Słowo Boże jest żywe
Od uprawiania nierządu do podobania się Bogu
WIELE ludzi postępuje niegodziwie, nawet nie zdając sobie sprawy, że ich czyny nie podobają się Bogu. Zdarza się na przykład, iż utrzymują stosunki cielesne z ludźmi, z którymi nie są związani węzłem małżeńskim, i w ten sposób naruszają prawo Boże (Wyjścia 20:14; Hebr. 13:4). Rozpatrzmy dzieje kananejskiej mieszkanki Jerycha imieniem Rachab.
Widać ją tu obok, jak zaprasza do swego domu jakiegoś Kananejczyka, przybysza z innego miasta. W takich wypadkach zazwyczaj karmi gościa, przygotowuje dla niego nocleg i proponuje mu usługi seksualne. Po prostu Rachab jest nierządnicą. Wśród Kanaanitów nie budzi zastrzeżeń zarobkowanie przez pobieranie od klientów zapłaty za dostarczanie przyjemności seksualnych.
Pewnego dnia przychodzą do Rachaby ci dwaj Izraelici, a ona zaprasza ich do siebie. Są to zwiadowcy z obozu izraelskiego, rozłożonego po drugiej stronie Jordanu. Nie przyszli jednak do Rachaby z myślą o jej wdziękach. Uważają raczej, że w tym domu będzie można się zatrzymać bez wzbudzenia zbytnich podejrzeń.
Rozpoznano ich jednak, gdy wchodzili do Rachaby. Dowiaduje się o tym król Jerycha i natychmiast posyła do Rachaby tych ludzi, których tu widzisz. Zażądali: ‛Wydaj ludzi, którzy przyszli do twego domu!’ Ale Rachab mówi: ‛Owszem, przyszli do mnie jacyś mężczyźni, ale gdy się ściemniało, poszli sobie. Gońcie za nimi!’ W rzeczywistości Rachab ukryła zwiadowców na dachu swego domu.
Co teraz zrobi? Wyraża swoją wiarę w Jehowę Boga i uzyskuje od zwiadowców obietnicę, że nie zginie ze swą rodziną, gdy Jehowa wyda Jerycho w ręce Izraelitów. Po otrzymaniu takiego przyrzeczenia pomaga im uciec po linie spuszczonej z muru.
Niedługo później nadciąga armia izraelska i maszeruje wokół Jerycha. Siódmego dnia okrąża miasto siedmiokrotnie, i wtedy staje się cud: mury się rozpadają. Ale zgodnie z przyrzeczeniem zwiadowców Rachab z rodziną pozostają przy życiu. Potem Rachab zostaje żoną Izraelity imieniem Salmon. Po jakimś czasie rodzi się im syn Booz, pradziadek króla Dawida. Tak więc Rachab jest pięknym przykładem osoby, która postępowała niegodziwie, ale tak dalece zmieniła tryb życia, że się podobała Jehowie Bogu (Joz. 2:1-24; 6:1-25; Ruty 4:21, 22; Mat. 1:5; Hebr. 11:31).