Zwycięstwo nad Szatanem i jego dziełami

„Podporządkujcie się Bogu, natomiast przeciwstawcie się Diabłu, a ucieknie od was” (JAKUBA 4:7).

1. Jaki wpływ na ludzkość mają dziś „ręce niegodziwca”?

„ZIEMIA wydana [jest] w ręce niegodziwca” — słusznie zauważył Hiob (Hioba [Joba] 9:24, KUL). A obecnie żyjemy w najbardziej krytycznym okresie dziejów ludzkości. Dlaczego? Ponieważ nastały „dni ostatnie” demonicznego panowania Szatana nad ziemią. Nic więc dziwnego, że pod jego wpływem ‛ludzie niegodziwi i oszuści posuwają się od złego ku gorszemu, wprowadzając w błąd i będąc w błąd wprowadzani’ (2 Tymoteusza 3:1, 13). Ponadto życie mogą nam ogromnie uprzykrzać prześladowania, niesprawiedliwość, okrucieństwa, przestępczość, trudności gospodarcze, przewlekłe choroby, dolegliwości podeszłego wieku, przygnębienie lub tym podobne problemy.

2. Jak w dobie obecnej możemy odpierać ataki Szatana?

² Wielki przeciwnik, Szatan Diabeł, przypuścił zmasowany atak na wszystkich ludzi, a zwłaszcza na prawdziwych czcicieli Boga. Pragnie zwrócić przeciwko Bogu każdego, kto tylko mógłby zachować nieskazitelność, i pociągnąć go za sobą i za swymi demonicznymi aniołami ku zagładzie. Otrzymaliśmy jednak zapewnienie, że jeśli będziemy trwać w nieskazitelnym postępowaniu, to Diabeł od nas ucieknie. ‛Z tego, co cierpimy’, możemy podobnie jak Jezus ‛nauczyć się posłuszeństwa’ wobec Boga i dzięki Jego niezasłużonej życzliwości osiągnąć życie wieczne (Hebrajczyków 5:7, 8; Jakuba 4:7; 1 Piotra 5:8-10).

3, 4. (a) Jakie próby musiał przetrwać Paweł? (b) O co Paweł się troszczył jako chrześcijański starszy?

³ Apostoł Paweł również przeszedł wiele prób. Kiedy omawiał dowody potwierdzające, że jest sługą Chrystusa, napisał: „Ja jestem wybitniejszym: w trudach częściej, w więzieniach częściej, w razach nad miarę, często bliski śmierci. Od Żydów otrzymałem pięć razy po czterdzieści uderzeń bez jednego, trzy razy byłem bity rózgami, raz kamienowany, trzy razy przeżyłem rozbicie się statku, noc i dzień spędziłem na głębinie; często w wędrówkach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach ze strony rozbójników na drogach, w niebezpieczeństwach ze strony własnego rodu, w niebezpieczeństwach ze strony narodów, w niebezpieczeństwach w mieście, w niebezpieczeństwach na pustkowiu, w niebezpieczeństwach na morzu, w niebezpieczeństwach między fałszywymi braćmi, w trudzie i mozole, często w bezsennych nocach, w głodzie i pragnieniu, wielekroć w powstrzymywaniu się od pokarmu, w zimnie i nagości.

⁴ „Oprócz tych rzeczy zewnętrznych jest też coś, co mnie dzień w dzień nurtuje — troska o wszystkie zbory. Któż jest słaby, a ja nie jestem słaby? Któż się gorszy, a ja nie jestem rozjątrzony?” (2 Koryntian 11:23-29). Tak więc mimo prześladowań i prób — „tych rzeczy zewnętrznych” — Paweł trwał w nieskazitelnym postępowaniu, a jako chrześcijański starszy usilnie starał się umacniać słabszych braci i siostry w zborze oraz im pomagać, by oni także zachowywali nieskazitelność. Jakiż to piękny przykład dla dzisiejszych nadzorców!

