Als iemand voor echtscheiding kiest

„Als je huwelijkspartner overlijdt, begrijpen mensen je, ook al ben je niet zo’n heel goede huwelijkspartner geweest. Maar als je man je verlaat — nu, dan denken sommigen dat je niet genoeg je best hebt gedaan. Alsjeblieft, alsjeblieft, HELP!” — Een Ontwaakt!-lezeres in Zuid-Afrika.

ONTROUW en echtscheiding kunnen heel traumatisch zijn. Velen mogen dan redenen hebben gevonden om zich met hun partner te verzoenen en hun huwelijk intact te houden, anderen hebben geldige redenen om voor de door God gegeven mogelijkheid te kiezen zich van een overspelige partner te laten scheiden (Mattheüs 5:32; 19:9). Zo kunnen de veiligheid, de geestelijke gezindheid en het algehele welzijn van een trouwe vrouw en haar kinderen gevaar lopen. Ook kan zij zich zorgen maken over een besmetting met een seksueel overdraagbare aandoening. Of misschien heeft zij het haar echtgenoot vergeven dat hij overspel heeft gepleegd, maar is er weinig grond om te hopen dat het echte vertrouwen terug kan komen en zij met hem kan blijven leven als haar man.

„Het was de moeilijkste beslissing van mijn leven”, gaf een vertwijfelde vrouw toe. Een moeilijke beslissing, dat zeker — niet alleen omdat de ontrouw zo pijnlijk is maar ook omdat een echtscheiding verstrekkende gevolgen heeft voor haar hele leven. Of een vrouw al dan niet gaat scheiden van haar ontrouwe partner is dan ook een persoonlijke beslissing. Het bijbelse recht van de onschuldige partner om die beslissing te nemen, moet door anderen gerespecteerd worden.

Tragisch genoeg gaan velen overhaast tot echtscheiding over zonder de kosten goed te berekenen. (Vergelijk Lukas 14:28.) Wat zijn enkele factoren die meespelen bij de keuze voor een echtscheiding?

Als er kinderen zijn

„De behoeften van kinderen worden vaak vergeten of genegeerd door ouders die te veel door hun eigen problemen in beslag worden genomen”, zegt het boek Couples in Crisis. Houd dus bij het overwegen van een echtscheiding de geestelijke belangen en het welzijn van uw kinderen in gedachte. Veel onderzoekers merken op dat hoe vreedzamer een echtscheiding kan verlopen, des te minder de kinderen er waarschijnlijk onder lijden. Zelfs onder moeilijke omstandigheden zal zachtaardigheid iemand helpen ’niet te strijden, maar vriendelijk te zijn jegens allen, zich onder het kwade in bedwang houdend’. — 2 Timotheüs 2:24, 25.a

Als iemand voor echtscheiding kiest, moet in gedachte worden gehouden dat de man en de vrouw — niet de kinderen — gaan scheiden. De kinderen hebben nog steeds hun beide ouders nodig. Er kunnen zich uiteraard extreme omstandigheden voordoen, wanneer het kind gevaar loopt misbruikt te worden bijvoorbeeld. Maar godsdienstige of persoonlijke meningsverschillen mogen niet gebruikt worden om kinderen het voordeel van het hebben van twee ouders te ontzeggen.

Ook moet rekening worden gehouden met de broze emoties van jonge kinderen en hun behoefte aan volop geruststelling, liefde en genegenheid. „Deze continuïteit van liefde”, aldus een boek, „zal hun zowel een achtergrond als een basis verschaffen om de nieuwe situatie aan te kunnen.” Aandacht voor hun dagelijkse geestelijke behoeften kan hen eveneens helpen stabiel te blijven. — Deuteronomium 6:6, 7; Mattheüs 4:4.

Financiën en juridische procedures

Echtscheiding berooft beide echtgenoten onvermijdelijk van een deel van hun inkomen en eigendommen, van enig comfort en misschien zelfs van een woning die hun dierbaar is. Daar men nogal eens meer onkosten krijgt terwijl het inkomen kleiner wordt, is het verstandig een reëel budget op te stellen in harmonie met de financiële prioriteiten. De drang om verliezen en gekwetste gevoelens te compenseren door meer uit te geven of schulden te maken, moet vermeden worden.

