Młodzi ludzie pytają:

Czy już mogę się ochrzcić?

Drogie Towarzystwo Strażnica!

Na imię mi Sharon, mam 13 lat. Zastanawiam się, czy już mogę się ochrzcić. Wydaje mi się, że tak, ale wciąż nie jestem pewna. Wiem, że inni młodzi chrześcijanie też o tym myślą. Bardzo proszę o napisanie artykułu na ten temat, żebym wiedziała, co robić.

SHARON ma rację. Wielu bogobojnych młodych ludzi rzeczywiście myśli o chrzcie. Wiedzą, że decyzję o służeniu Bogu muszą powziąć sami, że nie mogą uczynić tego za nich rodzice, nawet jeśli są Świadkami Jehowy. Znają też polecenie Jezusa Chrystusa, iż kto chce być jego naśladowcą, powinien usymbolizować swoje oddanie się Bogu przez chrzest w wodzie (Mateusza 28:19, 20).

Publiczne wyznanie swego oddania się Bogu na służbę oznacza przyjęcie na siebie wielkiej odpowiedzialności. Na pewno nie chciałbyś zrobić tego pochopnie tylko po to, aby się przypodobać przyjaciołom lub rodzicom. Nikt też nie powinien cię zmuszać do chrztu (Psalm 110:3). Niemniej Jezus radzi wszystkim, którzy pragną być jego uczniami, żeby „obliczyli koszty” z tym związane (Łukasza 14:28). Nie chodzi o to, że masz się zastanawiać, czy zostać naśladowcą Chrystusa, czy nie, bo ten krok na pewno jest słuszny. Powinieneś jednak w pełni zdawać sobie sprawę, co to znaczy być Świadkiem na rzecz Jehowy. Dopiero wtedy zadecyduj, czy rzeczywiście jesteś gotów wziąć na siebie taką odpowiedzialność (por. Przysłów 20:25).

Czy nie jestem za młody?

W miarę dorastania nastolatki często dochodzą do wniosku, że mają prawo do pewnych przywilejów i obowiązków. Chcąc mieć pieniądze na własne wydatki, usilnie proszą o zgodę na podjęcie pracy w godzinach pozalekcyjnych, nalegają, aby pozwolić im na prowadzenie samochodu. Ale jeśli chodzi o chrzest, często usprawiedliwiają się, że są jeszcze za młodzi albo że nie dorośli do wzięcia na siebie takiej odpowiedzialności. Młodzieniec imieniem Andre mówi: „Wielu czeka z chrztem do 17 lub 18 roku życia. To trochę za długo”. Dlaczego? „Ponieważ już znacznie wcześniej dojrzeli do podejmowania innych decyzji”.

Sam fakt, że jesteś jeszcze młody, nie oznacza, że wolno ci „utykać, chwiejąc się między dwoma odmiennymi poglądami”, ani nie stanowi powodu, żebyś nie miał zostać chrześcijaninem (1 Królów 18:21). „Pamiętaj zatem o wielkim Stworzycielu swoim za dni młodzieńczych” — nawołuje Biblia (Kaznodziei 12:1). Prorok Samuel zaczął służyć Jehowie w bardzo młodym wieku (1 Samuela 3:1-18; 12:2). Psalmista Dawid również mógł oświadczyć: „Ty przecież jesteś moją nadzieją, Panie Wszechwładny, Jehowo, ufnością mą od samej młodości” (Psalm 71:5).

Tak samo i dziś tysiące młodych chrześcijan — w tym tacy, którzy jeszcze nie ukończyli 10 lat — dowiodło, że są wystarczająco odpowiedzialni, by się oddać Bogu na służbę. To prawda, że niektórym nastolatkom brak powagi, poczucia odpowiedzialności i duchowej dojrzałości, aby powziąć tak doniosłą decyzję, jak zgłoszenie się do chrztu (Przysłów 22:15). Ale czy rzeczywiście odnosi się to do ciebie? (Na ten temat niewątpliwie mogą coś powiedzieć twoi rodzice). Bóg na pewno nie oczekuje od kilkunastoletniej osoby dojrzałości czterdziestolatka. Dobrze wie, że mogą się u ciebie odzywać „pragnienia przytrafiające się w młodości” (2 Tymoteusza 2:22). Jeżeli jednak jesteś na tyle poważny i odpowiedzialny, na ile można tego oczekiwać od kogoś w twoim wieku, to najprawdopodobniej nie jesteś za młody, aby myśleć o oddaniu się Bogu. Ale powinieneś sobie odpowiedzieć na jeszcze inne pytania.

Czy mam już dostateczną wiedzę?

W książce The Adolescent F. Philip Rice napisał: „Płytkie, naiwne pojmowanie religii rzadko kiedy ostoi się wobec ataków i prób”. Dalej jednak zauważa: „Niejedno przemawia za tym, że dzisiejsza młodzież jest żałośnie niedouczona. Badania zakresu wiedzy biblijnej przeprowadzone na uniwersytetach protestanckich i żydowskich wykazały, że studenci drugiego roku zupełnie nie znają Starego ani Nowego Testamentu”.

Nie powinno tak być w wypadku osoby zgłaszającej się do chrztu. Kto chce zostać uczniem, musi najpierw ‛nabyć wiedzy’ (Jana 17:3; Mateusza 28:19). Czy nie należałoby więc oczekiwać, że zanim dasz się ochrzcić, poznasz przynajmniej „podstawowe rzeczy z świętych wypowiedzi Bożych”? (Hebrajczyków 5:12). Należy do nich biblijna nauka o duszy, stanie umarłych, uświęcaniu imienia Bożego, Królestwie i okupie.

