog steeds het gevoel hebben dat zij nodig zijn, dat zij erbij horen. In hun hart willen zij meestal daders en gevers zijn en niet slechts waarnemers en ontvangers. Dit verlangen is heel goed, want Jezus zei: „Het is gelukkiger te geven dan te ontvangen” (Hand. 20:35). Paulus schreef: „God heeft een blijmoedige gever lief” (2 Kor. 9:7). Jonge mensen die zich thans vervelen, moeten zich in veel gevallen vollediger geven. Maar hoe? Welnu, christelijke jongeren zouden boodschappen kunnen doen voor de ouderen in de gemeente; zij kunnen de zieken bezoeken of de gebrekkigen helpen met huishoudelijke karweitjes. En wat een vreugde kan het schenken iets aan personen voor te lezen die slecht van gezicht zijn!
11. Wat kunnen kinderen en ouders doen om verveling van de zijde van de jeugd te voorkomen?
11 Soms kunnen lichamelijke activiteiten ertoe bijdragen de geest van verveling te bevrijden. Jonge meisjes kunnen eens proberen zelf een jurk te maken of te koken of te bakken. Jonge jongens kunnen leren hoe zij thuis onderhoudswerkzaamheden kunnen verrichten; ook kunnen zij leren timmeren of eenvoudige monteurswerkzaamheden te verrichten. Door een nieuwe taal te leren, zelfs alleen al de „vinger”-taal, kan verveling eveneens worden verdreven. Ouders kunnen hulp bieden door kinderen te leren hoe zij huishoudelijke karweitjes kunnen opknappen: hoe hun bed op te maken, hun kleren netjes op te vouwen, te stoffen, te zwabberen en te boenen en, wat af en toe ook nodig zal zijn, hoe knopen aan te zetten aan vaders overhemden. Kinderen die blijmoedige gevers en daders worden, zullen bemerken dat zij het te druk hebben om zich te vervelen. Wat zullen zij andere getrouwe personen bovendien een schitterend voorbeeld geven! — 1 Kor. 15:58; 13:5; Pred. 5:18-20.
AFSPRAAKJES MAKEN KAN SCHADELIJK ZIJN
12. (a) Waaruit blijkt dat de wereldse zienswijze met betrekking tot het maken van afspraakjes ongezond is? (b) Welke gevaren kunnen er aan een onverstandige verhouding tussen een jongen en een meisje kleven?
12 Als er in het gezin opgroeiende kinderen zijn, zal vroeg of laat het probleem van het maken van afspraakjes aan de orde komen. Hoe kunnen ouders hulp bieden? Degenen die niet door bijbelse beginselen worden geleid, kunnen gemakkelijk verkeerde raad geven. Kathy, die haar ouders ’goede protestanten’ noemt, zegt: „Ik begon in de derde klas van de middelbare school, toen ik veertien was, afspraakjes te maken.” Zij geeft toe dat haar vader het niet prettig vond, maar haar moeder ruimde de bezwaren gauw uit de weg door de vader de verzekering te geven dat Kathy „oud genoeg” was. Waarvoor oud genoeg? Zoals Kathy zelf toegeeft, was zij zelfs op de leeftijd van zeventien jaar nog niet gereed voor het huwelijk, laat staan toen zij veertien was. En de meeste meisjes van haar leeftijd zijn in fysiek, emotioneel en mentaal opzicht niet gereed om de problemen en verantwoordelijkheden te aanvaarden waaraan zij in een huwelijk het hoofd moeten bieden. Waarom dan afspraakjes maken? Meisjes zoals Kathy beschouwen het maken van afspraakjes als iets plezierigs of als ontspanning. Zij zeggen: ’Hartstochtelijk vrijen is iets natuurlijks zolang je maar niet te ver gaat.’ Maar Kathy geeft toe dat verscheidene meisjes van haar leeftijd wel degelijk „in moeilijkheden geraakten”, hetgeen betekent dat zij inderdaad te ver gingen, zwanger werden en een abortus lieten uitvoeren of een baby kregen. In tegenstelling hiermee behoren christelijke ouders hun kinderen te onderwijzen en ervan te overtuigen dat een zienswijze zoals die van Kathy verkeerd is en dat God losbandig gedrag veroordeelt. Een jeugdige christen die zich niet eerbaar gedraagt, zou uit de gemeenschap gesloten kunnen worden. — Gal. 5:19, 21; 1 Petr. 4:3.
13. (a) Hoe wil Jehovah dat jongeren leven en zich gedragen? (b) Waarom is het maken van afspraakjes een ernstige kwestie?