Wordt besloten tot echtscheiding over te gaan, dan is het ook nodig met de partner af te spreken wat er met gezamenlijke rekeningen gaat gebeuren. Om misbruik van het geld op bijvoorbeeld een gezamenlijke bankrekening te voorkomen, kan het verstandig zijn de bankdirecteur te vragen verplicht te stellen dat beide partners tekenen voor geldopnames totdat beiden een eigen rekening hebben.

Het is ook verstandig inkomsten en onkosten nauwkeurig bij te houden, als voorbereiding op de onderhandelingen over een alimentatie. In veel landen is het bovendien wettelijk verplicht dat mensen de belastingdienst informeren over hun gewijzigde omstandigheden.

Daarnaast hebben de meeste mensen baat bij het raadplegen van een advocaat — iemand die specifieke ervaring heeft met echtscheidingskwesties. In sommige landen is het toegestaan dat bemiddelaars echtparen helpen om samen tot wederzijds acceptabele en vreedzame afspraken te komen, die dan door een rechtbank worden bekrachtigd. Vooral waar er kinderen bij betrokken zijn, geven veel ouders er de voorkeur aan van de diensten van een deskundige gebruik te maken die niet op conflicten aanstuurt. In plaats van ten koste van alles te willen winnen, moeten ouders eropuit zijn onenigheid en leed tot een minimum te beperken. Bepaalde materiële voordelen wegen eenvoudig niet op tegen wat het emotioneel en financieel zou kosten om ze te bemachtigen.

Veranderde relaties

„Wij mogen niet onderschatten hoe opgelaten en onzeker veel mensen zich voelen tegenover hun gescheiden vrienden”, vertelt een onderzoekster. Zelfs als de trouwe echtgenote in haar volste wettelijke, morele en schriftuurlijke recht staat, kunnen er heel goed mensen zijn die haar als de oorzaak van het uiteenvallen van het huwelijk zien. Hun reactie kan variëren van een koele groet tot duidelijk uit de weg gaan. Erger nog, voorheen goede vrienden kunnen zich vijandig opstellen.

Velen beseffen gewoon niet hoeveel steun iemand nodig heeft wanneer hij of zij in echtscheiding ligt; vaak wordt gedacht dat een korte brief of een kaartje voldoende is. Maar meestal zijn er wel vrienden die „de situatie goed aanvoelen”, wordt in het boek Divorce and Separation opgemerkt, „en die ook zullen aanwippen om te zien of je ergens heen vergezeld wilt worden, iets gedaan wilt hebben of gewoon graag even met iemand zou praten”. In zo’n periode in het leven heeft iemand beslist behoefte aan, zoals de bijbel het noemt, „een vriend die aanhankelijker is dan een broeder”. — Spreuken 18:24.

Werken aan herstel

Zestien jaar na haar echtscheiding bekent een moeder: „Er zijn nog steeds momenten dat ik me ongelooflijk eenzaam voel — zelfs wanneer ik in het gezelschap van anderen ben.” Hoe gaat zij daarmee om? „Ik heb een soort verdedigingsmechanisme opgebouwd”, vertelt zij, „door druk bezig te zijn op mijn werk, met de zorg voor mijn zoon en met het bijhouden van mijn huis. Ook ben ik vergaderingen van Jehovah’s Getuigen gaan bijwonen, mijn geloof met mijn medemensen gaan delen en dingen voor anderen gaan doen. Dat heeft heel goed geholpen.”

Bepaalde datums en tijden van het jaar kunnen pijnlijke herinneringen en emoties oproepen: de dag waarop de ontrouw aan het licht kwam, de dag dat hij het huis uitging, de datum van de rechtszaak. Plezierige gebeurtenissen die het echtpaar deelde — zoals vakanties en trouwdagen — kunnen moeilijk te verwerken emotionele ervaringen zijn. „Op die dagen regel ik het bewust zo dat ik tijd bij mijn familie doorbreng of bij goede vrienden die mijn situatie kennen”, zegt Pat. „Wij doen dingen die een tegenwicht vormen voor gedachten aan het verleden en nieuwe herinneringen scheppen. Maar mijn grootste hulp is mijn relatie met Jehovah — de wetenschap dat hij begrijpt hoe ik me voel.”

