16 BARAK I DEBORA
„Oczywiście, że z tobą pójdę”
TO BYŁY trudne czasy dla Izraelitów. Ponieważ zbuntowali się przeciwko Jehowie, On spełnił swoją zapowiedź — pozwolił, żeby wrogowie ciągle ich atakowali i gnębili. W tym czasie w Kanaanie rządził król Jabin. Dowódcą jego wojska był okrutny człowiek o imieniu Sysera. Miał on do dyspozycji potężną armię wyposażoną między innymi w 900 rydwanów wojennych z żelaznymi kosami.
Kananejczycy pod wodzą Sysery terroryzowali Izraelitów przez 20 lat. Wygląda na to, że kiedy atakowali jakieś miasto, mieli w zwyczaju uprowadzać młode kobiety i je gwałcić. Z tego powodu ludzie bali się podróżować, a wioski opustoszały. Ponieważ Izraelitom brakowało broni, nie mogli zapewnić sobie bezpieczeństwa.
W tamtym czasie prorokinią Jehowy była odważna kobieta o imieniu Debora. Do jej zadań należało też rozsądzanie trudnych spraw, z którymi zwracali się do niej ludzie. Jehowa się nią posłużył, żeby przekazała Jego wskazówki Barakowi — mężczyźnie, którego wybrał On na sędziego i wybawcę swojego ludu. Wyobraź sobie, jak zaskoczony musiał być Barak, kiedy dowiedział się, że na polecenie Jehowy ma zebrać armię liczącą 10 000 mężczyzn i wyruszyć z nimi na górę Tabor. Jehowa miał dać mu zwycięstwo nad Syserą i jego wojskiem.
Czy Barak był dumny i poczuł się urażony tym, że wskazówki od Jehowy przekazała mu kobieta? Wręcz przeciwnie — powiedział nawet, że podejmie się tego zadania, tylko jeśli Debora pójdzie razem z nim. Nie świadczyło to o jego braku wiary w Jehowę. Apostoł Paweł wymienił tego sędziego wśród mężczyzn i kobiet przejawiających wielką wiarę (Hebr. 11:1, 2, 32). To, że Barak poprosił Deborę, żeby mu towarzyszyła, było w gruncie rzeczy dowodem jego wiary. Wiedział, że Jehowa posługuje się tą prorokinią i zapewni mu przez nią kierownictwo. Debora odważnie się zgodziła: „Oczywiście, że z tobą pójdę”. Powiedziała też, że chociaż Barak wygra bitwę, to ani on, ani żaden inny mężczyzna nie zabije Sysery. Bóg powierzy to zadanie kobiecie.
Barak od razu zaczął działać zgodnie z poleceniem Jehowy. Zgromadził 10 000 dzielnych mężczyzn i przygotował ich najlepiej, jak mógł. Potem zaprowadził ich na górę Tabor. Ta majestatyczna góra wznosząca się nad równiną Jizreel ma wysokość prawie 600 metrów i kształtem przypomina odwróconą misę. Stamtąd Debora oraz Barak i jego ludzie mogli z daleka obserwować, jak równinę wypełniają rydwany armii Sysery.
Co zrobi Barak? Większość dowódców na jego miejscu poczekałaby, aż Sysera zbliży się ze swoją armią do góry Tabor. Na jej zboczach rydwany byłyby wolniejsze i Izraelici mieliby większe szanse na wygraną. Jednak Barak zdawał sobie sprawę, że nie jest to jego bitwa, ale Jehowy. Zastosował się więc do tego, co powiedziała Debora. Za jej pośrednictwem Jehowa polecił mu rozpocząć atak. Żołnierze odważnie zbiegli z góry i ruszyli wprost na przerażające rydwany.
Sędzia i prorokini muszą stawić czoła okrutnemu dowódcy i jego armii wyposażonej w rydwany
Z militarnego punktu widzenia Izraelici nie mieli szans. Ale Jehowa dostrzegł ich odwagę i ich za nią nagrodził. Sprawił, że kananejskie wojsko wpadło w popłoch. Zesłał też ulewny deszcz i wkrótce pole bitwy zamieniło się w grząski teren. Rydwany Sysery utknęły w błocie i okazały się bezużyteczne. Teraz Kananejczycy musieli prowadzić z Izraelitami bezpośrednią walkę. Wszyscy żołnierze Sysery zginęli. A co się stało z nim samym?
Sysera uciekał pieszo i udało mu się wydostać z błotnistej doliny. Zachował się jak zwykły tchórz — żeby ratować życie, bezdusznie zostawił swoich żołnierzy na pewną śmierć. Ale Barak wyruszył za nim w pościg. Całej tej sytuacji przyglądał się Jehowa. Los Sysery był już przesądzony.
Przeczytaj:
Do omówienia:
Jak Barak i Debora okazywali odwagę?
Wniknij w temat
1. Jak wyglądało życie w Izraelu nękanym przez Syserę? (w15 1.8 s. 12, ak. 6)
2. Dlaczego Debora zazwyczaj nie jest zaliczana do 12 sędziów, którzy działali w Izraelu przed czasami proroka Samuela? (w87/18 s. 28, ak. 1-3)
3. W jakim sensie Debora była „matką w Izraelu”? (Sędz. 4:4, 5; 5:7; w15 1.8 s. 13, ak. 1) A
Ilustracja A
Ilustracja A
4. Co Debora i Barak mieli na myśli, kiedy śpiewali, że z Syserą „walczyły gwiazdy”? (Sędz. 5:20; w05 15.1 s. 25, ak. 5)
Wyciągnij praktyczne wnioski
W jakich sytuacjach brat może naśladować Baraka i z pokorą przyjmować pomoc siostry? B
Ilustracja B
Dlaczego Debora potrzebowała odwagi, żeby towarzyszyć Barakowi? Kiedy my możemy potrzebować podobnej odwagi?
Jak jeszcze mógłbyś naśladować odwagę Baraka i Debory?
Spójrz z szerszej perspektywy
Czego to sprawozdanie uczy mnie o Jehowie?
Jak ta relacja biblijna wiąże się z zamierzeniem Jehowy?
O co chciałbym zapytać Baraka i Deborę, kiedy zmartwychwstaną?
Dowiedz się więcej
Zobacz, jak to sprawozdanie nas upewnia, że Jehowa ceni nasze wysiłki.
„Niech twój ochoczy duch przynosi chwałę Jehowie!” (w17.04 ss. 28-32)
Czego od Baraka i Debory uczymy się o zaufaniu, skromności i posłuszeństwie?
„Dzięki wierze Barak rozgromił potężną armię” (w03 15.11 ss. 28-31)