Na pewno wiesz już co nieco z Biblii dzięki temu, że chodzisz z rodzicami na zebrania chrześcijańskie. Jednakże wiedza nabyta tym sposobem może być powierzchowna i najprawdopodobniej nie „ostoi się wobec ataków i prób”. Musisz umieć ‛uzasadnić innym nadzieję, jaką masz w sobie’ (1 Piotra 3:15).

Terry mówi, że wierzyła w prawdy biblijne. Jednakże przyznaje: „Nigdy nie próbowałam przekonać samą siebie przez zadawanie pytań i szukanie odpowiedzi. Ostatnio zaczęłam tak robić”. Jakie rezultaty przyniósł taki program studiowania Biblii? „Mam coraz mocniejszą wiarę i czuję teraz, iż potrafię rozmawiać z ludźmi z prawdziwym przekonaniem. Zachęcam wszystkich młodych Świadków, aby bez obawy pytali siebie samych, czy to jest prawda. Sprawdzaj! Dociekaj, studiuj. ‛Upewniaj się o wszystkim’. Wtedy będziesz mógł oddać się Jehowie całym sercem” (1 Tesaloniczan 5:21).

„Wykonawcy słowa”

Musimy jednak być „wykonawcami słowa, a nie tylko słuchaczami” (Jakuba 1:22). Nie możesz zgłosić się do chrztu i zarazem należeć do tych, „którzy ukrywają, czym są”, przez zatajanie poważnych występków (Psalm 26:4). Chodzi tu na przykład o niemoralność, pijaństwo, narkomanię czy którykolwiek z grzechów wymienionych w Liście 1 do Koryntian 6:9, 10. Jeżeli wiesz, że pod jakimś względem jesteś nie w porządku, dlaczego nie miałbyś wraz z rodzicami spotkać się z chrześcijańskimi starszymi? Możesz liczyć na ich życzliwą pomoc (Jakuba 5:14, 15).

Niekiedy trzeba dokonać pewnych zmian w sposobie odnoszenia się do rodziców, w zapatrywaniu się na rady od chrześcijańskich starszych, a nawet w doborze przyjaciół (Przysłów 6:20; 13:20; 1 Koryntian 15:33; Hebrajczyków 13:17). Wprowadzenie tych zmian może nie być łatwe, niemniej Księga Przypowieści [Przysłów] 11:19 przypomina: „Kto trwa mocno w sprawiedliwości, żyć będzie; lecz kto ugania się za złem, umrze” (Bw).

Czy Jehowa oczekuje od ciebie doskonałości? W żadnym wypadku. „Któż może powiedzieć: ‛Oczyściłem serce! Jestem wolny od grzechu?’” — zapytano w Księdze Przypowieści [Przysłów] 20:9 (Bw). Ponieważ jesteśmy niedoskonali, wciąż nam się zdarza popełniać błędy. Jednakże dzięki okupowi złożonemu przez Chrystusa możemy pozostawać w dobrych stosunkach z Bogiem (1 Jana 2:1, 2). Na przykład jeśli młody człowiek uporczywie walczy ze złym nawykiem, takim jak nieczysty zwyczaj masturbacji, nie powinien od razu sądzić, że nie nadaje się do chrztu.a Kto z całych sił przeciwstawia się nieprawym postępkom, ten rozwesela serce Jehowy (Przysłów 27:11).

Czy zaprzyjaźniłem się z Bogiem?

Najistotniejsza jest chyba jednak twoja więź z Bogiem. Pamiętaj: Oddajesz się nie jakiemuś dziełu, jakiejś sprawie ani nawet organizacji, lecz samemu Bogu. Czy Bóg nie jest dla ciebie kimś niedostępnym i abstrakcyjnym? Czy raczej poznałeś Go i pokochałeś jako Osobę? (Wyjścia 34:6, 7). Jeżeli tak, to często z Nim rozmawiasz i nie robisz tego mechanicznie, ale z serca (Psalm 62:8 [62:9, Bw]).

Ponadto poczujesz wręcz nieprzeparte pragnienie opowiadania innym o Bogu (por. 2 Koryntian 5:14). W Księdze Przysłów 15:7 napisano: „Wargi mądrych rozsiewają wiedzę”. Czy czynisz tak i regularnie bierzesz udział w głoszeniu? A może pozwalasz, aby wypoczynek, rozrywka czy nawet lenistwo powstrzymywały cię od pomagania drugim w poznawaniu Boga? (Przysłów 19:24).

Tak więc, aby chrzest miał sens, Bóg musi być twym najbliższym przyjacielem (por. Jakuba 2:23). Jeżeli jeszcze nie jest, nie On ponosi za to winę, bo przecież zachęca wszystkich, aby Go szukali (Dzieje Apostolskie 17:27). Kiedy będziesz wytrwale studiował, modlił się i spotykał z Jego ludem, to z czasem Bóg stanie ci się coraz bliższy (Rzymian 12:12; 1 Tymoteusza 4:15; Hebrajczyków 10:24, 25). Naturalną konsekwencją takiego ‛przybliżenia się do Boga’ będzie chrzest (Jakuba 4:8).

Na przykład dziewczyna imieniem Cindy pisze: „Ochrzciłam się mając 14 lat. Sama wiem, jak trudno się na to zdecydować. Chcę jednak powiedzieć, że nie ma nic cudowniejszego. Pomyśl tylko: wiesz, że podobasz się Jehowie i że On ‛nigdy cię nie zostawi ani nie opuści’! (Hebrajczyków 13:5). Gdyby ktoś mnie zapytał, czy ma się oddać Jehowie, odpowiedziałabym: Oczywiście! Ale zrób to z własnej woli, a nie po to, żeby się komuś przypodobać”.

[Przypis]

[Ilustracja na stronie 22]

Wielu młodych nadaje się do chrztu. A ty?