25 DAWID
Odwaga kształtowana przez sumienie
UCIEKINIER! Wcześniej Dawid był ulubionym giermkiem Saula, a potem jednym z jego zaufanych dowódców. Ale teraz musi przed nim uciekać, żeby ratować życie. Chociaż zgodnie z obietnicą Boga ma zostać królem, to obecnie ukrywa się na pustkowiu razem ze swoimi 600 ludźmi.
Król Saul stał się niegodziwym człowiekiem. Zazdrość o Dawida zawładnęła nim do tego stopnia, że wiele razy wybuchał na niego gniewem. Gdy pewnego razu Dawid nie wykorzystał okazji, żeby zabić króla, ten zamiast okazać wdzięczność, dalej go ścigał. W związku z tym Dawid musiał się ukrywać na pustkowiu niedaleko miasta Zif. Ale jego mieszkańcy donieśli o tym Saulowi. To był już drugi raz, kiedy tak zrobili. Saul więc wyruszył ze swoją armią w pościg za Dawidem.
Co robi Dawid? Najpierw wysyła ludzi, żeby upewnić się, że Saul rzeczywiście przybył na pustkowie. Chociaż armia króla liczy jakieś 3000 mężczyzn, Dawid nie wpada w panikę. Co ciekawe, to właśnie w tym czasie zapisuje słowa: „Bóg jest moją pomocą, Jehowa jest z tymi, którzy mnie wspierają” (Ps. 54:4; zob. też nagłówek). Postanawia też, że nocą pójdzie do obozu Saula, i pyta dwóch swoich żołnierzy, który z nich będzie chciał mu towarzyszyć.
Zgłasza się Abiszaj, siostrzeniec Dawida. To nieustraszony, choć czasami bezwzględny wojownik. Kiedy Dawid i Abiszaj zakradają się do obozu Saula, widzą, że wszyscy głęboko śpią. Tak naprawdę dzieje się to za sprawą Jehowy. W końcu Dawid i Abiszaj znajdują króla Saula. On też twardo śpi i nikt go nie strzeże, a jego włócznia jest wbita w ziemię obok jego głowy.
Co teraz zrobi Dawid? Tak łatwo mógłby zabić Saula! Dzięki temu w końcu uwolniłby się od swojego prześladowcy i od razu został królem. Dla Abiszaja jest oczywiste, że Dawid nie powinien wahać się ani chwili. Mówi: „Bóg wydał dzisiaj twojego wroga w twoje ręce. Pozwól więc, proszę, że przygwożdżę go włócznią do ziemi — wystarczy mi tylko jedno pchnięcie”.
Dawid dobrze pamiętał, że znalazł się już w podobnej sytuacji. Kiedy pewnego razu ukrywał się w jaskini na pustkowiu En-Gedi, nieświadomy tego wszedł do niej Saul. Dawid z łatwością mógł go wtedy zabić, jednak powstrzymał się przed zrobieniem mu krzywdy. Odciął jedynie skrawek jego szaty, ale nawet po tym dręczyło go sumienie. Miał sobie za złe, że potraktował bez szacunku króla, którego wybrał sam Jehowa.
Ale tej nocy Dawidowi nie jest łatwo powstrzymać swojego siostrzeńca przed zabiciem króla. Przecież Abiszaj też żyje jak uciekinier. Z pewnością wszyscy ludzie Dawida chcieliby, żeby Saul wreszcie przestał ich gnębić. Dawid jednak nie chce szukać zemsty. Koryguje swojego zawziętego towarzysza i zachęca go, żeby był cierpliwy. Zapewnia: „Sam Jehowa zada mu [Saulowi] cios albo pewnego dnia umrze śmiercią naturalną, albo zginie w bitwie”. Potem dodaje zdecydowanym tonem: „Z punktu widzenia Jehowy byłoby to bardzo złe, gdybym podniósł rękę na pomazańca Jehowy!”.
Co zrobi Dawid, gdy Abiszaj będzie go namawiał, by zabił swojego wroga?
Dawid wiedział, że Jehowa w odpowiednim momencie ukarze Saula za jego niegodziwość. We wspomnianym wcześniej psalmie napisał o Jehowie: „On odpłaci moim wrogom ich własnym złem” (Ps. 54:5). Dawid z Abiszajem opuszczają więc obóz Saula i wchodzą na pobliską górę. Następnie Dawid woła do Saula i jego żołnierzy. Gani ich za to, że nie strzegli swojego króla, a samego króla za to, że marnuje czas na ściganie go. Nazywa siebie nawet „jedną pchłą”, bo nie stanowi dla Saula żadnego zagrożenia. Król czuje się bardzo zawstydzony. Przyznaje: „Postąpiłem głupio, popełniłem straszny błąd”.
Czy po tym wydarzeniu Saul się zmienił? Dawid zapewne wiedział, że nie może na to liczyć. Ale nigdy nie żałował, że z odwagą słuchał swojego sumienia i robił to, co właściwe z punktu widzenia Jehowy. A z czasem Jehowa nagrodził swojego dzielnego i lojalnego sługę — i to o wiele bardziej, niż Dawid mógł się spodziewać.
Przeczytaj:
Do omówienia:
Jak w tym okresie swojego życia Dawid okazywał odwagę?
Wniknij w temat
1. Chociaż Abiszaj często działał pochopnie i bezwzględnie, to w jakich sytuacjach pokazał, że odważnie broni ludu Jehowy oraz wspiera Dawida? (it „Abiszaj” ak. 3-5)
2. Dlaczego Dawid przyrównał się do ‛kuropatwy w górach’? (1 Sam. 26:20; it „Kuropatwa” ak. 4) A
Ekaterina Kolomeets/stock.adobe.com
Ilustracja A
3. Dlaczego Dawid potrzebował cierpliwości? (w17.08 ss. 6, 7, ak. 14, 15)
4. Jak Dawid okazywał skromność nawet wiele lat po wydarzeniach opisanych w tej relacji? (w21.09 s. 10, ak. 8) B
Ilustracja B
Wyciągnij praktyczne wnioski
Chociaż Saul popełnił wiele błędów, Dawid szanował jego władzę. Jak możemy naśladować Dawida w tym, jak odnosimy się do...
rodziców? C
Ilustracja C
władz państwowych? D
Ilustracja D
starszych zboru? E
Ilustracja E
Dawid odważnie słuchał głosu sumienia, które dał mu Jehowa. W jakich sytuacjach możemy potrzebować odwagi, żeby posłuchać swojego sumienia?
Jak jeszcze mógłbyś naśladować odwagę Dawida opisaną w tym sprawozdaniu?
Spójrz z szerszej perspektywy
Czego to sprawozdanie uczy mnie o Jehowie?
Jak ta relacja biblijna wiąże się z zamierzeniem Jehowy?
Kiedy Dawid zmartwychwstanie, o co chciałbym go zapytać, jeśli chodzi o okres jego życia opisany w tej relacji?
Dowiedz się więcej
Zobacz, jak mogły wyglądać wydarzenia opisane w tym sprawozdaniu.
Czego dzieci mogą nauczyć się od Saula, który na początku był pokorny i skromny, a z czasem stał się arogancki?
„Król Saul” (karta z postacią biblijną dostępna w serwisie jw.org)