Nieskazitelność pomimo prześladowań

5. Co możemy uczynić, gdy stykamy się z otwartym prześladowaniem?

⁵ Jakimi sposobami Szatan usiłuje podkopać naszą nieskazitelność? Przekonaliśmy się już, że jedną z najbardziej złośliwych metod są otwarte prześladowania, ale nie jesteśmy wobec nich bezbronni. List do Efezjan 6:10, 11 radzi nam: „Dalej umacniajcie się w Panu i w potędze jego siły. Nałóżcie całą zbroję od Boga, żebyście mogli stać niewzruszenie wobec machinacji [lub: „podstępnych działań”, przypis w NW] Diabła”.

6. Co dowodzi, że Świadkowie Jehowy ‛całkowicie zwyciężają’?

⁶ W obecnych dniach ostatnich Świadkowie Jehowy często przechodzili takie próby. Możemy więc powtórzyć za Pawłem: „W tym wszystkim całkowicie zwyciężamy dzięki temu, który nas umiłował” (Rzymian 8:37). Dowodzą tego relacje o nieskazitelnej postawie Świadków Jehowy, którzy w okresie rządów nazistowskich w latach 1933-1945 trafiali do obozów koncentracyjnych na terenie Niemiec, Austrii, Polski i Jugosławii, którzy od 1945 do 1989 roku znosili ucisk w państwach komunistycznych Europy Wschodniej i którzy całkiem niedawno byli prześladowani w wielu krajach Afryki i Ameryki Łacińskiej.

7. Jaki wzruszający przykład nieskazitelnej lojalności dali chrześcijanie w Etiopii?

⁷ Wzruszający przykład nieskazitelności dali w latach 1974-1991 Świadkowie Jehowy z Etiopii. Jeden z prześladowców zaślepionych ideami politycznymi powiedział naszemu uwięzionemu bratu: „Lepiej byłoby wypuścić lwy z zoo niż wam pozwolić powrócić na wolność!” Niektórzy słudzy Jehowy byli przez tych oprawców torturowani, a po kilku latach na mocy wyroku sądu apelacyjnego zostali straceni. Ciało pewnego brata wystawiono na widok publiczny jako ostrzegawczy przykład. Kiedy inni bracia odwołali się od wyroku śmierci, bardziej liberalny sąd ich uwolnił; niektórzy z tych wiernych ‛zwycięzców’ uczestniczyli na początku roku 1994 w programie zgromadzenia okręgowego w Addis Abebie pod hasłem „Pouczani przez Boga” (Jana 16:33; porównaj 1 Koryntian 4:9).a

8. Do czego Szatan stara się wykorzystać „czystki etniczne”?

⁸ Szatanowi nie udało się złamać nieskazitelnej lojalności tych braci i sióstr za pomocą bezpośredniego, frontalnego ataku. Jakie więc inne podstępne metody stosuje? Księga Objawienia 12:12 mówi o obecnych dniach ostatnich: „Biada ziemi i morzu, ponieważ zstąpił do was Diabeł, pałając wielkim gniewem, bo wie, że mało ma czasu”. Nie mogąc unicestwić lojalnego ludu Bożego prześladowaniami, usiłuje w swym gniewie wygubić całe narody, niewątpliwie z myślą o tym, że w ten sposób zgładzi też sług Jehowy. Przykładem takich działań mogą być tak zwane czystki etniczne na niektórych terenach byłej Jugosławii oraz ludobójstwo w Liberii, Burundi i Ruandzie.

