Wszelką troskę przerzuć na Jehowę

„Ukorzcie się (...) pod potężną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownym czasie; zarazem przerzućcie na niego wszelką waszą troskę, gdyż on się o was troszczy” (1 PIOTRA 5:6, 7).

1. Jak mogą wpływać na nas troski i do czego można je przyrównać?

RÓŻNE troski potrafią się głęboko odbić na naszym życiu. Przypominają one trzaski, które czasami przeszkadzają w słuchaniu ślicznej melodii płynącej z odbiornika radiowego. Jeżeli nie ma żadnych zakłóceń, przyjemna muzyka sprawia radość i działa kojąco. Jeśli zaś na utwór, choćby najpiękniejszy, nakładają się głośne trzaski, wywołuje to w nas złość i niezadowolenie. Podobnie troski życiowe potrafią zmącić nasz spokój wewnętrzny. Niekiedy tak bardzo dają się we znaki, że nie potrafimy się skupić nawet na istotnych sprawach. Doprawdy, „troska w sercu męża przygniata je” (Przysłów [Przypowieści] 12:25, Biblia poznańska).

2. Co Jezus Chrystus powiedział o „troskach życiowych”?

² Jezus Chrystus przestrzegł, iż nadmierne troski mogą całkowicie nas zaprzątnąć. W swym proroctwie dotyczącym dni ostatnich nawoływał: „Zwracajcie uwagę na samych siebie, żeby wasze serca nigdy nie stały się ociężałe wskutek przejadania się i nadmiernego picia, i trosk życiowych i żeby ów dzień nagle was nie zaskoczył jak sidło. Przyjdzie bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na obliczu całej ziemi. Czuwajcie więc, cały czas błagając, żebyście zdołali ujść tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem człowieczym” (Łukasza 21:34-36). Jak obżarstwo i pijaństwo prowadzą do ospałości umysłowej, tak wskutek dokuczliwych „trosk życiowych” można zatracić właściwą perspektywę, co miałoby tragiczne konsekwencje.

Czym jest troska

3. Jak definiowana jest „troska” i co może ją wywoływać?

³ „Troska” bywa definiowana jako „uczucie niepokoju wywołane trudną sytuacją lub przewidywaniem, możliwością zaistnienia takiej sytuacji” (Słownik języka polskiego pod redakcją M. Szymczaka). Według innego słownika może to być „irracjonalny, przytłaczający lęk czy strach, któremu często towarzyszą pewne zjawiska fizjologiczne (takie jak pocenie się, napięcie mięśni, przyśpieszone tętno) i wynika on z niepewności, czy pojawi się dane zagrożenie, jaki będzie jego charakter i czy będziemy potrafili się z nim uporać”. Troska bywa więc zjawiskiem złożonym. Może ją wywoływać choroba, starzenie się, przestępczość, utrata pracy lub niepokój o pomyślność rodziny.

4. (a) O czym warto pamiętać, jeśli chodzi o ludzi i ich troski? (b) Co możemy uczynić, jeżeli dręczy nas troska?

⁴ Oczywiście istnieją różne stopnie zatroskania, podobnie jak różne są warunki czy okoliczności będące jego przyczyną. A nawet w takiej samej sytuacji nie wszyscy ludzie reagują jednakowo. Musimy więc zdawać sobie sprawę, że coś, co w nas nie budzi niepokoju, innych czcicieli Jehowy może napawać głęboką troską. Co zrobić, jeśli owo uczucie tak bardzo nas przytłacza, że nie potrafimy się skoncentrować na zachwycających, harmonijnych prawdach ze Słowa Bożego? Co począć, gdy dręczy nas tak silny niepokój, że tracimy z pola widzenia kwestie sporne co do zwierzchnictwa Jehowy oraz nieskazitelności chrześcijan? Niewykluczone, iż nie zdołamy zmienić swych warunków życiowych. Powinniśmy natomiast wyszukiwać w Piśmie Świętym myśli, które pomogą nam się uwolnić od nadmiernej troski spowodowanej dokuczliwymi problemami.

