ଏତେ ଦୁଃଖକଷ୍ଟ କାହିଁକି ଅଛି ଏବଂ ଆମର କାହିଁକି ମୃତ୍ୟୁ ହୁଏ ?
ଆମେ ସମସ୍ତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପିଲାମାନେ ଅଟୁ ତେଣୁ ସେ ଚାହାନ୍ତି ନାହିଁ ଯେ ଆମେ ଦୁଃଖକଷ୍ଟ ସହୁ । ତାହେଲେ ଆଜି ଏତେ ଦୁଃଖକଷ୍ଟ କାହିଁକି ଅଛି ?
ଦୁନିଆର ପ୍ରଥମ ପୁରୁଷ ଓ ସ୍ତ୍ରୀ ଯୋଗୁଁ
“ଜଣେ ଲୋକ ଦ୍ୱାରା ପାପ ଓ ପାପ ଦ୍ୱାରା ମୃତ୍ୟୁ ଜଗତରେ ପ୍ରବେଶ କଲା, ଆଉ ସେହିପ୍ରକାରେ ମୃତ୍ୟୁ ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରତି ଘଟିଲା ।”—ରୋମୀୟ ୫:୧୨.
ଯେତେବେଳେ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରଥମ ପୁରୁଷ ଓ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ସୃଷ୍ଟି କଲେ, ସେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କଠାରେ କୌଣସି ତ୍ରୁଟି ନ ଥିଲା ଅର୍ଥାତ୍ ଶାରୀରିକ ଓ ମାନସିକ ଭାବେ କିଛି ସମସ୍ୟା ନ ଥିଲା । ସେମାନେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କ ନାମ ଥିଲା ଆଦମ ଓ ହବା । ସେମାନଙ୍କ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଭଲ ରହନ୍ତା ଏବଂ ସେମାନେ କେବେ ରୋଗରେ ପଡ଼ନ୍ତେ ନାହିଁ । ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ରହିବା ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ସୁନ୍ଦର ବଗିଚା ଦେଲେ, ଯାହାର ନାମ ଏଦନ ବଗିଚା ଥିଲା । ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ କହିଲେ ଯେ ସେମାନେ ସବୁ ଗଛର ଫଳ ଖାଇପାରିବେ । କେବଳ ଗୋଟିଏ ଗଛର ଫଳ ଖାଇବା ପାଇଁ ମନା କରିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କଥା ମାନିଲେ ନାହିଁ । ସେମାନେ ସେହି ଫଳ ଖାଇଦେଲେ ଏବଂ ପାପ କଲେ । (ଆଦି ପୁସ୍ତକ ୨:୧୫-୧୭; ୩:୧-୧୯) ତେଣୁ ଈଶ୍ୱର ସେମାନଙ୍କୁ ବଗିଚାରୁ ବାହାର କରିଦେଲେ । ତାʼପରେ ସେମାନଙ୍କୁ ଅନେକ ସମସ୍ୟାଗୁଡ଼ିକର ସାମନା କରିବାକୁ ପଡ଼ିଲା । ଆଗକୁ ଯାଇ ସେମାନଙ୍କ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଅନେକ ସମସ୍ୟାର ସାମନା କରିବାକୁ ପଡ଼ିଲା । ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ବୃଦ୍ଧବୃଦ୍ଧା ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ହେଲା । (ଆଦି ପୁସ୍ତକ ୩:୨୩; ୫:୫) ଆମେ ସମସ୍ତେ ଆଦମ ଓ ହବାର ପିଲାମାନେ ଅଟୁ, ତେଣୁ ଆମେ ରୋଗରେ ପଡ଼ୁ, ବୃଦ୍ଧବୃଦ୍ଧା ହେଉ ଏବଂ ଆମର ମୃତ୍ୟୁ ହୋଇଯାଏ ।
ଦୁଷ୍ଟ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତମାନଙ୍କ ଯୋଗୁଁ
‘ସମସ୍ତ ଜଗତ ପାପାତ୍ମାର [ଶୟତାନର] ଅଧୀନରେ ଅଛି ।’—୧ ଯୋହନ ୫:୧୯.
ହଜାର ହଜାର ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଜଣେ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ତାଙ୍କ କଥା ମାନିଲା ନାହିଁ ଏବଂ ତାଙ୍କ ଶତ୍ରୁ ହୋଇଗଲା । ଏହି ଦୁଷ୍ଟଦୂତକୁ ଶାସ୍ତ୍ରରେ “ଶୟତାନ” ବୋଲି କୁହାଯାଇଛି । (ଯୋହନ ୮:୪୪; ପ୍ରକାଶିତ ବାକ୍ୟ ୧୨:୯) ଆଗକୁ ଯାଇ ଆହୁରି ଅନ୍ୟ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତମାନେ ଶୟତାନ ସହ ମିଶିଗଲେ ଏବଂ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଗଲେ । ଏହି ଦୁଷ୍ଟଦୂତମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ କଥା ନ ମାନିବା ପାଇଁ ଭ୍ରାନ୍ତ କରନ୍ତି । ସେମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଖରାପ ଖରାପ କାମ ମଧ୍ୟ କରାନ୍ତି । (ଗୀତସଂହିତା ୧୦୬:୩୫-୩୮; ୧ ତୀମଥି ୪:୧, ୨) ଶୟତାନ ଓ ଦୁଷ୍ଟଦୂତମାନେ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବହୁତ କଷ୍ଟ ଦିଅନ୍ତି ଏବଂ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କଷ୍ଟରେ ଦେଖି ସେମାନେ ବହୁତ ଖୁସି ହୁଅନ୍ତି ।
ନିଜ ଭୁଲ ନିଷ୍ପତ୍ତିଗୁଡ଼ିକ ଯୋଗୁଁ
“ମନୁଷ୍ୟ ଯାହା ବୁଣେ, ତାହାହିଁ କାଟିବ ।”—ଗାଲାତୀୟ ୬:୭.