9. Dlaczego działania Szatana często zawodzą? Podaj przykłady.

⁹ Często jednak działania Szatana obracają się przeciw niemu, gdyż nieszczęścia przez niego sprowadzane uświadamiają ludziom o szczerych sercach, że jedyną nadzieją jest Królestwo Boże, o którym gorliwie głoszą Świadkowie Jehowy (Mateusza 12:21). Toteż osoby zainteresowane tłumnie zdążają do Królestwa. Na przykład 26 marca 1994 roku w nękanej wojną Bośni i Hercegowinie na Pamiątce śmierci Jezusa zgromadziło się 1307 osób, czyli o 291 więcej niż rok wcześniej. Nowe najwyższe liczby obecnych zanotowano w Sarajewie (414), Zenicy (223), Tuzli (339), Banja Luce (255) i w innych miastach. W pobliskiej Chorwacji nowa szczytowa liczba przybyłych na tę uroczystość wyniosła 8326. Przemoc szerząca się na tych terenach nie powstrzymała tamtejszych Świadków Jehowy od wypełnienia nakazu, by ‛obwieszczać śmierć Pana, aż on przybędzie’ (1 Koryntian 11:26).

W rozdzieranej walkami Ruandzie

10, 11. (a) Do czego doszło w Ruandzie pośród nominalnych chrześcijan? (b) Co powiedzieli wierni misjonarze?

¹⁰ W Ruandzie w roku 1993 działało 2080 głosicieli Królestwa, a na zgromadzenie okręgowe pod hasłem „Pouczani przez Boga” przybyło 4075 osób, z których 230 zgłosiło się do chrztu. Z grupy tej 142 osoby natychmiast podjęły pomocniczą służbę pionierską. Liczba prowadzonych studiów biblijnych wzrosła w roku 1994 do 7655 — co z pewnością nie podobało się Szatanowi! Chociaż ogromna większość ludności podaje się za chrześcijan, doszło tam do straszliwej rzezi między plemionami. Watykański dziennik L’Osservatore Romano przyznał, że „jest to rzeczywiste, prawdziwe ludobójstwo, za które niestety również katolicy są odpowiedzialni”. Szacuje się, że zginęło tam pół miliona mężczyzn, kobiet i dzieci, a dwa miliony straciły dach nad głową lub były zmuszone uciekać. Wierni zasadom chrześcijańskiej neutralności i niestosowania przemocy, Świadkowie Jehowy starali się przebywać razem. Setki naszych braci i sióstr zamordowano. Niemniej w pewnym zborze złożonym z 65 głosicieli, w którym 13 osób postradało życie, liczba obecnych na zebraniach wzrosła w sierpniu 1994 roku do 170. Świadkowie z innych krajów pośpieszyli swym braciom z pomocą materialną, a ich dary były jednymi z pierwszych, które dotarły do tego kraju. W naszych modlitwach wspominamy tych, którzy przeżyli (Rzymian 12:12; 2 Tesaloniczan 3:1, 2; Hebrajczyków 10:23-25).

¹¹ Kiedy w Ruandzie rozpoczął się ten koszmar, działający tam misjonarze zdołali uciec. Później napisali: „Wiemy, że nasi bracia na całym świecie muszą znosić podobne lub jeszcze gorsze trudności i że wszystko to jest częścią znaku dni ostatnich obecnego niegodziwego systemu. Niemniej gdy sami się znajdujemy w takiej sytuacji, wtedy w pełni sobie uświadamiamy, jak wygląda twarda rzeczywistość i jak cenne jest życie. Niektóre wersety biblijne nabierają dla nas nowego znaczenia i zaczynamy wypatrywać czasu, gdy nie będzie się już pamiętało ‚rzeczy dawnych’. Ale zanim do tego dojdzie, pragniemy być stale zajęci służbą dla Jehowy”.

Młodzi, którzy trwają w nieskazitelności

12, 13. (a) Jakie nieskazitelne postępowanie obrała pewna dziewczyna? (b) W czym może znaleźć pokrzepienie nasza młodzież?

