habkook
2 mai apne pehre di chaunki te kharha rahanga,+
mai burj te tainat rahanga.
mai dhyaan rakhanga ki oh mere raahi kee kahega
atey mai sudhare jaan te kee javab diaanga.
2 tad yahovah ne mainu javab ditta:
“is darshan nu likh atey is nu fattiya te saaf-saaf ukkar+
taaki is nu uchi parhan vala insaan aasani naal* parh sake.+
3 is darshan di poorti layi ik sama mithya gaya hai,
oh sama tezi naal aa reha hai atey eh darshan jhootha saabat nahi hovega.
je lagge ki der ho rehi hai, taa vi is de poora hon di umeed rakh!*+
kyoki eh poora ho ke hi rahega.
eh der na karega!
4 ghamandi insaan nu dekh;
oh mann da sacha nahi hai.
par dharmi apni vafadari* sadka jeeunda rahega.+
5 dakhras sach-much dhokha den vali cheez hai,
is karke ghamandi insaan apne maksad vich kamyab nahi hovega.
oh kabar* vang apni bhukh vadhaunda hai;
oh maut vang rajjda nahi.
oh sariya kauma nu ikattha karan vich lagga hoya hai
atey apne layi desh-desh de lokaa nu ikattha karda hai.+
6 kee eh sare lok os de khilaf kahavta nahi kehnge, la-la ke galla nahi karange ja bujharta nahi paunge?+
oh kehnge:
‘haaye os utte jo paraiya cheeza ikatthiya karda hai
atey apne utte karze da bojh hor vadhaunda hai!
par kinni der tak?
7 kee tere laindar achanak nahi uthange?
oh jagange atey tainu zor naal jhanjorrange
atey tu ohna layi lutt da maal hovenga.+
8 kyoki tu bahut sariya kauma nu luttya hai,
baaki bache sare lok tainu luttange+
kyoki tu insaana da khoon vahaya hai
atey dharti nu tabah keeta hai,
shehera atey ohna de vaasiya da naash keeta hai.+
9 haaye os utte jo apne ghar layi burayi naal dhan ikattha karda hai
oh apna aalna uchi tha te paunda hai
taaki aafat di maar to bach sake!
10 apnia sazasha naal tu apne hi ghar nu sharamsar keeta hai.
desh-desh de lokaa da safaya kar ke tu apne hi khilaf paap keeta hai.+
11 deevara de pathar cheek-cheek ke kehnge
atey chhatta de shateer os nu javab denge.
12 haaye os utte jo doojya de khoon naal sheher usarda hai
atey jo burayi te sheher di neeh rakhda hai!
13 dekho! lok os cheez layi mehnat karange jo agg vich sarr javegi
atey kauma da thakkna viarth javega,
kee eh sabh sainava de yahovah vallo nahi hai?+
14 dharti yahovah di mehma de giaan naal bhar javegi
jive samundar paani naal bharya hoya hai.+
15 haaye os utte jo apne sathiya nu kujh peen layi dinda hai
atey os vich krodh te gussa mila ke ohna nu sharaabi kar dinda hai
taaki ohna da nangez dekhe!
16 tu aadar di bajaye niradar naal bhar javenga.
tu vi pee atey apni besunnti haalat dikha.*
yahovah de sajje hath vich farrya pyaala tainu vi peena pavega+
atey beizzati teri shaan nu dhak lavegi;
17 lebanon te keete zulam di maar tainu sehni pavegi
atey jis tabahi naal jaanvar kamb utthe, oh tere te vi aavegi
kyoki tu insaana da khoon vahaya hai
atey dharti nu tabah keeta hai,
shehera atey ohna de vaasiya da naash keeta hai.+
18 gharri hoi moorat da kee laabh
jis nu ik kareegar ne gharrya hai?
os butt da kee faida jo jhooth sikhaunda hai,
oh taa bejan atey gunge devte han!
ohna da banaun vala ohna te bharosa kive kar sakda?+
19 haaye os utte jo lakkad de tukrre nu kehnda hai, “jaag!”
ja bezabaan pathar nu, “utth! sanu sikha!”
20 par yahovah apne pavittar mandar vich hai.+
he sari dharti, os de samne chupp reh!’”+