Pomoc jest dostępna

5. Jak możemy się zastosować do słów Psalmu 55:23?

⁵ Kiedy chrześcijanie przygnieceni troską potrzebują duchowego pokrzepienia, mogą je znaleźć w Słowie Bożym. Zawiera ono niezawodne wskazówki oraz wielokrotnie zapewnia, że jako lojalni słudzy Jehowy, nie jesteśmy sami. Na przykład psalmista Dawid śpiewał: „Zrzuć na Pana brzemię swoje, a On cię podtrzyma! On nie dopuści, by na zawsze zachwiał się sprawiedliwy” (Psalm 55:23). Jak możemy się zastosować do tych słów? Przerzucając wszelkie swe troski, zmartwienia, obawy i rozczarowania na naszego kochającego, niebiańskiego Ojca. Pomoże nam to wzbudzić w sobie poczucie bezpieczeństwa i osiągnąć spokój serca.

6. Co według Listu do Filipian 4:6, 7 możemy osiągnąć dzięki modlitwie?

⁶ Jeżeli chcemy przerzucić na Jehowę swe brzemiona, nie wyłączając wszelkich trosk, musimy żarliwie się modlić. Dzięki temu będziemy się cieszyć pogodą ducha, zgodnie ze słowami apostoła Pawła: „O nic się nie zamartwiajcie, ale we wszystkim niech wasze gorące prośby zostaną przedstawione Bogu w modlitwie i błaganiu wraz z dziękczynieniem; a pokój Boży, który przewyższa wszelką myśl, będzie strzegł waszych serc i władz umysłowych poprzez Chrystusa Jezusa” (Filipian 4:6, 7). Ten niezrównany „pokój Boży” to niezwykły spokój wewnętrzny, którego oddani słudzy Jehowy zaznają nawet w najtrudniejszych sytuacjach. Wynika on ze ścisłej, osobistej więzi z Bogiem. Jeżeli modlimy się o ducha świętego i pozwalamy, by na nas oddziaływał, to chociaż nie jesteśmy zabezpieczeni przed wszystkimi trudnościami życiowymi, radujemy się pokojem, będącym jednym z owoców ducha (Łukasza 11:13; Galatów 5:22, 23). Troska nie kładzie się na nas nieznośnym brzemieniem, wiemy bowiem, że dzięki Jehowie wszyscy Jego wierni słudzy mogą ‛mieszkać bezpiecznie’ i nie spotka ich nic, wskutek czego doznaliby trwałej szkody (Psalm 4:9).

7. Jakiej pomocy w uwalnianiu się od troski mogą nam udzielić chrześcijańscy starsi?

⁷ Co jednak uczynić, gdy pomimo rozmyślania nad Pismem Świętym i nieustannych modlitw w dalszym ciągu dręczy nas troska? (Rzymian 12:12). Jehowa udziela nam też pomocy duchowej za pośrednictwem zamianowanych starszych w zborach. Potrafią oni nas pokrzepić i wesprzeć, posługując się Słowem Bożym oraz modląc się razem z nami i za nas (Jakuba 5:13-16). Apostoł Piotr nawoływał współstarszych, by paśli trzodę Bożą chętnie, ochoczo, dając jej przykład (1 Piotra 5:1-4). Szczerze troszczą się oni o nasze dobro i pragną nas wspierać. Aby jednak w pełni skorzystać z ich pomocy i cieszyć się w zborze pomyślnością duchową, musimy usłuchać rady Piotra: „Wy, młodsi mężczyźni, bądźcie podporządkowani starszym. Wszyscy zaś jedni wobec drugich przepaszcie się uniżeniem umysłu, ponieważ Bóg przeciwstawia się wyniosłym, lecz pokornych obdarza niezasłużoną życzliwością” (1 Piotra 5:5).

8, 9. Jakim pokrzepieniem mogą być dla nas słowa z Listu 1 Piotra 5:6-11?

⁸ Piotr dodał następnie: „Ukorzcie się zatem pod potężną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownym czasie; zarazem przerzućcie na niego wszelką waszą troskę, gdyż on się o was troszczy. Zachowujcie trzeźwość umysłu, bądźcie czujni. Wasz wróg, Diabeł, krąży jak ryczący lew, starając się kogoś pożreć. Ale przeciwstawcie się jemu, stali w wierze, wiedząc, że jeśli chodzi o cierpienia, to samo dzieje się w całej społeczności waszych braci na świecie. A gdy już przez krótką chwilę pocierpicie, Bóg wszelkiej życzliwości niezasłużonej, który was powołał do swej wiecznej chwały w jedności z Chrystusem, sam dokończy waszego szkolenia, utwierdzi was i umocni. Jemu potęga na wieki. Amen” (1 Piotra 5:6-11).