Wanhoop niet

Onschuldige partners die bijbelse beginselen toepassen en verkiezen gebruik te maken van het door God gegeven recht om van een overspelige huwelijkspartner te scheiden, behoeven zich niet schuldig te voelen of bang te zijn dat Jehovah hen heeft verlaten. Het is de trouweloze handelwijze van de overspelige partner — die tot „wenen en zuchten” heeft geleid — die door God wordt gehaat (Maleachi 2:13-16). Zelfs Jehovah, de God van ’teder mededogen’, weet hoe het voelt om door een beminde afgewezen te worden (Lukas 1:78; Jeremia 3:1; 31:31, 32). Wees er dan ook van verzekerd dat ’Jehovah gerechtigheid liefheeft en dat hij zijn loyalen niet zal verlaten’. — Psalm 37:28.

Natuurlijk zou het veel beter zijn als echtelijke ontrouw en de tragische gevolgen ervan eerst en vooral te vermijden waren. Het geheim van gezinsgeluk,b een praktische gids voor het gezin, helpt veel mensen overal ter wereld om een gelukkig huwelijk op te bouwen en echtelijke ontrouw te voorkomen. Het bevat hoofdstukken over het opbouwen van een gelukkig huwelijk, kinderopvoeding en het oplossen van huwelijksproblemen. Jehovah’s Getuigen in uw omgeving of de uitgevers van dit tijdschrift zullen u graag meer informatie over dit onderwerp verstrekken.

[Voetnoten]

[Kader op blz. 10]

KINDEREN VERDIENEN GEEN ECHTSCHEIDING

In 1988 zei wijlen Diana, prinses van Wales, dat alleen al in Groot-Brittannië elke dag tegen de 420 kinderen de echtscheiding van hun ouders doormaken. Een derde van die kinderen is nog geen vijf jaar. Tragisch is dat wel veertig procent van de kinderen na de echtscheiding het contact met een van hun ouders verliest.

In tegenstelling tot wat veel mensen denken, ’verwelkomen slechts heel weinig kinderen van scheidende ouders de scheiding’, merkt een gerespecteerd schrijfster over welzijn en geneeskunde op. „Veruit de meeste kinderen zouden hun ouders liever samen zien, zelfs bij problemen in het gezin.” Ook als een echtpaar ten tijde van de ontrouw vaak ruzie had, dienen zij niet haastig te concluderen dat beëindiging van het huwelijk beter zou zijn voor de kinderen. Door veranderingen aan te brengen in hun instelling en gedrag zal het misschien mogelijk zijn dat zij bij elkaar blijven, tot welzijn van het hele gezin.

„Echtgenoten die hun vrouw ontrouw zijn,” verklaart de schrijfster Pamela Winfield, „moeten denken aan de pijn in de ogen van hun kinderen bij het uiteenvallen van het gezin als gevolg van hun dwaasheid.”

[Kader op blz. 11]

HAAT GOD ELKE ECHTSCHEIDING?

„Wat mij erg dwarsgezeten heeft,” bekent Pat, „was de gedachte dat ’Jehovah echtscheiding haat’. In mijn achterhoofd dacht ik altijd: ’Doe ik wel wat Jehovah behaagt?’”

Laten wij eens naar de context van Maleachi 2:16 kijken om die vraag te beantwoorden. In Maleachi’s tijd lieten veel Israëlitische mannen zich van hun vrouw scheiden, mogelijk om met jongere, heidense vrouwen te trouwen. God keurde dat bedrieglijke, trouweloze gedrag af (Maleachi 2:13-16). Wat God haat, is dus het lichtzinnig verstoten van de ene huwelijkspartner om een andere te nemen. Iemand die bedrieglijk overspel pleegt en zich dan van zijn partner laat scheiden of haar onder druk zet zodat zij zich van hem laat scheiden, heeft een verraderlijke, verachtelijke zonde begaan.

Deze verzen veroordelen echter niet elke echtscheiding. Een bevestiging daarvoor zijn Jezus’ woorden: ’Al wie zich van zijn vrouw laat scheiden, behalve op grond van hoererij, en een ander trouwt, pleegt overspel’ (Mattheüs 19:9). Hier erkende Jezus dat hoererij een aanvaardbare grond is voor een schriftuurlijke echtscheiding — de enige aanvaardbare grond in feite die hertrouwen toelaat. Een onschuldige partner zou kunnen besluiten de zondige huwelijkspartner te vergeven. Maar iemand die er de voorkeur aan geeft Jezus’ uitspraak te gebruiken als basis voor een echtscheiding van de overspelige partner, doet niet iets wat Jehovah haat. Het bedrieglijke gedrag van de ontrouwe partner, dát haat God.

[Illustraties op blz. 10]

Onschuldige partners en hun kinderen zijn gebaat bij liefdevolle steun