Jego lojalność wymagała odwagi

DWÓCH uzbrojonych mężczyzn szybko wspina się po stromym zboczu. Zaraz zaatakują cały garnizon filistyński. Z przodu idzie syn pierwszego izraelskiego króla — Jonatan. Za nim podąża jego dzielny giermek, którego do walki z pewnością zachęciły słowa jego pana: „Jehowa potrafi zapewnić wybawienie zarówno przez wielu, jak i przez niewielu — nic Mu w tym nie przeszkodzi”. I Jehowa wkrótce pokazał, że Jonatan miał rację — on i jego giermek zabijają jakichś 20 żołnierzy! Potem Bóg zapewnia swojemu ludowi jeszcze większe zwycięstwo nad Filistynami.

Już samo to wydarzenie świadczy o tym, że Jonatan przejawiał wyjątkową odwagę. Ale tę cechę okazywał w swoim życiu wielokrotnie. Był niezwykle lojalnym człowiekiem, a lojalność często wymaga odwagi. Na przykład Jonatan był lojalny wobec swojego ojca, Saula. Ale gdy ten przestał być posłuszny Jehowie, Jonatan potrzebował odwagi, żeby przede wszystkim zachować lojalność wobec Boga.

Wiele lat później, kiedy Jonatan miał około 50 lat, zaprzyjaźnił się z młodym Dawidem. Dawid dopiero co zabił filistyńskiego olbrzyma, Goliata. Bez wątpienia Saul i inni bardzo go za to chwalili. Jak się czuł Jonatan? Nie był ani trochę zazdrosny. Wręcz przeciwnie — podarował Dawidowi swoją broń. W jej skład wchodził między innymi łuk, który był szczególnie cennym prezentem, bo Jonatan uchodził za wyjątkowo wprawnego łucznika. Chociaż Jonatan był jakieś 30 lat starszy od Dawida, obiecali sobie, że zawsze będą przyjaciółmi, i nigdy nie złamali tej przysięgi.

Początkowo Saul też bardzo cenił Dawida. Ale wkrótce to się zmieniło — miejsce sympatii zajęła gorzka zazdrość. Saul spodziewał się, że jego syn będzie czuł to samo. Ale on pozostał lojalny wobec Dawida, mimo że to właśnie jego, a nie Jonatana, Jehowa wybrał na przyszłego króla Izraela. Kiedy Saul powiedział, że zamierza zabić Dawida, Jonatan stanął w jego obronie. Wymagało to wielkiej odwagi. Chociaż Saul już się zestarzał, to nadal był silnym wojownikiem. Gdy innym razem Jonatan stanął w obronie swojego przyjaciela, Saul rzucił w niego włócznią — we własnego syna! I chociaż nie trafił, to z pewnością Jonatan poczuł się bardzo zraniony. Potem poszedł spotkać się z Dawidem i powiedział mu o planach Saula. Był naprawdę lojalnym przyjacielem! Poprosił też Dawida, żeby zatroszczył się o jego rodzinę, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Ponieważ Saul próbował zabić Dawida, musiał on uciekać. Król posługiwał się nawet swoją armią, żeby go ścigać, i Dawid musiał ukrywać się w jednym miejscu po drugim. Czy Jonatan brał udział w tym, co robił jego ojciec? Biblia nigdzie o tym nie wspomina i wydaje się to mało prawdopodobne. Kiedy pewnego razu Jonatan dowiedział się, gdzie się ukrywa Dawid, poszedł się z nim zobaczyć. W jakim celu? W Biblii czytamy, że „pomógł mu umocnić zaufanie do Jehowy”. Zapewnił go: „Nie bój się, bo mój ojciec, Saul, cię nie znajdzie. Ty zostaniesz królem Izraela, a ja będę drugi po tobie”. Potem się rozdzielili. Było to ich ostatnie spotkanie.

Jakiś czas później Jonatan walczył u boku swojego ojca przeciwko prawdziwym wrogom — Filistynom. Pokazał w ten sposób, że jest lojalny wobec Jehowy. Ale ponieważ Saul całkowicie odwrócił się od Boga, a nawet wdał się w spirytyzm, On przestał mu błogosławić. W bitwie z Filistynami król został poważnie ranny i potem popełnił samobójstwo. Tego dnia w walce zginęli też trzej jego synowie, w tym Jonatan.

Dawid był zrozpaczony. Skomponował pieśń żałobną, żeby wyrazić smutek po stracie swojego ukochanego przyjaciela. Nazwał ją „Łuk”, być może nawiązując do daru, który otrzymał od Jonatana wiele lat wcześniej. Napisał: „Rozpaczam po tobie, mój bracie Jonatanie, byłeś mi bardzo drogi”. Dawid dotrzymał obietnicy złożonej przyjacielowi. Gdy już został królem, sprawdził, czy ktokolwiek z rodziny Jonatana jeszcze żyje, i odnalazł jego kalekiego syna — Mefiboszeta. Potem sprowadził go do Jerozolimy, żeby mieszkał niedaleko, i od tamtej pory się o niego troszczył.

Przeczytaj:

• 1 Samuela 13:2, 19-23; 14:1-15; 16:21; 18:1-9; 19:4-6; 20:1-42; 23:16-18; 28:6-8; 31:1-6

• 2 Samuela 1:17-27; 9:1-7

Do omówienia:

Jak Jonatan okazywał odwagę?

Wniknij w temat

1. 1. Kim byli Filistyni? (w95 1.2 s. 31)

   Odpowiedź

2. 2. Jak użycie słowa „fim” w 1 Samuela 13:21 potwierdza, że omawiana relacja jest wiarygodna? (w05 15.3 s. 29) A

   Odpowiedź

   

Todd Bolen/​BiblePlaces.com

1. 4. Co zrobił Dawid, żeby wywiązać się z obietnicy, że będzie troszczył się o rodzinę Jonatana? (it „Mefiboszet” nr 2, ak. 1)

   Odpowiedź

Wyciągnij praktyczne wnioski

• Jonatan był bardziej lojalny wobec Jehowy niż wobec Saula. W jakich sytuacjach my będziemy musieli wybrać, komu okazać lojalność? C

  Odpowiedź

  

• Czego z historii Jonatana i Dawida możesz nauczyć się o...

  • przyjaźni?

    Odpowiedź

  • pokorze?

    Odpowiedź

  • lojalności?

    Odpowiedź

• Jak jeszcze mógłbyś naśladować odwagę Jonatana?

  Odpowiedź

Spójrz z szerszej perspektywy

• Czego to sprawozdanie uczy mnie o Jehowie?

  Odpowiedź

• Jak ta relacja biblijna wiąże się z zamierzeniem Jehowy?

  Odpowiedź

• O co chciałbym zapytać Jonatana, kiedy zmartwychwstanie?

  Odpowiedź

Dowiedz się więcej

Dzięki czemu Jonatan i Dawid byli bliskimi przyjaciółmi i jak my możemy nawiązywać podobne przyjaźnie?

„Okazujmy sobie nawzajem serdeczne uczucia” (w21.01 ss. 20-25)

Pomóż swoim dzieciom poznać wydarzenia z życia Jonatana i wyciągnąć z nich wnioski.

„Jonatan” (karta z postacią biblijną dostępna w serwisie jw.org)