⁹ Jakże pokrzepiająca jest świadomość, iż możemy ‛przerzucić wszelką naszą troskę na Boga, gdyż On się o nas troszczy’! A jeśli niektóre troski wynikają z tego, że Diabeł próbuje zburzyć naszą więź z Jehową przez ściąganie na nas prześladowań lub innych cierpień, to czyż nie zachwyca nas zapewnienie, iż dla osób trwających w nieskazitelnym postępowaniu wszystko zmieni się na lepsze? Istotnie, gdy przeminie nasze krótkotrwałe cierpienie, Bóg wszelkiej niezasłużonej życzliwości dokończy naszego szkolenia, utwierdzi nas i umocni.

10. Na jakie trzy przymioty pomocne w odpędzeniu troski kieruje uwagę List 1 Piotra 5:6, 7?

¹⁰ List 1 Piotra 5:6, 7 kieruje uwagę na trzy przymioty, dzięki którym łatwiej jest opędzać się troskom. Pierwszy z nich to pokora, czyli „uniżenie umysłu”. Werset 6 kończy się wyrażeniem „w stosownym czasie”, wskazującym na potrzebę cierpliwości. A werset 7 wyjaśnia, że możemy bez obaw przerzucić wszelką troskę na Boga, ‛gdyż On się o nas troszczy’. Słowa te zachęcają do bezgranicznego ufania Jehowie. Przyjrzyjmy się zatem, jak pokora, cierpliwość i bezgraniczne zaufanie do Boga mogą nam pomóc rozproszyć troski.

Jak pomaga pokora

11. Jak pokora pomaga rozproszyć troski?

¹¹ Jeżeli jesteśmy pokorni, zgadzamy się z tym, że myśli Boże niepomiernie górują nad naszymi (Izajasza 55:8, 9). Pokora pomaga nam sobie uświadomić, że w porównaniu z Jehową, który swym rozumem ogarnia wszystko, możliwości naszego umysłu są bardzo ograniczone. Bóg widzi rzeczy, których my nie dostrzegamy, co potwierdziło się w wypadku prawego Hioba (Joba 1:7-12; 2:1-6). Korząc się „pod potężną ręką Boga”, uznajemy, że w stosunku do Najwyższego Władcy zajmujemy nadzwyczaj niską pozycję. To z kolei pomaga nam borykać się z trudnościami, do których On dopuszcza. Być może nasze serce niecierpliwie wyczekuje natychmiastowej pomocy, ponieważ jednak przymioty Jehowy pozostają w doskonałej równowadze, więc On dokładnie wie, kiedy i co dla nas uczynić. A zatem niczym małe dziecko pokornie uchwyćmy się potężnej ręki Jehowy, będąc pewni, że On pomoże nam uwolnić się od trosk (Izajasza 41:8-13).

12. Jaką korzyść możemy odnieść z pokornego usłuchania słów z Listu do Hebrajczyków 13:5, jeśli martwimy się o zabezpieczenie materialne?

¹² Pokora obejmuje też gotowość do korzystania z rad zawartych w Słowie Bożym, co często umniejsza brzemię trosk. Na przykład jeśli biorą się one stąd, iż mocno zaangażowaliśmy się w zdobywanie dóbr materialnych, wówczas warto przemyśleć słowa Pawła: „Prowadźcie życie wolne od umiłowania pieniędzy, zadowalając się tym, co jest obecnie. (...) [Bóg] bowiem powiedział: ‚Nie pozostawię cię i nie opuszczę’” (Hebrajczyków 13:5). Dzięki pokornemu usłuchaniu takich wskazówek wielu przestało się zamartwiać zabezpieczeniem materialnym. Chociaż ich sytuacja finansowa być może wcale się nie poprawiła, to nie zaprząta już stale ich myśli, co przedtem odbijało się na ich usposobieniu duchowym.

Rola cierpliwości

13, 14. (a) Jaki przykład cierpliwości i wytrwałości dał Hiob? (b) Co daje cierpliwe czekanie na Jehowę?