13 Jehovah is een gelukkige God, en hij wil dat ook jongeren een gelukkig leven hebben — niet op een ontaard, verdorven niveau, maar op een hoog moreel peil (1 Tim. 1:11). Daarom zegt hij: „Verheug u, jongeman, in uw jeugd, . . . en wandel in de wegen van uw hart en naar de dingen die uw ogen zien. Maar weet dat de ware God u wegens dit alles in het gericht zal brengen. Verwijder daarom kommer uit uw hart, en weer rampspoed van uw vlees” (Pred. 11:9, 10). God wil dat jongeren op een verantwoordelijke manier gelukkig zijn. Zij zijn namelijk aan Hem rekenschap verschuldigd van hun daden. Daarom is het maken van afspraakjes of „verkering hebben” zo’n ernstige zaak. Afspraakjes kunnen er terecht toe dienen paartjes bij elkaar te brengen, niet om hartstochtelijk te vrijen of met seks te spelen, maar om elkaar vóór het huwelijk beter te leren kennen op een maatschappelijk niveau. Buiten het huwelijk kan seksuele stimulering tot een kwelling voor de geest, tot emotionele verwarring en zelfs tot rampspoeden, zoals abortussen en zelfmoorden lijden. Zelfs officieel verloofde paren hebben niet het recht met seks te spelen. Wanneer ongehuwde personen seksuele handelingen verrichten — een exclusief recht van gehuwde personen — zullen zij zich Gods misnoegen op de hals halen en er onvermijdelijk voor moeten lijden. — 1 Kor. 6:9, 10.
14. (a) Hoe kunnen ouders bij hun kinderen een gezonde houding ten opzichte van het maken van afspraakjes en het huwelijk aankweken? (b) Wat kunnen kinderen doen om de jaren waarin zij opgroeien, nuttig te besteden?
14 Ouders kunnen kinderen helpen Gods wetten te waarderen door vrij en openlijk met hun kinderen over het maken van afspraakjes en het huwelijk te spreken. Op deze wijze kunnen kinderen een gezonde kennis verkrijgen en zullen zij zich bewust zijn van de zorg en liefde die God en hun ouders voor hen hebben (Spr. 15:3; 1 Petr. 3:12). Kinderen kunnen eraan herinnerd worden dat hun jeugdjaren hun een schitterende gelegenheid geven om tot echte mannen en vrouwen op te groeien; als zij dan later de verantwoordelijkheden van het huwelijk op zich willen nemen, zullen zij hier goed voor zijn toegerust. Zij kunnen ook tot geestelijke rijpheid opgroeien door ’voorbeelden te worden’ in de wijze waarop zij de activiteiten van de christelijke gemeente ondersteunen.
GETROUWE VRIENDEN VINDEN
15. Wat is er voor vriendschap nodig, en hoe kunnen wij ware vrienden verkrijgen?
15 Wanneer wij in de jeugd getrouwe vrienden hebben, zal dit ons helpen vele moeilijkheden te overwinnen. Ware vrienden zijn echter niet gemakkelijk te vinden. Vriendschap is op zichzelf genomen een „tweebaans weg” — waarbij het nodig is dat beide personen vriendelijk zijn — zij moeten naar elkaar toegroeien. Voor vriendschap is loyaliteit nodig, bezorgdheid voor elkaar en een belangstelling voor elkaars welzijn. Vriendschap is gebaseerd op liefde betonen in plaats van liefde ontvangen. „Een ware metgezel heeft te allen tijde lief”, schreef de wijze man (Spr. 17:17). Als wij werkelijke vrienden willen hebben, moeten wij anderen laten weten wat wij denken. Wij moeten anderen een plaatsje in ons leven gunnen en hen in de gelegenheid stellen ons te zien zoals wij werkelijk zijn, waarbij wij datgene wat wij hebben geleerd, openlijk met hen delen. — Joh. 15:15.
16. Waarom is het verstandig selectief te zijn bij het kiezen van vrienden?
16 Het is echter verstandig om bij het kiezen van vrienden selectief te zijn. Waarom? Omdat als wij lang genoeg met anderen omgaan, wij de neiging hebben net als zij te worden. Als wij niet oppassen, kunnen wij bemerken dat onze nuttige gewoonten bedorven worden (1 Kor. 15:33). Het is erg nuttig om vrienden met voortreffelijke christelijke eigenschappen te kiezen (Gal. 5:22, 23). Jonge mensen dienen personen als vrienden uit te kiezen die in elk opzicht een gezonde invloed uitoefenen.
WAAROM NAAR SCHOOL GAAN?
17. (a) Hoe kunnen ouders kinderen helpen die in een moeilijke situatie verkeren als gevolg van de moraal die op school heerst? (b) Hoe kunnen kinderen zich tegen beginselloze personen beschermen?
