yuhanna nu giaan da prakash
7 is to baad mai dharti de chara konya utte chaar doot kharhe dekhe jinha ne dharti diya chare havava nu mazbooti naal farr ke rok rakhya si taaki hava na dharti utte, na samundar utte atey na hi kise drakht utte vage. 2 fir mai ik hor doot nu sooraj de charhde pasyo* uppar aaunde dekhya jis de hath vich jeeunde parmeshwar di muhar si. os ne ohna chara doota nu, jinha nu dharti atey samundar nu nuksan pahunchaun da adhikar ditta gaya si, uchi avaaz vich 3 keha: “jado tak asi apne parmeshwar de daasa de mathya utte muhar nahi la dinde,+ odo tak dharti ja samundar ja drakhta nu nuksan na pahunchaiyo.”+
4 izraeeliya de har got vicho jinha utte muhar laayi gayi si,+ mai ohna di ginti suni. ohna di ginti 1,44,000 si:+
5 yahudah de got vicho 12,000 utte muhar laggi;
ruben de got vicho 12,000 utte;
gaad de got vicho 12,000 utte;
6 asher de got vicho 12,000 utte;
naftali de got vicho 12,000 utte;
mannashah+ de got vicho 12,000 utte;
7 shimon de got vicho 12,000 utte;
levi de got vicho 12,000 utte;
yisakar de got vicho 12,000 utte;
8 zabulun de got vicho 12,000 utte;
yusuf de got vicho 12,000 utte;
binyameen de got vicho 12,000 utte muhar laggi.
9 ihna galla to baad mai sariya kauma, kabeelya, nasla atey bhashava* de lokaa di ik vaddi bheerr dekhi jis nu koi vi gin na sakya.+ ohna ne chitte choge paaye hoye san+ atey ohna de hatha vich khajoor diya tahniya san.+ oh singhasan de samne atey lele de samne kharhe san 10 atey uchi-uchi keh rahe san: “asi singhasan utte baithe apne parmeshwar+ atey lele de ehsaanmand ha ki ohna ne sanu mukti ditti hai.”+
11 sare doot singhasan atey bazurga+ atey chare jeeunde praniya de aale-duaale kharhe san atey ohna ne singhasan de samne godya bhaar baith ke parmeshwar nu matha tekya 12 atey ohna ne keha: “ameen! sadde parmeshwar di vadiayi, mehma, aadar atey dhanvad yugo-yug hunda rahe atey budh, takat atey bal hamesha ose da rahe.+ ameen.”
13 eh sunn ke ik bazurg ne mainu puchhya: “jinha lokaa ne chitte choge paaye hoye han,+ oh kaun han atey kitho aaye han?” 14 mai ose vele os nu keha: “mere prabhu, tu hi eh gall jaanda hai.” os ne mainu keha: “eh oh lok han jehrre mahakasht vicho bach ke nikle han+ atey ihna ne apne choge lele de khoon naal dho ke chitte keete han.+ 15 ise karke eh parmeshwar de singhasan de samne kharhe han atey os de mandar vich din-raat os di pavittar seva karde han; parmeshwar jehrra singhasan utte baitha hoya hai,+ ohna di rakhya karega.*+ 16 ohna nu agge to na bhukh laggegi te na hi pyaas atey na hi ohna utte sooraj di tapdi dhupp pavegi atey na hi ohna utte lu vagegi+ 17 kyoki singhasan de kol* kharha lela+ charvahe vang ohna di dekh-bhaal karega+ atey ohna nu amrit jal* de chashmya kol lai javega.+ nale parmeshwar ohna diya akkha to har hanjhu poonjh devega.”+