¹³ Wyrażenie „w stosownym czasie”, użyte w Liście 1 Piotra 5:6, prowadzi do wniosku, że potrzebna jest cierpliwość i wytrwałość. Niekiedy trudności utrzymują się przez dłuższy czas, co może pogłębiać troskę. Zwłaszcza w takiej sytuacji powinniśmy pozostawić sprawy w rękach Jehowy. Uczeń Jakub napisał: „Oto za szczęśliwych ogłaszamy tych, którzy wytrwali. Słyszeliście o wytrwałości Hioba i widzieliście, jaki wynik sprawił Jehowa, że Jehowa jest bardzo tkliwy w uczuciach i miłosierny” (Jakuba 5:11). Hiob stracił majątek oraz dziesięcioro dzieci, zapadł na odrażającą chorobę i był niesłusznie oskarżany przez fałszywych przyjaciół. W takich okolicznościach mógł rzecz jasna być mniej lub bardziej zatroskany.

¹⁴ Mimo to Hiob jest wzorem cierpliwości i wytrwałości. Jeżeli przechodzimy ciężką próbę wiary, być może podobnie jak on musimy długo czekać, zanim doznamy ulgi. Ale przecież Bóg udzielił mu w końcu pomocy — uwolnił go od cierpień i wspaniale nagrodził (Joba 42:10-17). Dzięki cierpliwemu czekaniu na Jehowę pielęgnujemy wytrwałość i pokazujemy, jak głęboko jesteśmy Mu oddani (Jakuba 1:2-4).

Zaufanie do Jehowy

15. Dlaczego powinniśmy bezgranicznie ufać Jehowie?

¹⁵ Piotr nawoływał współwyznawców, by ‛przerzucili na Boga wszelką swą troskę, gdyż On się o nich troszczy’ (1 Piotra 5:7). Tak więc możemy i powinniśmy całkowicie ufać Jehowie. Księga Przysłów (Przypowieści) 3:5, 6 oznajmia: „Zaufaj Jehowie całym sercem i nie opieraj się na własnym zrozumieniu. Na wszystkich swoich drogach zważaj na niego, a on wyprostuje twoje ścieżki” (NW). Z powodu dawniejszych przeżyć niejednej osobie przygniecionej troską niełatwo jest zaufać ludziom. Mamy jednak wszelkie powody ku temu, by polegać na Stwórcy, który dał nam życie i je podtrzymuje. Nawet jeśli nie jesteśmy pewni, jak się zachowamy w danej sytuacji, zawsze możemy ufać, że Jehowa wyratuje nas z niedoli (Psalm 34:19, 20; 36:10; 56:4, 5).

16. Co Jezus Chrystus powiedział na temat zamartwiania się o sprawy materialne?

¹⁶ Jeżeli pokładamy ufność w Bogu, będziemy też posłuszni Jego Synowi, który przekazał nam to, czego nauczył się od Ojca (Jana 7:16). Jezus usilnie zachęcał uczniów, by ‛gromadzili sobie skarby w niebie’, pełniąc służbę dla Jehowy. A co z potrzebami materialnymi, na przykład z żywnością, odzieżą czy dachem nad głową? „Przestańcie się zamartwiać” — radził Jezus. Wskazał, że Bóg daje pokarm ptakom i pięknie stroi kwiaty. Czyż ludzie Mu służący nie są warci więcej niż one? Oczywiście, że tak. Dlatego Jezus nawoływał: „Stale więc szukajcie najpierw królestwa oraz (...) prawości [Bożej], a wszystkie te inne rzeczy będą wam dodane”. Następnie oświadczył: „Nigdy się zatem nie zamartwiajcie o następny dzień, gdyż następny dzień będzie miał własne zmartwienia” (Mateusza 6:20, 25-34). Żywność, napoje, ubrania i dach nad głową istotnie są nam potrzebne, ale jeżeli ufamy Jehowie, rzeczy te nie będą napawać nas nadmierną troską.