¹² Jezus zapowiedział, że każdy, kogo z powodu prawdy wyrzeknie się rodzina, zostanie „stokrotnie” nagrodzony (Marka 10:29, 30). Prawdziwość tych słów może potwierdzić Entellia z północnej Afryki, która jako dziesięcioletnia dziewczyna usłyszała imię Boże, Jehowa, i od razu je umiłowała. Studiowała Biblię ze Świadkami Jehowy i uczęszczała na zebrania, mimo iż w tym celu musiała wędrować półtorej godziny w jedną stronę, a przeciwna rodzina często nie wpuszczała jej potem do mieszkania. Mając 13 lat, zaczęła głosić od domu do domu, wskutek czego sprzeciw rodziny jeszcze bardziej się wzmógł. Pewnego dnia krewni związali jej ręce i nogi, zmuszając ją do leżenia przez siedem godzin w skwarze słonecznym, i od czasu do czasu oblewali brudną wodą. Okrutnie ją pobili, uszkadzając jej jedno oko, i w końcu wyrzucili z domu. Znalazła jednak pracę w szpitalu, a po jakimś czasie zdobyła kwalifikacje pielęgniarki. W wieku 20 lat dała się ochrzcić i od razu podjęła pomocniczą służbę pionierską. Jej nieskazitelna postawa wywarła tak wielkie wrażenie na członkach rodziny, że poprosili ją, by znowu z nimi zamieszkała, a dziewięć osób zgodziło się na domowe studium Biblii.

¹³ Entellia czerpała mnóstwo otuchy z Psalmu 116, zwłaszcza z wersetów od 1 do 4, które często sobie czytała: „Miłuję Jahwe, albowiem usłyszał głos mego błagania, bo ucha swego nakłonił ku mnie w dniu, w którym wołałem. Oplotły mnie więzy śmierci, dosięgły mnie pęta Szeolu, popadłem w ucisk i udrękę. Ale wezwałem imienia Jahwe: ‚O Jahwe, ratuj me życie!’” (BT). A Jehowa wysłuchuje takich modlitw!

14. Jak Świadkowie z Polski dali wpaniały przykład nieskazitelnej lojalności?

¹⁴ Podobnie jak za dni Jezusa Szatan często wykorzystuje fanatyzm religijny do rozniecania ognia prześladowań, lecz nie odnoszą one skutku. Wspaniałym przykładem są przeżycia braci z Polski opisane w Roczniku Świadków Jehowy — 1994. Swej nieskazitelności musiały dowieść nawet osoby młode. Należała do nich 15-letnia dziewczyna, która w roku 1946 usłyszała polecenie: „Przeżegnaj się po katolicku, bo inaczej czeka cię kula”. Ponieważ trwała w nieskazitelności, straszliwie ją torturowano, po czym zaciągnięto do lasu i zastrzelono (porównaj Mateusza 4:9, 10).

Inne podstępne metody Szatana

15, 16. (a) Jaką demoniczną dewizą kieruje się Szatan i jak możemy dać mu odpór? (b) Dzięki czemu młodzi chrześcijanie mogą uniknąć upadku?

¹⁵ Szatan kieruje się iście demoniczną dewizą: „Panować lub zniszczyć”. W swym arsenale chowa mnóstwo okrutnej broni. Nic więc dziwnego, że apostoł Paweł ostrzega: „Zmagamy się nie z krwią i ciałem, ale z rządami, z władzami, ze światowymi władcami tej ciemności, z zastępem niegodziwych duchów w miejscach niebiańskich. Dlatego też weźcie całą zbroję od Boga, żebyście mogli stawić opór w dniu złym i dokładnie wykonawszy wszystko, stać niewzruszenie” (Efezjan 6:12, 13). Materialistyczne pragnienia, deprawująca rozrywka i propaganda, satanistyczna muzyka, presja kolegów szkolnych, narkomania, pijaństwo — każdy z tych środków może zrujnować nasze życie. Dlatego apostoł udziela dalej rady: „Przede wszystkim weźcie wielką tarczę wiary, którą zdołacie zagasić wszystkie płonące pociski niegodziwca” (Efezjan 6:16).

