markus mutabak khush khabri
13 jad yisu mandar vicho bahar ja reha si, taa os de ik chele ne os nu keha: “vaah! guru ji, ihna shaandar pathara atey imarta nu dekh!”+ 2 par yisu ne os nu keha: “kee tu ihna shaandar imarta nu dekhda hai? ithe pathar te pathar nahi chhaddya javega jehrra degya na jave.”+
3 fir jad oh zaitoon paharr utte baitha hoya si jitho mandar nazar aa reha si, taa patras, yakoob, yuhanna atey andryaas ikkale os kol aaye atey os nu puchhan lagge: 4 “sanu dass, eh ghatnava kado vaprangiya atey os same di kee nishani hovegi jado eh sabh kujh khatam hon vala hovega?”+ 5 is layi yisu ne ohna nu keha: “khabardar raho ki tuhanu koi gumrah na kare.+ 6 mere naa te bahut sare lok aaunge atey kehnge, ‘mai hi masih ha’ atey kaiya nu gumrah karange. 7 nale jad tusi ladaiya da raula atey ladaiya diya khabra sunoge, taa ghabra na jana; eh sabh kujh hona zaroori hai, par ant hale nahi aavega.+
8 “kaum kaum utte atey desh desh utte hamla karega,+ tha-tha bhuchaal aaunge te kaal painge.+ eh sabh kujh peerra* di shuruaat hi hai.+
9 “tusi khabardar raho; mere chele hon karke lok tuhanu adalta vich gharreesange+ atey sabha gharaa vich kuttange+ atey sarkari adhikariya te rajya samne pesh karange jithe tuhanu gavahi den da mauka milega.+ 10 nale eh vi zaroori hai ki pehla sariya kauma vich khush khabri da prachar keeta jave.+ 11 par jad oh tuhanu adalta vich liaaun, taa tusi pehla to hi chinta na karni ki tusi kee kahoge; tusi ohi kehna jo tuhanu ose vele dassya javega kyoki bolan vale tusi nahi, sago pavittar shakti hovegi.+ 12 is to ilava, bhra bhra nu atey pita bache nu marvaun layi farrvaega atey bache apne maapya de khilaf ho jaange te ohna nu marvaunge.+ 13 mere chele hon karke tusi sare lokaa di nafrat de shikar banoge.+ par jehrra insaan ant tak dheeraj naal sehnda rahega,+ ohi bachaya javega.+
14 “par jad tusi tabahi machaun vali ghinauni cheez nu os tha kharhi dekhoge+ jithe os nu nahi kharhna chaheeda (is birtant nu parhan vala samajh to kamm lave), taa jehrre yahudiya vich hon, oh paharra nu bhajjna shuru kar den.+ 15 jehrra aadmi kothe te hove, oh hetha na aave atey na koi cheez lain ghar de andar jave 16 atey jehrra aadmi khet vich hove, oh gharo apnia cheeza atey apna choga lain vapas na jave. 17 eh sama garbhvati aurta atey dudh chunghaundiya aurta layi bahut aukha hovega!+ 18 prarthna karde raho ki tuhanu syaal vich na bhajjna pave 19 kyoki oh din kasht de din honge.+ ajeha kasht parmeshwar duaara rachi srishti di shuruaat to lai ke ajj tak na kade aaya hai atey na dobara kade aavega.+ 20 je yahovah* ihna dina nu nahi ghatavega, taa koi* vi nahi bachega. par chune hoye lokaa di khatar jinha nu os ne chunya hai, oh eh din ghatavega.+
21 “fir je koi tuhanu kahe, ‘dekho! masih ithe hai’ ja ‘dekho! masih uthe hai,’ taa ohna di gall da yakeen na karyo.+ 22 kyoki jhoothe masih atey jhoothe nabi aaunge+ jehrre nishaniya te karamata dikha ke chune hoya nu vi gumrah karan di koshish karange. 23 is layi, tusi khabardar raho.+ mai eh sariya galla tuhanu pehla hi dass dittiya han.
24 “par ohna dina vich, is kasht to baad, sooraj hanera ho javega, chand apni roshni na devega,+ 25 tare akasho hetha dig painge atey akash diya shaktiya hilaiya jaangiya. 26 fir oh manukh de puttar+ nu baddla vich be-ant shakti atey mehma naal aaunda dekhange.+ 27 fir oh doota nu ghal ke dharti to lai ke akash tak chauha pasya to apne chune hoye lokaa nu ikattha karega.+
28 “anjeer de drakht di misal to sikho: jad os di tahni naram ho jandi hai atey patte nikalne shuru ho jande han, taa tuhanu pata lagg janda hai ki garmiya da mausam aaun vala hai.+ 29 ise tarha, jad tusi eh galla hundiya dekho, taa samajh jana ki manukh da puttar laage aa gaya hai, sago oh darvaze te hai.+ 30 mai tuhanu sach kehnda ha ki is peerri de khatam hon to pehla-pehla eh sariya ghatnava zaroor vaprangiya.+ 31 aasman atey dharti mit jaange,+ par mere shabd kade nahi mitange!+
32 “os din ja os gharri nu koi nahi jaanda, na swargi doot, na puttar, par sirf pita jaanda hai.+ 33 khabardar raho, jaagde raho+ kyoki tusi parmeshwar de mithe hoye same nu nahi jaande.+ 34 eh os aadmi vang hai jo pardes jaan laggya apne ghar-baar di dekh-bhaal karan da adhikar apne naukra nu dinda hai,+ harek nu kamm saumpda hai atey chaukeedar nu khabardar rehen da hukam dinda hai.+ 35 is layi khabardar raho kyoki tusi nahi jaande ki ghar da malak kado vapas aavega,+ shaam nu ja adhi raat nu ja kukkarr de bang den vele* ja tarrke,+ 36 is karke, jad oh achanak aave, taa oh tuhanu sutte hoye na paave.+ 37 par mai tuhanu jo kehnda ha, oh sarya nu kehnda ha: khabardar raho.”+