17. Jaki przykład ilustruje potrzebę szukania najpierw Królestwa?

¹⁷ Jeśli chcemy szukać najpierw Królestwa, musimy zaufać Bogu i stale zważać na to, jakim celom dajemy pierwszeństwo. Ktoś może na przykład nurkować bez aparatu tlenowego w poszukiwaniu małży zawierających perły. W ten sposób zarabia na utrzymanie swej rodziny. Doprawdy, szczytny cel! Co jednak ma dla niego większe znaczenie? Powietrze! Musi on regularnie wypływać na powierzchnię, aby napełniać nim płuca. Jest to znacznie bardziej istotne. Podobnie jest z nami: być może musimy się w jakimś stopniu angażować w sprawy tego systemu rzeczy, by zdobyć środki do życia. Niemniej sprawy duchowe koniecznie powinny zajmować najważniejsze miejsce, od tego bowiem zależy życie naszej rodziny. Aby uniknąć zbytniego zatroskania o rzeczy materialne, musimy bezgranicznie ufać Bogu. Ponadto łatwiej jest odpędzić troskę, gdy ‛mamy mnóstwo pracy w dziele Pańskim’, ponieważ „radość z Jehowy” okazuje się wówczas naszą twierdzą (1 Koryntian 15:58; Nehemiasza 8:10, NW).

Stale przerzucaj swe troski na Jehowę

18. Co świadczy o tym, że przerzucanie wszelkich trosk na Jehowę naprawdę pomaga?

¹⁸ Chcąc się zawsze koncentrować na sprawach duchowych, musimy stale przerzucać wszelkie nasze troski na Jehowę. Nigdy nie zapominajmy, że On naprawdę troszczy się o swych sług. Oto przykład: Pewna chrześcijanka miała niewiernego męża i tak bardzo się tym zamartwiała, iż nie mogła spać (porównaj Psalm 119:28, NW). Ale gdy leżała w łóżku, przedstawiała wszystkie swe troski Jehowie. Wylewała przed Nim swe serce, mówiąc Mu o bólu, jaki cierpi razem z dwiema córeczkami. Po takiej żarliwej modlitwie zawierającej błagania o pomoc zawsze zdołała zasnąć, ufała bowiem, iż Jehowa zaopiekuje się nią oraz dziećmi. Później rozwiodła się z mężem, mając ku temu podstawy biblijne, a obecnie jest szczęśliwą żoną starszego.

19, 20. (a) Jakimi sposobami możemy uwalniać się od troski? (b) Co stale powinniśmy czynić ze wszelką naszą troską?

¹⁹ Jako członkowie ludu Jehowy, mamy rozmaite środki umożliwiające odpędzenie troski. Szczególnie pomocne jest stosowanie się do Słowa Bożego. Za pośrednictwem „niewolnika wiernego i roztropnego” Bóg udostępnia nam obfity pokarm duchowy, między innymi pokrzepiające artykuły w Strażnicy i Przebudźcie się! (Mateusza 24:45-47). Wspiera nas święty duch Boży. Wielkim dobrodziejstwem jest regularna i żarliwa modlitwa. Ponadto zamianowani chrześcijańscy starsi gotowi są nieść pomoc duchową oraz dodawać otuchy i czynią to chętnie.

²⁰ Kiedy dręczy nas troska, niezwykle dobroczynny wpływ wywiera pokora i cierpliwość. Szczególne znaczenie ma też bezgraniczne zaufanie do Jehowy, gdyż odczuwając Jego pomoc i kierownictwo, umacniamy swą wiarę. Ta zaś potrafi uchronić nas przed zbytnim zamartwianiem się (Jana 14:1). Skłoni nas także do szukania najpierw Królestwa i do ciągłego wysilania się w radosnym dziele Pańskim, a to pomoże nam uporać się z troską. Działalność taka sprawia, że czujemy się bezpieczni wśród tych, którzy będą opiewać chwałę Bożą przez całą wieczność (Psalm 104:33). A zatem wszelką troskę stale przerzucajmy na Jehowę.

Jak byś odpowiedział?

◻ Jak można zdefiniować troskę?

◻ Jakimi sposobami można odpędzić troskę?

◻ Jak pokora i cierpliwość pomagają rozproszyć troski?

◻ Dlaczego istotną rolę w uwolnieniu się od troski odgrywa bezgraniczne zaufanie do Jehowy?

◻ Dlaczego powinniśmy stale przerzucać wszelką swą troskę na Jehowę?

[Ilustracja na stronie 24]

Czy wiesz, dlaczego Jezus powiedział: „Przestańcie się zamartwiać”?