¹⁶ Jak się wydaje, jest to szczególnie potrzebne dzisiaj, gdy Szatan zalewa świat dziwaczną muzyką. Niekiedy ma ona bezpośredni związek z satanizmem. Oto informacja podana przez biuro szeryfa w amerykańskim hrabstwie San Diego: „Na koncercie pewnego zespołu 15 000 dzieci skandowało ‚Natas’, czyli słowo Szatan [po angielsku: Satan] czytane wspak”. Satanizm opisano też jako wilczy dół, do którego wpadają nastolatki, „gdyż błąkają się zdesperowane, zagniewane i samotne”. Ale wy, młodzi członkowie zboru chrześcijańskiego, wcale nie musicie do niego wpaść! Jehowa udostępnia wam duchową zbroję, której strzały Szatana nigdy nie przebiją (Psalm 16:8, 9).

17. Jak można pokonać przygnębienie?

¹⁷ „Płonące pociski” Szatana są wycelowane w nasze emocje. Za pomocą trudności życiowych, takich jak choroba fizyczna czy silne przygnębienie, stara się ograbić nas z poczucia własnej wartości. Niektórzy popadają w zniechęcenie, gdy w służbie Bożej mogą spędzać tylko niewiele godzin lub gdy czasem muszą opuścić zebranie zborowe. W takich sytuacjach starsi oraz inni życzliwi bracia i siostry przez okazanie serdecznej troski mogą pomóc im otrząsnąć się z przygnębienia. Zawsze pamiętajmy, że Jehowa miłuje swych wiernych sług (1 Jana 4:16, 19). Psalm 55:23 oznajmia: „Zrzuć na Pana brzemię swoje, a On cię podtrzyma! On nie dopuści, by na zawsze zachwiał się sprawiedliwy”.

18. Z jakimi szatańskimi machinacjami niektórzy muszą się borykać?

¹⁸ Ostatnio przebiegłe „machinacje” Szatana przybrały jeszcze inną formę. W niektórych krajach wielu dorosłych dręczą natrętne myśli, iż w dzieciństwie padli ofiarą sadystycznych praktyk seksualnych podczas rytuałów odprawianych przez satanistów. Skąd się bierze takie przeświadczenie? Pomimo szeroko zakrojonych badań świeccy specjaliści nie są zgodni. Jedni uważają to za wspomnienia rzeczywistych wydarzeń, inni za urojenia — wywołane być może niewłaściwą psychoterapią — a jeszcze inni za rodzaj halucynacji spowodowanych urazami powstałymi w dzieciństwie.

19. (a) Z jakimi myślami musiał walczyć Hiob? (b) Jak starsi mogą się wzorować na Elihu?

¹⁹ Co ciekawe, sługa Boży Hiob musiał walczyć z „niepokojącymi myślami” podsuwanymi mu przez Szatana za pośrednictwem Elifaza i Sofara (Joba 4:13-18; 20:2, 3, BT). Cierpiał wskutek tego taką „udrękę”, iż wypowiadał ‛nierozważne słowa’ o „strachu”, który ogarnął jego umysł (Joba 6:2-4; 30:15, 16). Elihu cierpliwie wysłuchał Hioba i szczerze pomógł mu zrozumieć, jak na to wszystko zapatruje się wszechmądry Jehowa. Podobnie dzisiaj wyrozumiali starsi dają dowód swej troski o osoby dotknięte nieszczęściami, nie ‛przytłaczając’ ich dodatkowo swymi słowami. Przeciwnie, wzorem Elihu cierpliwie ich słuchają, a następnie stosują kojącą ból „oliwę” ze Słowa Bożego (Joba 33:1-3, 7, BT; Jakuba 5:13-15). Tak więc każdy, kto wskutek doznanych bądź urojonych krzywd cierpi na zaburzenia emocjonalne lub jak Hiob przeżywa lęki z powodu „snów i (...) widziadeł”, może otrzymać w zborze oparte na Biblii zachęty, które przyniosą mu ulgę (Joba 7:14; Jakuba 4:7).