17 Veel christelijke jongeren verkeren in een moeilijke situatie als gevolg van de lage moraal op school. Wat kunnen ouders doen om hen tegen deze slechte invloed te beschermen? Ouders kunnen hun kinderen inprenten dat zij, als getuigen van Jehovah, het voorrecht en de verplichting hebben om voor hun standpunt uit te komen en een voorbeeld te zijn op het gebied van waarheid en rechtvaardigheid. Kinderen ervaren evenals volwassenen de kracht van Jezus’ gebed ten behoeve van hen dat God ’over hen waakt’ (Joh. 17:15). Hoewel contact met personen die geen gezonde omgang vormen, niet geheel vermeden kan worden, kunnen zulke contacten gewoonlijk toch beperkt worden tot die gelegenheden die met schoolwerk te maken hebben. En als jongeren aandacht schenken aan hun studie en er moeite voor doen om er succesvol in te zijn, kan die handelwijze hun omgang met beginselloze personen automatisch beperken. Het is ook goed wanneer jongeren die Jehovah’s Getuigen zijn, anderen zo snel mogelijk laten weten dat zij ware christenen zijn en dat zij zich hebben voorgenomen zich ijverig op het onderwijs op school toe te leggen. Een goed voorbeeld „in spreken, in gedrag, in liefde, in geloof, in eerbaarheid” zal niet onopgemerkt blijven.
18. (a) Wat houdt schoolonderwijs in, en waarom is het belangrijk voor het leven? (b) Welke raad wordt gegeven aan kinderen die thans op school zijn?
18 Ondanks de vele moeilijkheden is schoolonderwijs belangrijk in het leven. De belangrijkste functie ervan is de geest van kinderen erin te oefenen na te denken, creatief te zijn en dingen na te vorsen. Schoolonderwijs is als volgt gedefinieerd: „Het proces door middel waarvan personen opgroeien en in staat gesteld worden een zinvol leven te leiden.” Schoolonderwijs kan de geest oefenen, de persoonlijkheid actief ontwikkelen en een praktische voorbereiding op het leven geven. De school dient jongeren erop voor te bereiden de verantwoordelijkheid van volwassenen op zich te nemen. Wat je op school doet, kan dus veel invloed uitoefenen op wat voor persoon je als volwassene zult zijn. Leg je daarom op het onderwijs toe (Gal. 6:7). Gedurende je schooljaren zul je bekwaamheden en vaardigheden kunnen leren die je in je leven als volwassene, en ook later, in Gods nieuwe samenstel van dingen, goed van pas zullen komen (Jes. 65:22). Zorg ervoor dat je goed leert lezen en schrijven. Het is nuttig om aandacht te schenken aan een juiste spelling en de fundamentele grammaticaregels, en belangstelling te hebben voor historische gebeurtenissen en datums. Leer je verstand te gebruiken, want hoe meer je het gebruikt, des te beter zal het je nu en voor altijd van dienst zijn. — Spr. 2:10-13; 3:21-23.
19. (a) Hoe kunnen ouders op liefdevolle wijze voor hun kinderen zorgen? (b) Waarom strekken beginselvaste en rechtschapen kinderen hun ouders tot eer?
19 Kinderen die een moreel rechtschapen leven leiden, zijn inderdaad een beloning voor de ouders die hen hebben grootgebracht. Zij vormen ook een voortreffelijk voorbeeld voor andere getrouwen. Toon liefde voor hen door elke dag enige tijd met hen door te brengen om dingen te onderzoeken en te leren, nieuwe gedachten te stimuleren, naar plaatjes te kijken of gewoon over de bijbel en andere opbouwende dingen te spreken. Deze rechtstreekse belangstelling van de zijde van ouders kan een zeer belangrijke invloed op het leven van het kind uitoefenen. Uw uitingen van liefde en dankbaarheid kunnen belangrijker voor hen zijn dan lof van wie maar ook. Zij zullen u tot eer strekken. En voor een groot deel zullen zij uw liefde, uw geloof, uw gedrag en uw eerbaarheid weerspiegelen wanneer zij ’voorbeelden voor de getrouwen’ worden. — 1 Petr. 1:22.
[Illustraties op blz. 712]
Christelijke jongeren kunnen veel voortreffelijke en noodzakelijke activiteiten verrichten: zij kunnen huishoudelijke karweitjes opknappen en boodschappen doen voor de bejaarden in de gemeente en voorlezen aan degenen die slecht van gezicht zijn. — 1 Kor. 13:4, 5
[Illustratie op blz. 713]
Door actief deel te nemen aan gemeentelijke activiteiten en door het goede nieuws met anderen te delen — zonder slechts een symbolische dienst te verrichten — worden jongeren ’voorbeelden voor de getrouwen’