ଆଦମ ଓ ହବାର ପାପ ଯୋଗୁଁ ଏବଂ ଶୟତାନ ଓ ଦୁଷ୍ଟ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତମାନଙ୍କ ଯୋଗୁଁ ଆଜି ଆମମାନଙ୍କୁ ଅନେକ ସମସ୍ୟାର ସାମନା କରିବାକୁ ପଡ଼େ । କିନ୍ତୁ ଅନେକଥର ଆମ ନିଜ ସମସ୍ୟା ପାଇଁ ଆମେ ନିଜେ ହିଁ ଦାୟୀ ହୋଇଥାଉ । ତାହା କିପରି ? ଯଦି ଆମେ କୌଣସି ଭୁଲ କାମ କରିଥାଉ କିମ୍ବା ଭୁଲ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥାଉ, ତେବେ ତାର ଖରାପ ପରିଣାମ ଆମକୁ ଭୋଗିବାକୁ ପଡ଼େ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ଆମେ ଠିକ୍ କାମ କରିଥାଉ କିମ୍ବା ସଠିକ୍ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥାଉ, ତେବେ ଆମର ହିଁ ଲାଭ ହୁଏ । ଯେପରି ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ସଚ୍ଚୋଟ, ପରିଶ୍ରମୀ ଏବଂ ନିଜ ପରିବାରର ଭଲ ଯତ୍ନ ନିଏ, ତେବେ ତାʼ ପରିବାର ଖୁସିରେ ରହିବ । କିନ୍ତୁ ଯଦି ସେ ଜୁଆ ଖେଳେ, ବହୁତ ମଦ ପିଏ ଏବଂ ଅଳସୁଆ ଥାଏ, ତେବେ ତାʼ ପରିବାର ଋଣରେ ବୁଡ଼ିଯିବ ଏବଂ ପରିବାରର ଖୁସି ଚାଲିଯିବ । ଈଶ୍ୱର ଚାହାନ୍ତି ଯେ ଆମ ଜୀବନରେ ସୁଖ ଓ “ମହାଶାନ୍ତି” ଅର୍ଥାତ୍ ଭରପୂର ଶାନ୍ତି ରହୁ । ତେଣୁ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପରାମର୍ଶ ମାନିବା ହିଁ ଆମ ପାଇଁ ଭଲ ।—ଗୀତସଂହିତା ୧୧୯:୧୬୫.
ଆମେ ଦୁନିଆର “ଶେଷକାଳରେ” ବଞ୍ଚୁଛୁ
‘ଶେଷକାଳରେ ଲୋକମାନେ ଆତ୍ମପ୍ରିୟ, ଧନଲୋଭୀ, ପିତାମାତାଙ୍କର ଅବାଧ୍ୟ, ଅଜିତେନ୍ଦ୍ରିୟ, ପ୍ରଚଣ୍ଡ, ଉତ୍ତମ ବିଷୟର ଘୃଣାକାରୀ ।’—୨ ତୀମଥି ୩:୧-୫.
ଶାସ୍ତ୍ରରେ ବହୁତ ଆଗରୁ କୁହାଯାଇଥିଲା ଯେ ଏହି ଦୁନିଆର “ଶେଷକାଳରେ” ଲୋକମାନଙ୍କ ସ୍ୱଭାବ କିପରି ହେବ । ସେଠାରେ ଏହା ବି କୁହାଯାଇଥିଲା ଯେ ଶେଷକାଳରେ ଯୁଦ୍ଧ ହେବ, ଖାଇବାର ଅଭାବ ହେବ, ବଡ଼ ବଡ଼ ଭୂମିକମ୍ପ ହେବ ଏବଂ ମହାମାରୀ ବ୍ୟାପିବ । (ମାଥିଉ ୨୪:୩, ୭, ୮; ଲୂକ ୨୧:୧୦, ୧୧) ଆଜି ଆମ ଚାରିପାଖରେ ଏପରି ହିଁ ହେଉଛି । ଏହି କାରଣ ଯୋଗୁଁ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ବହୁତ ଦୁଃଖ ସହିବାକୁ ପଡ଼ୁଛି ଏବଂ ଅନେକଙ୍କ ଜୀବନ ମଧ୍ୟ ଚାଲିଯାଇଛି ।