20. Jak można pomóc strapionym chrześcijanom w zachowaniu równowagi duchowej?

²⁰ Obecnie chrześcijanie mogą być pewni, że za tego rodzaju okropnymi myślami w taki czy w inny sposób kryje się Szatan. Jeżeli więc jacyś członkowie zboru cierpią z powodu tego typu przerażających odczuć, to postąpią mądrze, uznając je za próbę zachwiania ich równowagi duchowej przez Szatana. Chrześcijanom takim należy okazywać cierpliwość i ze zrozumieniem pokrzepiać ich słowami Pisma Świętego. Modlitwy kierowane do Jehowy oraz pomoc duchowych pasterzy sprawią, że takie znękane osoby otrzymają moc wykraczającą poza to, co normalne (Izajasza 32:2; 2 Koryntian 4:7, 8). Dzięki temu będą potrafiły dochować wierności i nie pozwolą, by natrętne, niegodziwe myśli zakłócały pokój w zborze (Jakuba 3:17, 18). Naprawdę zdołają się przeciwstawić Diabłu, przejawiając takiego samego ducha, jak Jezus, który oświadczył: „Precz, Szatanie!” (Mateusza 4:10; Jakuba 4:7).

21. Jak Pismo Święte ostrzega przed chytrymi metodami Szatana?

²¹ Zdajemy sobie sprawę, iż Szatan chciałby skazić nasze umysły, przed czym ostrzega apostoł Paweł w Liście 2 do Koryntian 11:3: „Lękam się jednak, że jak wąż swą przebiegłością obałamucił Ewę, tak wasze umysły mogą w jakiś sposób zostać skażone oraz odwiedzione od szczerości i nieskalanej czystości, które się należą Chrystusowi”. Dzisiejszy upadły stan „wszelkiego ciała”, czyli całego społeczeństwa ludzkiego oddalonego od Boga, przypomina zepsucie panujące w czasach Noego za sprawą porywczych, wynaturzonych „olbrzymów” (1 Mojżeszowa 6:4, 12, 13; Łukasza 17:26). Nic więc dziwnego, iż Szatan ucieka się do podstępnych działań i chytrych metod, by wylać swój gniew zwłaszcza na lud Boży (1 Piotra 5:8; Objawienie 12:17).

22. Jakich błogosławieństw możemy się spodziewać, gdy Szatan już przestanie nam szkodzić?

²² Końcowe rozdziały biblijnej księgi noszącej imię Hioba nawet nie wspominają o Szatanie. Jego podły zarzut, iż ludzie nie dochowają Bogu wierności, został obalony dzięki nieskazitelnej postawie tego męża. Podobnie w niedalekiej przyszłości, gdy „wielka rzesza” osób obstających przy nieskazitelnym postępowaniu ‛wyjdzie z wielkiego ucisku’, Szatan zostanie wrzucony do otchłani. Wierni mężczyźni i kobiety, nie wyłączając Hioba, razem z tą „wielką rzeszą” będą się radować rajskimi błogosławieństwami, wspanialszymi nawet od tych, którymi nagrodzony został Hiob! (Objawienie 7:9-17; 20:1-3, 11-13; Joba 14:13).

[Przypis]

Pytania powtórkowe

◻ Jaki piękny przykład nieskazitelności dali Hiob, Jezus i Paweł?

◻ Jak osoby zachowujące nieskazitelność stawiają czoło Szatanowi?

◻ Jak młodzi mogą się przeciwstawić podstępnym metodom Szatana?

◻ Jak można dać odpór szatańskim machinacjom?

[Ilustracja na stronie 7]

Meswat i Yoalan z Etiopii służą Jehowie pełnoczasowo, biorąc przykład ze swego ojca, który został stracony

[Ilustracja na stronie 7]

Entellia, młoda mieszkanka północnej Afryki, zachowuje nieskazitelną lojalność